FanFic.nl

Maskers Af

Maskers Af

‘Wat ben je aan het doen?’ vraagt Nina nieuwsgierig, terwijl ze naast Lucas neerploft. Die keek echter niet op en bleef zijn aandacht op zijn laptop richten. Even gebaart Nina tegen Jef dat ze ook een koffie wilde, voordat ze nieuwsgierig een blik werpt op Lucas’ scherm.
‘Thema-ideeën’ leest ze voor, ‘En waarom ga je dat googlen?’
‘Omdat het volgend weekend thema-avond is in Dansatoria’ zucht Lucas, ‘En ons thema de dag daarvoor ook wordt gedaan door een andere club’
Nina knikt begrijpend, ‘En jij denkt dat je iets origineels gaat vinden via Google?’ reageert ze spottend, terwijl Jef aan hun tafel verschijnt met een kop koffie. Lucas haalt zijn schouders op, ‘Ik moet toch iets’ reageert hij licht gestresst, druk doortypend.
‘Jef, weet jij geen leuk thema?’ vraagt Nina plots, als ze opkijkt.
Jef schudde zijn hoofd, als Lucas gefrustreerd zijn laptop dichtklapte, ‘Ik geef het op!’ zuchtte hij nogmaals dramatisch, ‘Er is gewoon niets origineels te bedenken’
Jef glimlachte, ‘Moeten thema-feesten dan origineel zijn?’ merkt hij op. Nina rolt met haar ogen, ‘Duh’ reageert ze simpel, ‘Anders is er toch niets aan?’
Lucas keek echter victorieus, ‘Dat is het’ brengt hij uit, ‘Niet origineel kan heel origineel zijn’. Nina fronst even vragend haar wenkbrauw, maar Lucas opende zijn laptop alweer en begon weer druk te zoeken. ‘Dank je wel Jef’ bracht hij nog snel uit. Die lachte hoofdschuddend en liet ze maar weer alleen, terwijl Noud en Wiet net de Koning inliepen.
‘Nou, ik ga je gezellige gezelschap weer verlaten’ knipoogde Nina, terwijl ze opstond en naar Noud liep. Die begroette haar met een zoen, waarnaar ze hun eigen tafeltje opzochten. Wiet bestelde intussen wat aan de bar en liep toen naar Lucas toe, die het vertrek van Nina niet eens leek te hebben opgemerkt.
‘Druk aan het werk?’ vroeg ze overbodig. Lucas knikte, maar hield zijn blik wederom op zijn scherm. ‘Ik zoek een thema voor Dansatoria’ legt hij dan uit, ‘Heb jij nog ideeën?’
Wiet beet even denkend op haar lip, ‘Hawaii?’ stelde ze toen voor. Lucas ogen werden groot, ‘Allemaal mannen in zwembroek’ reageerde hij meteen enthousiast, ‘En misschien moeten we zelfs een Speedo-dresscode invoeren’
Wiet trok haar wenkbrauw op, ‘Alleen een beetje koud wellicht’ merkte ze op, ‘Het is nu niet echt weer om in je zwembroek rond te lopen’
Lucas zuchtte en liet zijn schouders weer een beetje hangen, ‘Okay, dat is waar’ concludeerde hij teleurgesteld, ‘Ander thema dus’
Even zaten ze zwijgend tegenover elkaar, tot Lucas weer opkeek, ‘Wat dacht je van een gemaskerd bal?’ stelde hij voor. Wiets ogen begonnen te glimmen en ze knikte enthousiast. Lucas viste intussen zijn telefoon uit zijn zak en toetste het nummer van Bing in. ‘Bing, ik heb een thema bedacht’ begon hij enthousiast, zodra hij de stem van zijn zakenpartner hoorde, ‘een gemaskerd bal’. Even zag Wiet Lucas’ gezicht iets betrekken en hij zuchtte, ‘Ik ga het nu uitwerken, komt helemaal goed’ hoorde ze hem zeggen, ‘ik spreek je eind van de middag wel weer’. Met een zucht legde Lucas de telefoon neer en zag Wiet met vragende wenkbrauwen kijken. ‘Bing vind het teveel werk’ legt hij snel uit, ‘Dus ik heb tot vanmiddag om hem te overtuigen dat het me wel lukt’ Wiet knikt begrijpend, ‘Ik help je wel’ besloot ze meteen.

Uitgelaten liepen de gebroeders Bouwhuis de huiskamer binnen. Sjoerd wierp zijn sporttas op de grond en trok de koelkast open. ‘Colaatje?’ vroeg hij, terwijl Edwin al neerplofte op de bank. ‘Graag!’ antwoordde hij, terwijl hij zijn voeten op tafel legde.
‘Voeten van tafel!’ klonk er echter achter hem, toen ook Bianca door het gestommel beneden was gekomen, ‘En jullie sportspullen opruimen’
De jongens rolden even zwijgend met hun ogen, als Sjoerd ook op de bank neerploft. ‘Wiet kwam trouwens straks nog langs’ vertelt Bianca dan, ‘Ik moest jullie uitnodigen voor de thema-avond van Dansatoria volgende week’
Sjoerd ziet Edwin verstijven, en kijkt op naar zijn moeder, ‘Zeker weer een ideetje van Lucas’ reageert hij, ‘Wat is het thema?’
Bianca glimlachte, ‘Een gemaskerd bal’ antwoordde ze, ‘dus dat is toch hartstikke leuk?’
Sjoerd wierp haar een ongelovige blik, ‘Als je gay bent misschien’
Bianca rolde op haar beurt met haar ogen, ‘Toevallig zijn je vader en ik wel eens op een gemaskerd bal geweest’ vertelde ze, ‘En dat was hartstikke spannend’
Meteen stak Sjoerd zijn hand op om haar te onderbreken, ‘MAM!’ bracht hij toen uit, ‘Ed en ik willen dit helemaal niet horen’
‘Je zult zien dat het hartstikke leuk is’ besloot Bianca haar betoog, ‘Misschien wil Rikki wel mee’
Sjoerd wierp haar een zwijgende blik, waarop Bianca haar handen opstak en zuchtte, ‘Ik ben al weg’ grapte ze toen, voordat ze de kamer uitliep. Sjoerd had intussen zijn aandacht op Edwin gericht, die nog steeds afwezig met het lipje van zijn blikje speelde.
‘Is er iets?’ vroeg hij, terwijl hij zijn eigen blikje op tafel zette, ‘Ed?’. Edwin keek niet op, maar schudde uiteindelijk licht zijn hoofd.
‘Gaat dit over Wiet?’ probeerde Sjoerd nogmaals, ‘want dat heb je toch zelf uitgemaakt?’
Edwin knikte, maar bleef naar zijn blikje staren. Sjoerd fronste zijn wenkbrauw, ‘Ed, wat is er dan?’ zucht hij, ‘Ik heb de afgelopen weken steeds meer het gevoel dat er iets is Ed, maar ik kan niet in je hoofd kijken’
Edwin keek eindelijk op en zag zijn broer bezorgd kijken, ‘Heb je er spijt van, dat het uit is?’ vroeg Sjoerd ditmaal. Edwin schudde zijn hoofd, ‘het is beter zo’ reageerde hij vaag. Sjoerd slaakte een zucht, ‘Gast, wat doe jij vaag zeg’ sprak hij toen uit, ‘Dan vertel je toch lekker niets’
Edwin zag zijn broer zich demonstratief wegdraaien en hij zuchtte, ‘Sjoerd, het is niet dat ik het niet wil vertellen..’ begon hij, maar zuchtte daarna nog eens en zweeg. Sjoerd keek op, ‘Ed, je weet dat je alles best kan zeggen, toch?’ reageerde hij, ‘Je bent mijn broer’
Edwin knikte en nam een slok, waarnaar de broertjes even zwijgend naast elkaar zaten. ‘Ik denk dat ik homo ben’ sprak Edwin toen plots. Sjoerd keek geschrokken op, ‘Wat?’ bracht hij tenslotte uit. ‘Ik denk dat ik..’ begon Edwin te herhalen, toen Sjoerd hem onderbrak, ‘Ik verstond je wel’ zei hij snel. Edwin knikte begrijpend en staarde weer even naar zijn blikje.
‘Denk je het of weet je het?’ vroeg Sjoerd tenslotte.
Edwin haalde zijn schouders op, ‘Ik weet het, denk ik’ zei hij. Sjoerd trok even vragend een wenkbrauw op, ‘Ik weet het’ verbeterde Edwin zich toen. Sjoerds mond vormde een geruisloze ‘o’, waarop Edwin opkeek.
‘Hoe lang weet je het al?’ vroeg Sjoerd. Edwin zuchtte, ‘een paar weken heel zeker’ antwoordde hij, ‘daarom heb ik het ook uitgemaakt met Wiet’
Sjoerd knikte, ‘En mam en pap?’ vroeg hij even. Edwin keek gewaarschuwd op, ‘Je bent de eerste’ bevestigde hij, ‘ik weet nog niet wanneer ik het ze vertel’. Sjoerd knikte nogmaals, en weer viel het even stil tussen de jongens. Edwin beet op zijn lip, maar schraapte uiteindelijk zijn keel. ‘Ga je nog iets zeggen?’ vroeg hij tenslotte.
Sjoerd keek verbaasd op, ‘Zoals wat?’
Edwin haalde zijn schouders op, ‘Je bent nu niet echt fan van homo’s’ legde hij uit wat hij bedoelde. Sjoerd knikte even, ‘Maar jij bent mijn broer’ besloot hij, ‘Dat is toch niet veranderd?’
Edwin glimlachte voorzichtig, ‘Meen je dat?’
Sjoerd keek op, en knikte nogmaals, ‘Ik moet er aan wennen en weet nog niet zo goed hoe, maar ga wel mijn best doen’ bevestigde hij. Edwins glimlach verbreedde iets, maar nog steeds zag Sjoerd dat hij zenuwachtig was.
‘Hoe weet je eigenlijk dat je..’ begon Sjoerd, terwijl hij even slikte, ‘homo bent’. Edwin keek verbaasd op, maar zag dat Sjoerd het wel meende.
‘Ik, eh, ben verliefd’ bekende hij plots. Sjoerds ogen werden groot, ‘Op een jongen?’ bracht hij uit. Edwin beet nogmaals op zijn lip, maar knikte.
‘Op wie?’ vroeg Sjoerd daarna.
‘Jongen van school’ reageerde Edwin vaag, ‘Maar het wordt niets’
Sjoerd keek op, ‘Waarom niet?’
Edwin zuchtte, ‘omdat hij niet op jongens valt’
Sjoerd zag Edwin even ongemakkelijk kijken en knikte. ‘Nog een colaatje?’ vroeg hij toen maar, als hij zag dat Edwin zijn laatste slok nam. Die schudde echter zijn hoofd en stond op, ‘Ik ga huiswerk maken’ kondigde hij aan.
Sjoerd knikte, ‘En Edwin’ zei hij nog snel, waarop die omkeek, ‘Bedankt dat je het me verteld hebt’. Edwin knikte even dankbaar en liep weg, Sjoerd nog half verbijsterd achterlatend. Zijn broer homo, dat had hij niet zien aankomen.

Reacties: