Hoofdcategorieën
Home » Overige » Brownsville Academy; Another Love Story » Chapter 10
Brownsville Academy; Another Love Story
Chapter 10
*Natalie*
‘Wat is er?’ vroeg Sam tijdens lunch.
Ik prikte afwezig met mijn vork in mijn salade, en keek verward op. ‘Hè? Wat?’
‘Je bent zo… Stil.’ zei ze, en ze keek me bezorgd aan.
‘Ben ik stil? Ik was gewoon aan het denken.’ zei ik, en het was niet helemaal gelogen.
Sam trok één wenkbrauw op. ‘Natalie. Ik ken je langer dan vandaag, hoor. Er is iets mis met je, hè?’
Ik zuchtte. ‘Ik wil er niet over praten.’
‘Het gaat over Avan, huh?’
Ik keek snel op. ‘Nee.’
‘Oh kom op, ik zie toch hoe jullie naar elkaar kijken? Jullie hebben ruzie.’ zei ze, en ze keek me afwachtend aan.
Normaal gesproken zou ik erop in gaan, en er een discussie van maken, maar ik was niet echt in de stemming. Ik had nergens zin in. Ik leek wel een zombie.
‘Oh kop op.’ zei Sam geruststellend, en ze gaf me een stomp tegen mijn arm. ‘Het duurt niet lang voor het weer goed komt. Hij…’ ze bekeek Avans gezichtsuitdrukking. ‘…mist je.’ voegde ze eraan toe.
‘Hoe weet je dat?’
‘Door zijn blik.’ zei ze, en ze deed haar wenkbrauwen op en neer. Ik kon een glimlach niet onderdrukken.
‘Wat hebben jullie eigenlijk?’ zei Sam. ‘Soms lijkt het net of je hem kan aanvallen, en dan kussen jullie elkaar.’ Ze leek verward.
Ik zuchtte. ‘Ik heb geen idee Sam. Ik begrijp er net zo weinig van als jij.’
***
*Avan*
‘Wat is er met jou? Je lijkt wel een zombie de laatste tijd.’ zei Robbie, en hij ging op mijn bed zitten.
Ik gaf geen antwoord.
‘Ah..’ kirde Robbie. ‘Heeft Avantje zijn hartje gebroken?’ zei hij, en hij barste in lachen uit. Ik keek hem geïrriteerd aan, en smeet een kussen naar hem. Hij raakte hem vol in het gezicht. Ik grijnsde toen ik zag dat zijn gezicht vertrok.
‘Je hoeft niet zo chagrijnig te doen.’ klaagde hij, en hij liep de kamer uit. Ik liet me achterover op bed vallen en liet mijn gedachten de vrije loop. Kon ik het goed maken met Natalie? Natuurlijk, maar dat werkte alleen in míjn voordeel. Als ze zou weten wat ik was, en wat voor een risico het was om met mij om te gaan, zou ze nooit meer contact met me willen hebben. Aan de andere kant was ik gek op haar, en wilde ik niets liever dan bij haar zijn. De vlinders in mijn buik fladderden al rond als ik alleen al aan haar dacht… Haar mooie haren, en haar duizelingwekkende glimlach… Met tegenzin stond ik op, en liep ik naar de deur. Het was al half vijf, en ik moest werken.
***
*Natalie*
‘David!’ riep ik, en hij keek verbaasd op. ‘Ben je geschorst?’ vroeg ik om een beginnetje te maken.
‘Jep,’ zei hij. ‘Intern, ik heb nu -‘ Ik onderbrak hem snel.
‘Waar werkt Avan?’ vroeg ik aan hem.
‘Hij werkt in die ene disco.. Hoe heet het ook al weer? Oh ja, Sugar Hill.’ zei hij. ‘Waarom?’ vroeg hij, maar ik rende snel weg.
‘Bedankt!’ riep ik achter mijn rug om.
***
*Natalie*
Ik sms’te mijn moeder dat ik later thuis zou komen, en ik zette Sam snel thuis af.
‘Bedankt.’ zei ze, en ik glimlachte naar haar. Toen ik naar Sugar Hill reed, voelde ik me nerveus worden. Wat ging ik zeggen? Ik parkeerde voor de ingang, en stapte uit, ik kon de muziek al horen. Binnen was het enorm. Hoe ga ik Avan hier ooit vinden?! Ik wurmde me tussen de mensen door, en keek goed om me heen. Maar Avan was nergens te bekennen. Ik liep naar de barman, en boog me voorover. ‘Mag ik wat vragen?’ zei ik beleefd. De barman boog zich naar me toe, en keek me met een verlekkerde blik aan. ‘En jij bent…’ zei hij, en zijn toon beviel me niet. Ik wist dat hij een naam verwachtte maar ik zei: ‘Zestien. Ik ben zestien.’
‘Juist, ja.’ Hij schudde zijn hoofd. ‘Wat wilde je vragen?’
‘Of Avan hier werkt?’ zei ik.
‘Avan Boquez?’ zei hij.
‘Ken jij meer Avans, dan?’ vroeg ik verbaasd.
Hij gniffelde. ‘Nee. Maar ja, Avan werkt hier.’
‘Weet u misschien waar hij nu is?’ vroeg ik.
‘Hij moet gewoon hier ergens rondlopen.’ antwoordde hij, en hij veegde de bar met een doekje.
‘Oké, bedankt.’ zei ik, en ik baande me opnieuw een weg tussen de mensen door. Minuten gingen voorbij, en Avan was nergens te bekennen. Net wanneer ik naar huis wilde gaan, zag ik dat Avan met een dienblad in zijn hand rondliep. Zijn mooie donkere ogen ontmoetten de mijne, en hij glimlachte. Alleen lachten zijn ogen niet mee.
‘Avan, we moeten praten.’ zei ik. Hij maakte een handgebaar naar de barman, en ik trok hem mee naar buiten.
Hij deed de deur voor me open, en samen stapten we de koude buitenlucht in. Ik liep verder naar een stenen muur, en leunde er tegenaan. Avan had nog steeds een dienblad in zijn rechterhand, en keek me bedachtzaam aan. Ik zuchtte, en sloot mijn ogen. Toen begon in een recordtempo te ratelen.
‘Ik weet niet wanneer, of hoe ik voor je gevallen ben, maar 1 ding is zeker: Ik ben verliefd op je. Ik weet niet of jij hetzelfde voor mij voelt, maar ik krijg je maar niet uit mijn hoofd. Toen ik het met je uitmaakte voelde het net of ik een deel van mezelf was kwijtgeraakt. Ik wilde alleen zeggen dat ik het graag weer goed met je zou willen maken… Als jij het wilt natuurlijk…’ ratelde ik, en ik voelde de zenuwen door mijn lijf gieren. ‘Avan, als je nu niet snel wat zegt, dan ga ik…’
Avan onderbrak me door zijn vinger op mijn lippen te leggen. Ik deed mijn ogen open, en keek op naar zijn grijnzende gezicht.
Ik kreunde. ‘Avan, maak me niet belachelijk.’
Hij schudde zijn hoofd. ‘Ik maak je niet belachelijk, dit keer niet.’ Hij lachte, en werd toen serieus. ‘En ja.’ zei hij.
Ik keek hem verward aan. ‘Ja wat?’ vroeg ik.
‘Ja, ik voel hetzelfde voor jou.’ antwoordde hij. Toen keek hij me bedachtzaam aan. ‘We ruziën veel.’ hij keek me geamuseerd aan.
‘Dat klopt.’ zei ik met een glimlach.
‘Je weet dat ik iets verberg voor je.’
Ik knikte. ‘En dat is oké, iedereen heeft geheimen.’ Diep van binnen wist ik dat dit niet zomaar een geheim was, maar het kan me niet meer schelen wat hij is, ik wil gewoon bij hem zijn.
‘Ik zie het wel zitten om uit te zoeken wat er precies speelt tussen ons tweeën. Jij ook?’ vroeg hij aan me.
Ik knikte, en keek in zijn mooie donkere ogen. Hij gaf me een plagerige glimlach, dat ervoor zorgde dat mijn benen van kauwgom leken.
‘Weet je, als we nu binnen waren, dan…’ Ik onderbrak hem door mijn armen om zijn nek te slaan, en mijn lippen tegen het zijne aan te drukken. Hij liet zijn armen langs zijn middel hangen, om mij de leiding te laten nemen, maar toen zijn fluweelzachte tong met de mijne begon te spelen, sloeg hij zijn sterke armen om me heen. Het dienblad dat hij in zijn rechterhand had, viel met een harde klap op de grond, en ik hoorde hem zachtjes kreunen. Even leek het alsof ik leek te smelten van binnen, iets wat ik nog nooit had gevoeld bij een jongen. Ik ging met mijn handen door zijn volle haardos, en draaide ons wild om, zodat hij met zijn rug tegen de stenen muur geleund stond. Avan streelde met zijn linkerhand over mijn wang, en met zijn rechterhand trok hij me bij de zoom van mijn trui dichter naar hem toe. Ik voelde hoe de knokkels van zijn hand mijn blote buik raakten, en er kronkelde iets achter mijn navel. Al die opgekropte verlangen naar Avan van de afgelopen dagen kwam in alle hevigheid weer terug. Avan draaide ons om, en ik leunde met mijn hoofd tegen de muur. Avans lippen gleden van mijn lippen naar mijn nek, en toen naar mijn sleutelbeen. Het was stil, op het geluid van onze hamerende hart, en koortsachtige ademhaling na dan. Avan en ik gingen zó erg in elkaar op, dat we niet eens merkten dat er iemand achter ons stond. Er kuchte iemand geïrriteerd, en Avan trok zich met tegenzin van me los. Hij keek me aan met een intense blik in zijn donkere, diepe ogen. Toen keek hij op naar de barman.
‘Avan, aan het werk.’ zei hij en hij keek geïrriteerd naar de dienblad dat op de grond lag. Avan knikte, maar hield me nog steeds vast. We keken elkaar diep in de ogen, en geen van ons leek afscheid te willen nemen.
‘Wanneer zie ik je weer?’ vroeg Avan met een sensuele blik in zijn ogen.
Mijn knieën knikten. ‘Wanneer jij wilt.’
Wat vonden jullie? Alles is welkom! 
Reacties:
Yes yes yes yes yes yes yes!!!!!!!!
Ik kan de hele pagina wel vol schrijven met dat woord
ik ben zoooooooooooooooooooooooooooooooo blij dat ze het weer goed hebben gemaakt! oooh wat kan liefde toch mooi zijn Het was echt een leuke dialoog tussen die twee! Zeker toen hij gewoon 'ja' zei en ze niet meteen wist waar hij het over had
Super romantisch! En daar hou ik van
maar snel verder, want dit was fantastisch goed! xx
O...M...G...! Wat een prachtige beschrijving voor die kus!
Dit was echt mooi, ze zijn weer samen!
Keep going!-KiKey
WhaaAa.
Wat een suoer stuk!!!
Wow.
Whaaaa
Wauwiea
En nu snek verder
Awwww! Hoe lief ?! Dit is echt een ge-wel-dig hoofdstuk.