FanFic.nl

Hanna

Hoofdstuk 6: Schudden en nog eens schudden

Met veel zin ga ik naar Kaiba Corp. Dat hij het wilde doen is mij nog steeds een raadsel, maar zolang hij zich aan z’n woord houd vind ik het best. Het valt me op dat ik sneller dan normaal fiets en daardoor veel te vroeg er ben. Mokuba is er nog niet en voorlopig is er nog geen leven te bekennen. ‘Dan maar Seto zoeken.’ zeg ik enthousiast en ik storm de trappen op. Ik klop netjes op de deur. ‘Wat is er?’ vraagt Seto geconcentreerd. Ik doe de deur open. Seto is bezig met papierwerk en schijnbaar is deze heel belangrijk. ‘Hanna hier.’ zeg ik voorzichtig. Ik wil hem niet uit zijn concentratie halen. ‘Kom verder.’ zegt Seto nog steeds op het papier gericht. Als ik voor hem sta, duwt hij een pak kaarten in mijn hand. ‘Wat moet ik hiermee?’ vraag ik. ‘Schud het.’ zegt Seto. Ik schud de kaarten. ‘Verkeerd.’ zegt Seto zonder ernaar gekeken te hebben. ‘Je keek niet eens!’ protesteerde ik. Eindelijk kijkt Seto niet meer naar het papier, maar naar mij. Hij pakt de kaarten weer en doet voor hoe ik ze moet schudden. Hij drukt de kaarten weer in mijn handen. Ik begin ze weer te schudden en dit keer op de manier zoals Seto het deed. Het blijkt een stuk lastiger te zijn. Ik laat vaak kaarten vallen. ‘Sneller.’ beveelt Seto. Jeetje, het lijkt alsof hij ogen op zijn voorhoofd heeft. Ik probeer het sneller te doen, maar alle kaarten vallen nu uit mijn hand. Ik buk om ze op te rapen. ‘Kan ik niet beginnen met een kleinere stapel?’ vraag ik. Seto schud zijn hoofd. ‘Nee, dat kan niet.’ zegt hij kort, maar krachtig. Ik zucht. ‘Niet zuchten.’ zegt Seto. Verontwaardigt kijk ik hem aan. Uiteindelijk besluit ik toch maar te doen wat hij zegt. Ik ga zitten op een bureaustoel in de hoek en terwijl ik er halve rondjes mee maak, schud ik de kaarten. Mokuba komt het kantoor binnen. ‘Ben je al begonnen met je les?’ vraagt hij. Ik wil antwoord geven, maar Seto snoert me de mond. ‘Concentratie.’ zegt hij. Seto is altijd kort, maar krachtig. Mokuba moet lachen. ‘Je gaat het zwaar krijgen.’ grapt hij. Ja, dat had ik ook allang door! Na twee uur geschud te hebben krijg ik kramp in mijn hand. ‘Mag ik even stoppen?’ vraag ik. Seto schud zijn hoofd. ‘Nee.’ zegt hij. Ik zucht. ‘Niet zuchten!’ beveelt Seto streng. Ik schiet overeind en begin zo snel ik kan met het schudden van de kaarten. Mijn handen protesteren hevig, maar ik mag niet stoppen. Seto is bezig met een telefoongesprek en kijkt uit het raam. Ik bekijk hem even voor een paar seconden om zeker te zijn dat hij zich niet omdraait. Stiekem rek ik mijn hand uit omdat de kramp nu echt hevig wordt. ‘Schudden!’ roept Seto ineens. Ik schrik me rot en ik laat alle kaarten vallen. Hij heeft ook nog ogen in zijn achterhoofd! Na een tijdje beginnen mijn armen ook te protesteren. ‘Je krijgt een kleine pauze.’ zegt Seto. Ik kijk hem dankbaar aan en ik begin gelijk met het strekken van mijn handen. De pijn gaat langzaam weg. ‘Ga maar weer verder.’ beveelt Seto. ‘Ik heb maar twintig seconden pauze gehad!’ roep ik verontwaardigt. Seto kijkt me streng aan. Ik merk gelijk dat wat ik ook zeg, het geen effect zou hebben op Seto. Mokuba vindt het prachtig dat ik zo aan het lijden ben. Het is al bijna vijf uur en ik heb geschud, geschud en nog eens geschud. ‘Je bent klaar.’ zegt Seto. Ik laat de kaarten vallen en het viel me niet eens op dat er een kaart tussen zat die wit is. Ik keer de kaart om en er staat een getekende Blue Eyes op. ‘Heb jij die gemaakt?’ vraag ik aan Seto. Seto snapt niet waarom ik daar over begin en komt naast mij staan. Als hij de kaart ziet keert hij zich om. ‘Nee, Mokuba.’ zegt hij. Schattig. ‘Moet jij niet naar je oom?’ vraagt Mokuba. Ik knik. ‘Bedankt voor de les.’ zeg ik tegen Seto. Seto knikt. Ik ga het kantoor uit en ik ren naar mijn oom.

Het is een mooie ochtend. De vogels fluiten en ik lig met helse spierpijn op mijn bed. Ik kan bijna mijn armen en handen niet meer voelen en mijn energie is ook bijna helemaal weg. Met tegenzin stap ik op de fiets. Ik had toch wel wat beters verwacht dan alleen maar kaarten schudden. Ik zat meer te denken aan een oefen gevecht ofzo. Ik ben Kaiba Corp. nog niet eens binnen, of Seto staat er al met een pak kaarten in zijn hand. Hij geeft het aan mij. Ik snap wat de bedoeling is. Ik begin met schudden. ‘Doe ik het al beter?’ vraag ik. Ik heb alleen maar kritiek van hem gehoord en nog niet eens een compliment. ‘Alleen je snelheid.’ zegt hij. ‘Dus ik doe derest goed?’ vraag ik vol ongeloof. ‘Zo’n beetje wel, ja.’ antwoord Seto. Ik lach. Dat is een goed begin. Seto en ik gaan naar zijn kantoor. Ik stap de lift in. Seto schud zijn hoofd. Hij wijst naar de trap. ‘Ik heb geen energie meer.’ protesteer ik. ‘Oh sorry, prinses.’ zegt Seto geïrriteerd. ‘Ik ga al.’ zucht ik en ik loop de trap op gevold door Seto. Ik heb de hele tijd de kaarten zitten schudden en mijn armen en handen protesteerden eerder dan gister, maar ik mag er niet aan toe geven. Het is half vier en ik schud de kaarten nog steeds. ‘Je tempo is vooruit gegaan.’ zegt Seto. Ik reageer niet. ‘Geen bedankje?’ vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. ‘Ik moet in concentratie blijven. Dat heb je zelf gezegd.’ antwoord ik. Mokuba schiet in de lach. ‘Daar heeft ze je!’ schatert hij en rolt bijna over de grond van het lachen. Ik kijk Seto eigenwijs aan. Seto kan het niet meer tegenhouden. Een kleine glimlach verschijnt op zijn gezicht. Mokuba is gestopt met lachen en kijkt Seto verbaast, maar ook blij aan. Als mijn training erop zit, komt Mokuba naar mij toe. We lopen samen de trappen af. ‘Weet je Hanna’ begint Mokuba. ‘jij bent de enige die Seto aan het lachen maakt. Oké, het was niet echt lachen, maar die glimlach heb ik in geen jaren meer gezien nadat Gozaburo ons heeft geadopteerd.’ zegt Mokuba. Ik voel een gevoel van vreugde en warmte opkomen. ‘Dank je.’ zegt Mokuba. ‘Geen dank, hoor.’ zeg ik en ik wrijf over Mokuba’s hoofd. ‘Hou op!’ roept Mokuba lachend en ik stop. Mokuba’s haar is ineens heel statisch en wijst alle kanten op. Ik moet keihard lachen. Mokuba doet hetzelfde bij mij en ook mijn haar springt alle kanten op. ‘Hé joh!’ roep ik. Mokuba moet lachen. ‘Jij kleine…Kom hier!’ roep ik en Mokuba rent voor zijn leven de trap af met mij op zijn hielen. Bovenaan de trap staat Seto, met een brede glimlach toe te kijken.

Reacties:

bonita105 zei op 16 sep 2011 - 21:33:
whahaha zo grappig
mokuba vindt ik echt zo cute
snel verder
en graag een melding als je verder bent

Iloveanime zei op 16 sep 2011 - 17:24:
Haha, goed verhaal, ga snel verder....
Ik wil over het gevecht lezen tussen Hanna en Seto.
Trouwens echt wat voor Seto om haar de hele dag kaarten te laten schudden.
Snel verder...