FanFic.nl

In love with the king of pain. [Johnny Knoxville]

18) you can do better

Iedereen zat rond de tafel, Bam en Dico hadden ons bijeen geroepen om te vertellen dat de Lambo, Bams duurste auto, was gestolen. Rake kwam als laatste binnengewandeld en Bam legde hem meteen op de rooster. "ik ben linea recta van't autistenfeest hierheen gekomen," zei Rake verontwaardigd. Iedereen lachte. "zo'n leugen verzin je niet," zei Dave.

"Iedereen heeft huisarrest, niemand mag deze kamer verlaten. Een auto is spoorloos en ik zoek dit tot op de bodem uit."
"Bam," begon ik rustig. "Het is een spijtige zaak... maar ik MOET gaan WERKEN! De jurk dat ik wil kost 45 euro."
"dat is toch niet veel," merkte preston op.
"daarvoor moet ik 5 uur hard werken!"

De volgende morgen werd bam plots wakker. Hij zag alleen Raab. "waar is de rest?"
"je bent in slaap gevallen, ze zijn weg."
"ze mochten niet weg."
"dude, je hebt tot 12 uur geslapen."
Bam vloekte en stond op.

Ik werkte aan de kassa in een supermarkt. Ik stond met Bam te praten, hij vertelde dat hij Dunn ervan verdacht zijn Lambo te hebben gestolen. Ik was blij dat hij was langsgekomen, elk excuus was goed. ik werkte daar eigenlijk niet graag. Het was een bijverdienste, ik wou verder studeren.


"IVY! Ga aan het werk of ik ontsla je!" hoorde ik mijn baas Corbin roepen. Ik gromde. Ik was deze baan beu. Ik volgde hem naar zijn kantoor. "Ik wil naar huis gaan. Mijn rug doet pijn." Corbin weigerde. Dat was de druppel.

"Weet je wat?! Ik kap ermee! I'M SICK OF YOU HITTING ON ME. I'M SICK OF YOUR SH.T, CORBIN!" Ik scheurde mijn werktshirt van mijn lichaam en gooide het in zijn gezicht. Gelukkig had ik er nog een topje onderaan. Ik liep de winkel in en nam een honkbalknuppel. Corbin kwam achter me aan.
"Je kunt je laatste loon wel vergeten!" schreeuwde hij.
Ik sloeg met de knuppel op de kassa.

"En jij kunt je kassa wel vergeten! F.CK YOU!" schreeuwde ik, toen liep ik naar de uitgang met een glimlach op mijn gezicht. Ik wandelde naar buiten. "Hi Johnny." Ik stopte nadat ik dat zei en draaide me toen om. "Johnny?"
"Hi," glimlachte hij.
"Ivy, that was awesome!" zei Bam die naar buiten rende. Hij tilde me op en draaide me rond. "Johnny, dude, je miste het! Ivy maakte haar baas helemaal in!"
"Ik hoorde het," lachte Johnny toen schudde hij zijn hoofd. "Dat was indrukwekkend."
"Hij verdiende het," zei ik. Mijn glimlach verdween.
"Wat scheelt er?" vroeg Bam.

"Ik heb geen baan," Ik keek hem ongemakkelijk aan.



Ik zocht ijverig in de kranten en vakblaadjes voor een nieuwe job. Ape was aan het eten bezig.
"iedereen gaat aan de leugendetector," zei bam.
hij en johnny kwamen de kamer binnen.

"dat meen je niet," zuchte ik.
"heb je soms iets te verbergen?" vroeg Ehren.
"ik heb die bak niet gejat."
"familie doet zoiets niet," zei phil.
"ik ook niet," zei dico, een vriend van Bam. hij zette zijn pet even af. "een kaalkop is daartoe niet in staat." Ik schoot in de lach. dico leek het te menen.

Toen de jongens met Bam mee gingen, vertelde ik aan ape en phil dat ik mijn baan kwijt was. "waarom heb jij nu een job nodig?" ik keek phil stomverbaasd aan. "om mijn studies te betalen."
"wij betalen die," zei ape vanzelfsprekend. "wij zijn toch je ouders."
er zat een krop in mijn keel waardoor ik niet meer kon spreken.
ik was vergeten hoe het was om familie te hebben. dat mensen zo'n dingen zomaar voor je doen. Het motiveerde me om te beginnen studeren voor mijn toelatingsexamen...

Ape stond in haar nachtjapon naar mij te gluren. "Waarom kom je niet slapen?"
"ik studeer 't liefst als het stil is op de wereld."
ik besloot op de jongens te wachten tot ze terug thuis waren, die gingen 's nachts feesten of stunten.
Vervolgens trof johnny me in slaap aan op mijn boeken.
Hij wou me voorzichtig naar mijn kamer dragen.
"dat is mijn zus!" zei Bam, door zijn getier werd ik wakker. Ik vroeg me af wat ik in Knoxville's armen deed.
"ze is 18. Het is legaal om haar aan te raken."
"het enige wat jij vanavond zult aanraken is jezelf; buddy," zei ik glimlachend. "Hey guys."



De Lambo van Bam werd teruggevonden (een vriend had hem geleend, het was 1 groot misverstand) en zijn gezicht was weer opgeklaard. In tegenstelling tot het weer, het was killig buiten en ik zat gezellig in de woonkamer met Johnny, Bam en Sophie. Er stond een grote kom popcorn tussen ons in. Ape was aan het schilderen, haar favoriete hobby.

"We speelden strippoker en Rake zat op een chocoladereep," zei ik uitgelaten.
"Er zat een grote vieze bruine vlek achter op z'n onderbroek."

"Iedereen dacht dat het stront was in plaats van choclade," lachte Johnny.

"We werden aan de kant gezet door de politie. Wat een timing. We zaten met 2 naakte meiden en Rake had een vieze reet." Johnny imiteerde de stem van Rake:

"De eikels hadden chocola in m'n onderbroek gestopt!"

We hadden allemaal de slappe lach.

"Hoe zit het tussen jou en de buurjongen? Lang geleden dat ik jullie nog samen heb gezien," vroeg johnny plots.
Ik had Sophie natuurlijk over de buurjongen verteld en ze keek geïnteresseerd mijn kant op.
"Ow je bedoelt Joe. Ik ben erachter gekomen dat hij me vroeger pestte. Dus ik heb hem de bons gegeven. Hoe gaat het met die aziatische vriendin van jou?"
"Naomi? Goed, zij en haar man verwachten een derde kindje."
Knoxville grijnsde toen hij de verbaasde uitdrukking op mijn gezicht zag.

Er belde iemand aan en ik liep weg om open te doen. Ik zag een jonge, plechtige man met blauwe ogen en donker haar. "DANIEL," riep ik verschrikt uit. "Komen binnen." Hij gaf me een kus. "Wat een reis."

Bam, Johnny en Sophie kwamen overeind toen ik met Daniel binnenkwam.
Ape keek op van haar kliederwerk.

"Mam, dit is..."

"Daniel Bennett Johnson, aangenaam. Ik zie nu waarom Ivy zo mooi is." Ik rolde met mijn ogen.

Daniel gaf mijn moeder een fles wijn. "Wat ben jij een charmeur zeg." Ik stelde Bam en Sophie aan hem voor en tenslotte ook Johnny.

"Aangenaam, makker."

"Ja, insgelijk."

De goede sfeer van daarnet was verpest. Daniel sloeg een arm om me heen.
"so you and daniel together?" vroeg Bam.
Daniel wendde zich tot mij. We hadden een tijdje geleden afscheid genomen van elkaar met de gedachte dat we elkaar nooit meer zouden zien. Hij zou niet in mijn nieuwe leven in Amerika passen... of wel?
"Ivy, wil je opnieuw met me uitgaan?" vroeg daniel.
"zeker."
"Leid me maar eens rond. Ik wil zien waar je bent opgegroeid."
Daniel was fotograaf van beroep. Hij was in Amerika om één of andere band te fotograferen, vertelde hij.



"ik heb hem leren kennen in één van de gastgezinnen van vroeger," vertelde ik tegen sophie. Ik had haar meteen gebeld zodra ik alleen was om haar in te lichten.
"het was niet die superromantische liefde die je in films zag, maar Daniel had rust en evenwicht gebracht in mijn leven.
hij was de enige die zag hoe ongelukkig ik was in die pensionaten en begreep dat mijn onhandelbare gedrag daaruit voortkwam."



Daniel nam me mee naar een chique restaurant. Ik vond dat overbodig, ik was dol op Ape's kookkunsten, maar daniel had erop gestaan omdat het onze eerste avond samen was in Amerika.
"mag ik erbij komen zitten?" vroeg Johnny's stem. Ik schrok, ik had hem niet zien aankomen.
ik draaide mijn hoofd naar daniel en maakte een duidelijke 'NO' met mijn lippen.
"tuurlijk, johnny. Ga maar zitten."
Waar ik voor had gevreesd gebeurde al snel: ik werd het gespreksonderwerp.
"ze is zo georganiseerd," pronkte Daniel. "ze is de enige persoon die mijn leven in goede banen kan leiden."
"But what do you love about her?"
"Johnny, ik ben niet zeker of ik je vraag begrijp."
"wel, ze is mooi en lief en... anders. En ze gilt tijdens haar slaap."
daniel keek hem vreemd aan.
"Daniel schat, dat was op het kleutermatje," zei ik snel.
"ze was bang in het donker," glimlachte johnny honend.





Alleen Johnny en ik gingen terug naar de Margera's, Daniel huurde een luxeappartement in de stad.
"Hopelijk is je slaapvertrek bevordelijk voor je nachtrust," zei Daniel terwijl ik uit de taxi stapte.
"zeg maar gewoon 'slaap lekker'."
"slaap lekker."
Ik glimlachte. "slaap lekker, daniel."
De taxi reed met Daniel weg en ik gaf Johnny zoals altijd een knuffel voor ik ging slapen. daarna wou ik vertrekken maar hij greep mijn arm.
"wat zie je in daniel?"
"hij is zo volwassen, hij weet wat hij wil en wat hij doet."
"oh," antwoorde johnny.
"waarom ben je zo tegen mij en hem?"
"dat ben ik niet."
"jawel, ik ken je sinds mijn geboorte. ik weet wanneer je upset bent."
"ik ben er niet tegen," verweerde johnny. "ik ben blij dat hij met jou is."
"maar?"
"maar, jij kan beter."
"ik wist het! je bent tegen mij en daniel!"
"misschien een klein beetje," gaf johnny toe.
"waarom? wat is er zo verkeerd aan hem?"
"niets."
"so, it's me?"
"nee, dat is niet wat ik bedoelde."
"wel, waarom ben je tegen ons?"
"ik ken een jongen die je heel erg leuk vindt," bracht johnny uit. "maar hij is bang om het te zeggen en wilde je het nog niet laten weten."
"wie?"
"hij zei me om het niet tegen jou te zeggen."
"dus omdat iemand me leuk vindt ben je tegen mij en daniel?"
"wel, daniel is een moron," zei johnny.
"whatever. ik vindt hem leuk."
ik verliet kwaad zijn kamer, trok mijn pyama aan en ging naar bed. Om één of andere reden droomde ik van Johnny.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.