FanFic.nl

Elena 's new adventure

a robust interrogation

Lupos kon zijn ogen niet geloven toen hij de kamer binnen kwam.
Fred was zwaargewond op de grond gevallen, hij bloede als een geslacht rund en zonet had hij een verlammingsspreuk op zijn eigen zoon gevuurd.
' Tops, ontverm je over Fred, ik neem hem hier onder handen! '
' Rustig blijven. ' Waarschuwde ze hem nog toen ze langs hem liep.
' Ik doe mijn best. '
Hij greep de jongen bij de kraag en maakt de bezwering ongedaan.
' Geen geintjes! Goed begrepen? '
' Pa, wat doe je nu? Ik ben het Garreth. '
Lupos wist zich net in te houden om hem geen klap te verkopen.
' Geen geintjes zei ik! Wie ben jij en waar is mijn zoon? '
' Ik ben je zoon, kan je dat niet zien? Herken je je eigen zoon niet? '
' Ik waarschuw je...'
De punt van Lupos zijn staf duuwde net onder het oog van Garreth.
' Niet doen. ' Kraste Fred zacht maar nog net hoorbaar.
Alle ogen waren nu op hem gericht.
Tops probeerde hem rustig te houden maar Fred bleef doorzetten.
' Is Garreth, in zijn hoofd...Dooddoener...Dooddoener in zijn hoofd. '
Niemand begreep wat hij bedoelde.
' Waar heb je het over? In zijn hoofd?'
' Dooddoener heeft ...Garreth...In zijn macht. Echte Garreth...Daar.'
Met veel moeite wist hij zijn arm op te heffen en naar Garreth 's lichaam te wijzen.
' Wat denk je? ' Sisste Tops.
' Breng hem naar beneden voor verzorging. En breng Sneep dan naar hier. We kunnen hier wel occlumentie gebruiken. '


Waarom, waarom had hij Fred de opdracht gegeven bij Elena te blijven?
Het leek wel of hij een hartverzakking kreeg toen hij zijn broer in de armen van Tops gezien had.
Hij was haar blijven beschermen, hij had kunnen weg lopen maar hij bleef bij haar, omdat hij het hem had opgedragen.
Het was een geluk dat Tops en Dolleman de basisbeginselen van heling kenden.
Toen Sneep de kamer binnen kwam werd hij bleker dan hij al was.
' Wie heeft dit gedaan? '
' Garreth, maar volgens Remus is hij zichzelf niet. Hij heeft je nodig voor occlumentie! ' Riep Tops hem toe.
' Goed dan, meneer Wemel u komt met mij mee. '
' Ik blijf bij mijn broer. ' Wierp hij tegen.
' Uw ouders zijn bij hem, ik kan misschien uw hulp nog gebruiken. '
George wou protesteren maar werd door zijn vader overtuigd dat Fred in goede handen was en dat hij voor Sneep meer kon betekenen dus volgde hij hem naar Elena 's kamer.
Wat hij daar zag was pure horor.
De vloer zag donker van ingetrokken bloed.
Fred 's bloed!
Lupos had Garreth nog steeds in een houtgreep en de jongen leek zijn verzet te hebben opgegeven.
Elena lag nog steeds op haar bed, even rustig en sereen alsof er niets gebeurt was.
Misschien maar beter zo.
' Zo dit is de bron van alle verderf in dit huis. ' Hoorde hij Sneep mompelen terwijl hij Garreth van Lupos over nam.
' Kijk eens wie we hier hebben. Mijn oude vriend Severus. ' Lachte Garreth.
Het was Garreth 's stem wel maar toch ook weer niet.
Er was iets dat George de rillingen haf.
' Ook halo, Antonin. Fijn om te zien dat je de lessen die je bij mij volgde ...Nuttig weet te gebruiken. ' Antwoorde de man droog.
' Je hebt me dan ook prima opgeleid. '
' En toch stel je me teleur. De geest van een jongen die net wekenlang gemarteld was is niet echt sterk. Is het niet meer jouw stijl om een sterker iemand uit te proberen? '
Dit leek Antonin toch even uit zijn lood te doen slaan.
' Durf je te beweren dat ik een zwakkeling ben? Ik nam hem op bevel van de Duistere heer zelf! '
' Je bent me geen uitleg schulldig. Maar nu word het tijd om die jongen maar eens vrij te laten.
De man begon als een gek te lachen.
' Weet je, dat was ik eerst ook van plan zodra mijn werk hier klaar was maar ik denk dat ik hem nog maar een hou. '
' Zullen we nog eens zien. '
Nerveus keek George toe.
Beide mannen zeiden niets maar hij zag het zweet op hun voorhoofd.
Het moest een imense krachtmeting zijn, niet een van hen uite ook maar iets van geluid, en toch kon hij de spanning gewoon voelen.
Plots hoorde hij Elena zacht kreunen.
Ze begon onrustig te woelen en ontwaakte voorzichtig uit haar coma.
Meteen knielde hij neer bij het bed en probeerde haar te kalmeren.
' Garreth...Hij wou me...Fred? '
Wist ze wat er gebeurt was?
' Fred zal genezen, net als Garreth. Hij was bezeten, El. Hij is niet verantwoordelijk oor wat hij gedaan heeft. '
Ze leek het niet te snappen dus kon hij niets anders dan hopen dat ze Sneep niet stoorde uit zijn consentratie.
Dit leek Lupos ook te denken want hij bleef tegen de muur staan, ook al wou zo graag naar zijn dochter toe.



' Je krijgt hem niet! Vergeet het maar! ' Gilde de stem van Antonin.
' Arrogantie was altijd al je zwake plek, Antonin! Hoogmoed komt voor de val. Weet je nog? '
Garreth werd bijna verscheurd door de twee machten die om hem vochten.
Telkens weer voelde hij de kracht die hem vast hield afzwakken om daarnaa weer dubbel zo sterk op hem in te slaan.
' Je zult me moeten helpen Garreth, dit kan ik niet in mijn eentje. ' Hoorde hij de man roepen.
' Ha, denk je nu echt dat die sukkel iets kan doen? '
' Ik weet dat je het kan Garret! Geloof in jezelf! '
' Zielig gewoon! ' Riep de andere.
Vreemd genoeg gaf die laatste zin hem het meeste energie.
' Wat moet ik doen? '
' Je consentreren! Gebruik je geest als wapen. '
Garreth sloot zijn ogen en deed wat er vn hem geraagd werd.
' Het zal niet werken, Garreth. Je bent van mij, je bent een sukkel en veel te zwak. '
' Hou je kop, jij gaat nu weg, ik neem mijn lichaam en mijn leven weer terug! '
' Het gaat niet lukken! ' Riep de man nog maar Garreth luisterde niet langer.
Al zijn consentratie was gezicht op zijn uitbraak.
Hij voelde de greep weer verslappen en dit maal bleef hij er met zijn gedachten op in beuken.
Ja!
Als in start van een achtbaan schoot hij omhoog en voelde hij zijn ongewenste gast wegslingeren.
Voor het eerst sinds lange tijd keek hij weer door zijn eigen ogen, toen hij zijn hand wou bewegen gehoorzaamde werkelijk.
Hij was vrij, werkelijk vrij!
De tranen schoten in zijn ogen.

Reacties: