Hoofdcategorieën
Home » Kuroshitsuji » Kuroshitsuji: Alone and togheter » Chapter 1: Losing
Kuroshitsuji: Alone and togheter
Chapter 1: Losing
"Sharon schiet eens op! Het vliegtuig vertrekt zo!" riep mijn moeder. "Ja, ja! Ik kom al!" riep ik terwijl ik me omdraaide en naar mijn moeder rende. Ik had net iets te lang bij het souvenirwinkeltje gestaan.
"Als ik het toen had geweten."
Ik pakte mijn handtasje en rende naar mijn vader, moeder en beste vriendin Tessa.
"Had ik ze dan gewaarschuwd?"
"Op naar de douane Shashie!" riep Tessa. "Wil je eens ophouden met mij zo te noemem? Het klinkt zo stom!" riep ik beschamend.
"Had ik ze dan tegengehouden?"
We werden gecontroleerd bij de douane. Er was niks aan de hand dus we mochten doorlopen.
"Had ik dan geprobeert iedereen te redden?"
We stapten het vliegtuig in en zochten onze plaatsen op. We gingen zitten en volgden de veiligheidsinstructie's van de stewardess.
"Had ik dan geleefd als een held??"
Het vliegtuig startte en reed de baan af en ging de lucht in.
"Zouden dan alle gezichten waarvan ik hou bij mij zijn?"
Na een tijdje deden we onze veiligheidsriemen af en begonnen we muziek te luisteren.
"Zou ik dan een normaal leven hebben geleid?"
Toen opeens een hevige schok. "W-Wat was dat?!" riep Tessa. "Alstublieft geen paniek. Onze rechtermotor is geraakt door een zwerm vogels. Ik begin nu met een noodlanding!" klonk de stem van de piloot.
"Waarschijnlijk niet."
Mijn moeder begon te huilen en klampte zich aan mij en mijn vader vast. Tessa belde haar familie en hield mij stevig vast.
"Ik zal dit nooit hebben kunnen voorkomen."
BAM!! Daar ging de tweede motor. Mijn moeder begon te gillen. Mijn vaders gezicht was lijkbleek. Ik was in shock en huilde. Tessa huilde ook en nam afscheid van haar familie.
"Ik zou ze nooit gered kunnen hebben."
Een harde klap en alles werd zwart.
"Ik zal wat ik verloren heb nooit terug kunnen winnen."
Reacties:
wow spannend