FanFic.nl

Elena 's new adventure

Ministry under fire

Het volgende probleem was Sirius die natuurlijk ook mee wou om zijn peetzoon te helpen.
Maar voor hem was het nog gevaarlijker dan de anderen om zich nu te vertonen in het ministerie.
Als ze hem betrapten zou het hem een enkeltje in de klauwen van een dementor opleveren.
' Denk je nu echt dat ik daar iets om geef als Harry in gevaar is? Ik ga mee Remus en je kan me niet tegen houden! '
' Daar lijkt het inderdaad op. ' Moest Lupos uiteindelijk toegeven.
' Als julie gedaan hebben met kibbelen kunnen we dan eindelijk vertrekken? ' Riep Dolleman nerveus.
' Wij zijn klaar! '
Elena nam de arm van Lupos beet en Garreth die van Tops.
' Jullie weten het. Blijf in mijn buurt en jullie bemoeien jullie pas als ik het zeg. Begrepen? '
Ze knikten.
' Ok dan, daar gaan we! '
Haar maag maakte een sprongetje van schrik toen ze de bekende buis in gezogen werd maar wist zich in tegenstelling tot anders beter te begeersen deze keer.
Langzaamaan begon ze de vormen van een gang gewaar te worden.
Nog voor ze de grond goed en wel raakten had iedereen zijn staf al getrokken want je wist maar nooit dat je een ongenodigde gast tegen kwam.
Tot nu toe leek alles rustig.
' Hoe weten we nu eigenlijk waar we heen moeten? ' Vroeg Elena.
' Dat blijft tot nu toe een groot vraagteken. ' Moest Dolleman bekenen.
' Ik denk dat het het beste is als we ons splitsen. ' Bedacht Tops zich.
Dit werd door iedereen goed gevonden.
Elena voegde zich bij Lupos, Garreth, George en Tops.
Sirius had ondertussen een onzichtbaarheidsmantel over zich geslagen en voegde zich bij het andere groepje.
Lupos bedacht zich ook dat hu groepje wat afstand van elkaar moest bewaren.
Elena en Garreth bij Tops en Fred en Lupos samen.
Als ze iemand tegen zouden komen die lastige vragen zou beginnen stellen zou Tops hen voorstellen als twee pas afgestudeerden die kwamen informeren of het vak van schouwer hen zou aan staan en George zou samen met Lupos gewoon even zijn vader komen opzoeken.
Na een uur zoeken hadden ze de smoes gelukkig nog niet moeten gebruiken.
Nu Elena er zo over nadacht was het zelf wel erg rustig, ze had in ieder gaval meer volk verwacht zelf al was het zo laat.
' Er komen inderdaad niet veel mensen op deze gangen. Daarom zoeken we hier het eerste. Het zou een ideaale plaats zijn voor je weet wel om je weet wel wie op te wachten. ' Fluisterde Tops.
Toen werd hun aandacht getrokken door een klein lichtje in de verte.
' Verdorie. Verberg jullie, nu meteen. ' Siste ze zacht.
' Wat? Waarom? '
' Geen vragen nu, ga. '
Ze duuwde hen net niet achter twee grote beelden, al begrepen ze nog steeds niet waarom gingen ze toch gehurkt zitten en bleven zo stil mogelijk.
' Wie we hier hebben. Wat doet u hier nog zo laat, mevrouw Tops? ' Klonk een stem die ze niet meteen konden thuis brengen.
' Ik vond meneer Wemel en Meneer Lupos in deze gangen toen ik mijn ronde deed. Ze moesten eigenlijk op het kantoor van Arthur Wemel zijn maar zijn jammerlijk verdwaalt. ' Antwoorde Tops.
' George? Jou zie je ook niet vaak zonder dat aangansel Fred. ' Weerklonk een stem die Elena dit maal maar goed kon thuisbrengen.
' Verdome, Percy. ' Siste ze zacht.


' Is het zo hoe jij je broer noemt, Percy? ' Vroeg George zo vriendelijk mogelijk maar zijn ingehouden woede was duidelijk hoorbaar.
' Alsof jullie daar zo goed weten hoe je met familie moet omgaan. ' Antwoorde die bitter.
' Kom, kom. Meneer Wemel. U gaat nu toch geen ruzie maken met uw broer? Dat is toch geen gedrag voor een Junior assistent? '
' Nee, meneer de minister. U hebt gelijk. Ik zal me niet verlagen tot zijn niveau. '
' Dat zie ik. Ik ben niet blint voor dreigend gevaar. '
Voor Percy kon uitvallen kwam de minister tussenbeide.
' U kan beter een voorbeeld aan uw broer nemen. Hij laat zich teminste niet misleiden door de verzinnsels van Perkamentus en Potter. '
' Daar heeft het niets mee te maken, meneer de minister. Hij is gewoon jaloers op mijn promotie. '
Er verscheen een amusante trek op George 's gezicht.
' Jij denkt dat ik jaloers ben op jou? Ik kan straks gewoon naar huis, naar mijn familie. Ik ben zielsgelukkig met wat ik heb...Maar jij...Jij bent alleen.'
Hij genoot van de uitdrukking op Percy 's gezicht.
Hij zag dat die nog iets wou tegen brengen maar de minister hield hem tegen.
' U kan hen wel naar uw vader 's kantoor brengen, meneer Wemel. Ik heb iets te bespreken met Mevrouw Tops. '
' Nu nog? ' Vroeg Tops geschrokken. ' Ik vrees dat mijn dienst er bijna op zit. '
' Dan blijft u maar vijf minuten langer. Ik weet dat overuren kloppen niet uw favoriete bezigheid is maar ik heb u echt dringent nodig. '
Nerveus keken de drie elkaar aan, weigeren mee te gaan zou argwaan wekken maar uit elkaar gaan zou een ware ramp zijn.
' Ga maar mee, Tops. ' Haf Lupos uiteindelijk toe. ' Wij gaan wel mee met Percy. '
' Denk jij dat ik nog een moment langer bij die kwal in de buurt wil zijn? Doe mijn vader de groeten, Remus. Ik vind de weg wel zelf terug. '
Nog Percy, nog de minister kon de wat doe je nu blik van Lupos zien, nog de ik weet wat ik doe blik van George.
' Moet jij weten. Mompelde Percy en hij sleurde Lupos net niet met zich mee.
Toen ook Tops en de minister verdwenen waren kwamen Garreth en Elena weer tevoorschijn.
' Was dat de minister? Je bedoelt de kerel die ons geeft laten weg halen? '
' Je vergeet er bij te melden dat hij Harry en Perkamentus voor de hele tovenaarswereld belachelijk laat maken en het gevaar van Je Weet Wel wie niet eens zou opmerken al maakte je weet wel een dansje voor zijn neus. ' Antwoorde die.
' En die andere was je broer? ' Vroeg Garreth verbaast.
Nu pas realiseerde Elena zich dat Garreth Percy nooit ontmoet heeft.
' Hij was ooit mijn broer ja. Tot hij het te hoog in zijn bol kreeg en zijn hele familie heeft laten vallen voor zijn verdomde ambitsie 's. Maar dat doet er nu niet tie, nu we Tops en Lupos kwijt zijn moeten we het in ons eentje voor elkaar brengen. '
Daar zag het inderdaad naar uit.
Ze volgden hen in nieuwe gang die uitkwam op een kamer.
' Wat is dit hier? '
' De kamer der profetiën. Iedere voorspelling die ooit gedaan wordt door die dan ook wordt in deze kamer bewaart. Vraag me niet waarom maar ze doen het. '
' Jij kent je weg hier wel beter dan je laat uitschijnen. '
' Fred en ik kwamen hier vroeger vaker met pa. Je kan wel raden dat we dan vaak op ...Onderzoek uitgingen. ' Moest George toegeven.
' Juist ja, onderzoek. ' Mompelde Elena.
' We waren jong.'
' Echt, en wat zijn jullie nu dan? ' Vroeg ze plagend.
' Jij bent gemeen. Weet je...'
Hij maakte zijn zin niet af toen er een stevige windvlaag de kamer uit kwam.
' Ik denk dat we op het goede spoor zitten! ' Riep George.
' Denk je? ' Riep Garreth sarcastisch terug.
Ze trokken hun toverstaf en renden naar binnen waar ze in een waar doolhof van rekken terecht kwamen.
ze konden zich alleen laten leiden door het lawaai in de verte en uiteindelijk kwamen ze op een tamelijk grote plek terecht waar twee mensen in gevecht waren met een stuk of vijf dooddoeners.
De ene, een meisje met blond haar werd op dat moment net geraakt door een vloek en viel pijnlijk op de grond.
Het andere meisje- het duurde even voor het tot Elena doordrong dat dit Ginny was- probeerde wanhoopig stand te houden tegen de overmacht en tegelijk haar vriendin te redden.
' Poten af van mijn zusje! ' Riep George en voor de mannen door hadden wat er gebeurde waren er drie van hen uitgeschakelt door het drie tal.
Ginny maakte van de verwarring gebruik om de andere twee uit te schakelen.
' George? Wat...wat doen jullie hier? ' Riep ze verward.
' Wat denk je? Jullie helpen er voor te zorgen dat deze zelfmoordmissie tot een goed einde komt! ' Riep hij kwaad maar tegelijk opgelucht dat ze in orde was.
Garreth had zich over het andere meisje ontvermd die gelukkig niet al te erg aan toe was.
' Waar zijn de anderen? '
' We zijn van elkaar gescheiden geraakt. Die kerels met hun leuke pakkjes zitten achter hen aan. ' Antwoorde het meisje.
Leuke pakkjes? Die spreuk was haar percies toch niet zo goed bekomen.
' We moeten achter hen aan! '
' Daar komt niets van in. ' Klonk een akelig bekende stem achter hun rug.
Met een brede grijns staarde Lucius Malfidus hen aan, aan beide zeiden werd hij geflankeerd door vier dooddoeners.
' Het ziet er naar uit dat we vandaag twee voor de prijs van een hebben. '

Reacties: