FanFic.nl

In love with the king of pain. [Johnny Knoxville]

12) i bruise easily so be gentle when you handle me

De volgende ochtend was ik serieus aan het overwegen om het eerste vliegtuig naar europa te nemen. Toen ik de trap af liep hoorde ik Bam tegen zijn vriendjes praten. "het lijkt gemeen, maar het zal me wat."
"weer een fucking plannetje aan het bedenken?" vroeg ik schamper.
"we gaan gewoon lol maken, ivy. dingen doen die jij vroeger ook leuk vond."
"dingen mollen is ook leuk... als je een joch van 10 bent," zei ik vinnig. toen vervolgde ik achteloos: "waar is johnny?"

"Ivy and Johnny sitting in a tree. K-I-S-S-I-N-"
"Shut it, Ehren!"
"Ik heb in je oude dagboek gelezen dat je vroeger een chrush had op johnny."
"Misschien," zei ik onverschillig. "Maar dat was jaren geleden."
"You know he likes you."
"Als hij me leuk zou vinden, zou hij zich ook zo gedragen."
"He's a guy. wij tonen onze gevoelens niet."
"No, he's just an idiot."
"Het lijkt erop dat je hem ook leuk vindt."
"You're not funny," riep ik hem na.


We gingen met een bootje naar een eiland waar je binnen 5 minuten rond gelopen was. Chris waarschuwde me dat ik in het bootje moest blijven. Bam wilde een paar mensen voor de grap op het eilandje achterlaten.
de jongens gingen het eiland verkennen en ik vertelde ape en phil over mijn plan.
zodra bam en de andere jongens uit het zicht waren, gingen wij ervan door met het bootje.
"dit is de slechste beslissing die je ooit hebt genomen," schreeuwde Bam ons na toen hij het door kreeg. Hij keek me onderzoekend aan.
"jij hebt het huis ooit bijna opgeblazen," riep ape terwijl we steeds verder wegvaarden.
"aan wiens kant sta je, Ivy?" hoorde ik Bam nog in de verte tieren.

het werd een uitzonderlijk rustige avond. "waar zouden ze vanacht slapen?" vroeg ik ongerust aan ape. ik was in hun slaapkamer en zat voor de spiegel. ape was mijn lange haren aan het vlechten. "op een hooibaal, net als wij," zei phil.
"hij wilde ons daar laten, en nu hebben we hem gepakt," zei Ape. "daar kon hij als kind ook al niet tegen."
"nee, hij moet altijd winnen," verzekerde phil. "je zit in de nesten, Ivy."
Ape schudde haar hoofd en keek naar mij. "Vroeger kon hij van jou altijd wat meer verdragen. Jij was ook de enige die van zijn plagerijen gespaard bleef. Je broers probeerden je steeds te beschermen." ik liet mijn hoofd hangen en besefte dat ik een fout had gemaakt. Ik was niet veel beter dan Bam, ik had hem hetzelfde aangedaan als wat hij ons wou aandoen. Ik was echt de zus van mijn broer. We stuurden vito naar het eiland om de jongens mee te nemen naar huis maar ze namen de uitdaging aan.
het was ochtend en ze waren nog niet terug toen ik een wandeling besloot te maken.
petey, de hond van bam, hield zijn kop ietsje scheef en keek me met grote ogen aan. hoe kon ik daar nu aan weerstaan? Ik nam de leiband en hij kwispelde blij zijn staart. petey trok driftig aan de lijn en ik probeerde hem volop bij te houden, toen ape me vanop haar werk in het kapsalon belde. ze was helemaal over haar toeren en zei dat ze net op tv had gezien dat ons huis was ontploft! ik spurtte van streek terug. Verschillende emoties vermengden zich toen ik het huis aantrof in dezelfde positie als ik het had achtergelaten. Ape kwam met piepende banden de oprit opgereden.
Toen Ape langzaam uit haar auto stapte en een lachende Bam naar buiten kwam, keken haar ogen even alsof ze haar jongste zoon zou vermoorden.
"ik wilde je op de kast jagen," zei Bam met zijn nonchalante 'war is war'-face tegen haar.
"dan hoef je me dat nog niet te flikken," gilde Ape.
"je moet me niet op een eiland laten."
"Ik begrijp het niet," spuwde ik ontdaan uit. "als er iemand tegen je in durft te gaan is het al oorlog. dus welke straf krijg ik?"
"ik laat het zo. zo erg was het niet," gaf bam toe. "we hebben een tikibar gebouwd en alle vooraad bier is op."
Ik drukte me even tegen hem aan.
"je liet me achter," zei Bam, maar hij klonk niet meer boos.
Ik voelde schuldgevoelens opkomen over al die nare dingen dat ik tegen hem had gezegt sinds ik was weggelopen van het café.
"Oh Bam, I'm so fucking sorry! I never meant to say that stuff, honest!" zei ik terwijl ik me tegen hem aan drukte.
Bam legde zijn armen om me heen en omhelste mij zo onverwacht stevig dat we op de grond vielen. "ik haat je." ik trok een pruillipje. "and that's why?"
hij grijnsde. "omdat ik niet boos op jou kan blijven."

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.