Hoofdcategorieλn
Home » Goede Tijden, Slechte Tijden » Slapeloosheid » Slapeloosheid
Slapeloosheid
Slapeloosheid
Hij lag hier nu al uren, maar nog steeds wil het de slaap maar niet komen... Dit frustreerde Edwin, want moe was hij wel!
Telkens gingen zijn gedachten terug naar die ene dag; de dag waarop zijn hele leven was veranderd! De dag waarop hij eindelijk had durven toegeven aan zichzelf, dat hij verliefd was op Lucas! Vanaf dat moment voelde hij zich als een ander mens! Het was net alsof hij herboren was! Hij voelde zich bevrijd! Natuurlijk was niet alles rozengeur en maneschijn geweest, maar hij voelde zich echt! Eindelijk wist hij wie hij was en dat had heel veel in hem losgemaakt! Voor het eerst in zijn jonge leven was hij smoorverliefd! En wat nog mooier was, de liefde was wederzijds! Lucas kon zijn geluk niet op toen hij Edwin hoorde zeggen, dat hij verliefd op hem was! De lach die toen op het gezicht van Lucas was verschenen, deed Edwin weer glimlachen.
Wat is hij toch ook een schatje, fluisterde Edwin tegen zichzelf. Zijn gedachten gleden weer af naar de afgelopen maanden. Ze hadden moeilijke momenten gekend, maar ook heel veel gelukkige! Samen met Lucas kon hij alles aan! Het leven was mooi! Tot dat afschuwelijke gebeurdeí¢Ã¢â¬Ã¦
Het ene moment was hij nog heerlijk aan het dansen en het volgende moment hield hij de hand van zijn bewusteloze vriendje vast. Sirenes, zijn vader, ambulance personeel, chaos; het was allemaal langs hem heen gegaan. Hij zag alleen maar Lucas, een stille Lucas. En dat klopte niet! Maar Lucas bleef stilí¢Ã¢â¬Ã¦ Al die dagen, weken, nee maanden dat hij aan het bed van Lucas zat, bleef hij stil. Wat verlangde hij er naar om de stem van Lucas weer te horen! Om zijn ogen weer te zien stralen! Om zijn grapjes weer te horen! Om zijn armen weer om hem heen te voelen! Edwin realiseerde opnieuw hoeveel hij van Lucas houdt en hoe erg hij hem mist. Hij voelde zijn wangen nat worden en besefte dat hij aan het huilen wasí¢Ã¢â¬Ã¦ Dat hij ÃÆüberhaupt nog tranen over had! Hij deed bijna niets anders dan huilen de laatste maandení¢Ã¢â¬Ã¦Nog nooit had hij zich zo ellendig gevoeld als de afgelopen tijd.
De mensen om hem heen probeerden hem moed in te spreken. Ze wilden dat hij zijn leven weer zou gaan oppakken. Maar hoe kon hij dat nou doen? Lucas is zijn leven! Hoe kon hij Lucas in de steek laten? Hij moest er voor hem zijn. Hij wilde er voor hem zijn! Zijn ouders en Sjoerd zeiden wel dat ze dit begrepen, maar Edwin wist dat ze dit niet volledig deden. Anders zouden ze hem wel met rust laten. Hij werd moe van al dat gezeur aan zijn hoofd! Waarom konden ze hem niet gewoon zijn gang laten gaan? Waarom konden ze maar niet in zien, dat Lucas zijn alles is?
De woorden van zijn vader over de conditie van Lucas hadden hem diep geraakt. Hij was er direct al bang voor geweest, dat Lucas anders wakker zou worden, als hij al wakker zou gaan wordení¢Ã¢â¬Ã¦ Hij beseft dat dit een reÃÆële mogelijkheid is, maar weet ook dat hij hier niet te veel bij stil moet staan. Hij moet positief blijven!
Lucas gaat wakker worden en zal gewoon weer de oude zijn!, denkt Edwin.
Eindelijk maar toch beginnen zijn ogen zwaar te worden... Maar dan gaat de telefoon. Edwin schrikt en is opeens weer klaarwakker! Als hij opneemt hoort hij een stem aan de andere kant van de lijn zeggen:
Meneer Bouwhuis, Lucas is wakker geworden!
Reacties:
Als we in de serie zelf in het hoofd van Edwin konden kijken, weet ik zeker dat dit zijn gedachten zouden zijn!
Super realistisch en mooi geschreven dus
!En sowieso super leuk dat je iets hebt geschreven
!
Ah schattig. Dit doet me een beetje denken aan de laatste aflevering toen Anton en Bianca probeerde Edwin te overtuigen om zijn leven weer op te pakken. Maar echt hele goede beschrijving van Edwin zijn gedachten.
Komt er nog een vervolg?