Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » In love with the king of pain. [Johnny Knoxville] » 19) Can't Be Tamed

In love with the king of pain. [Johnny Knoxville]

20 sep 2011 - 11:20

944

0

236



19) Can't Be Tamed

Daniel en ik gingen naar de stad en dat betekende dat ik kleurrijke kleren paste. Daniel kniperde met zijn ogen toen ik dansend uit het pashokje kwam.
Ik vertelde hem over de laatste keer dat ik in het winkelcentrum was geweest. dat was jaren geleden met mijn familie en de jongens...

Dunn had een drankje genomen, ervan gedronken en het gewoon weer teruggezet. Bam had een spelletje bedacht: om het snelst 100 dollar uitgeven, Dave had gewonnen. (hij was een cola gaan drinken en had de rest als fooi gegeven.)
De winkel sloot maar we gingen niet naar huis. Bam en Dunn hadden iedereen buiten mij en johnny opgesloten in een matrassenwinkel. wij 4 gingen kamperen en hadden plezier om vito's reactie: hij was bijna hysterisch geworden toen we hem achtergelaten hadden.

Daniel had zijn arm om mijn schouder gelegd toen we langs de winkels passeerden.

"O, mijn god. Daniel, wat doe jij hier?"
Het meisje dat daniel blijkbaar kende, droeg een minirokje, cowboylaarzen en een leren jas.
Ik kende niemand die er zo ordinair uitzag... Ze was eigenlijk best wel mooi.
Daniel liet me meteen los.
"ik fotografeer 'n band."
Haar perfecte lippen waren felrood.
"Wat leuk je te zien. Hoe lang ben je hier?"
Ze lachte en leek me nu pas op te merken.
"O, dit is Ivy," zei Daniel beleefd.

"hoe maak je 't. Ik ben Roxanne."

we schudden elkaar de hand.

roxanne keek daniel even aan. "je vriendin, he. Daniel, jij bent mijn favoriete fotograaf. Nee, heus. alleen jij mag foto's van me maken. eerlijk."
Daniel greep me vast.

"O, m'n god. ik stink een uur in de wind," zei roxanne terwijl ze aan de onderkant van de mouw van haar topje trok. Daniel liet me los en kneep in zijn neus.

Roxanne sloeg hem plagend. ze lachten. "zullen we eens afspreken om iets te gaan drinken?" ze wees naar ons 3.
Fraai haar, vond ik. Blond. Nou ja, duidelijk geblondeerd.
Ik mocht haar niet. ze was veel te opzichtig...
"bel me. ik bel evelyn waugh."
ze legde haar vinger tegen haar lippen. Waar zou ze vandaan komen? Ik wou dat we vriendinnen waren.

Roxanne liep weg. "evelyn waugh was wel een man," merkte ik op.

"kom nou, ze is toch aardig? het is gewoon een schuilnaam."
"ik vond het wel grappig."

Ietsje later bevonden we ons in een drukke straat met allerlei kraampjes. "Nee. Beslist niet," zei Daniel.
Ik sloeg mijn ogen ten hemel. "het is maar henna."
"Nee, Ivy."
"Het een of het ander." Ik knikte naar de vent die een piercing aan't zetten was, bij een klant dat een gezicht vol piercings had.
ietsje verder botste een man met een bultrug, met zijn fiets tegen een paal. Ik liep snel naar hem toe om hem te helpen.
"Oh my god, johnny!" zei ik gegeneerd. hij had zich verkleed als de klokkenluider van de notre dame om mensen beet te nemen. "Nu dat jij en daniel samen zijn, zul je nog met mij rondhangen?" Ik hielp hem recht.
"wij zullen altijd rondhangen, we're buddies, man."



Na ons namiddagje in de stad bracht Daniel me naar huis. Toen we in de taxi zaten zei hij: "Johnny weet veel over je."
"Hij is bang dat ik niet meer met hem zal omgaan, nu wij samen zijn."
"Hij is een grote jongen, ivy. Op een dag krijgt hij zijn eigen vriendin."
"ik denk dat je gelijk hebt, maar hij keek zo verdrietig."
Ik nam Daniels hand.
"hij voelt zich eenzaam en wil dat iedereen eenzaam met hem is."
"ik denk dat hij gewoon zeker wil zijn dat ik niet gekwetst wordt. hij is m'n beste vriend, daniel. hij wil me niet zien wenen voor een harteloze dick dat me kwetst."
"ik zal je niet kwetsen. ik beloof het."
hij leunde naar voren en kuste me.

Daniel en ik nodigden Roxanne, die vriendin van hem, uit bij mij thuis. Ze was zeer onder de indruk van de villa.
"waar ga je studeren?" vroeg Roxanne vriendelijk.
"Aan de Universiteit van Onbeslist," ze ik, zwansend bedoeld.
Ik zag Roxanne even verward nadenken. "Is dat in Ohio?" Ik glimlachte en knikte. "Onbeslist, Ohio." Roxanne knikte nu ook. "Cool."
Ik stelde Bam en de andere jongens aan Roxanne voor en ik had de indruk dat ze haar wel mochten.
roxanne zette een langzaam muziekje op en begon meteen als een gek met Bam te flirten, want hij was haar keuze voor deze avond. de rest zat op de grond en keek. ze pakte zijn hand, trok hem overeind en begon met hem te dansen. ze vouwde zich zowat om hem heen, drukte zich stevig tegen hem aan en liet haar haren voor zijn gezicht hangen. hij maakte geen bezwaar. ze knipoogde naar mij. "kom op," zei ze over zijn schouder tegen ons. "blijf nou niet zitten, dans."
opeens gaf stev-O me een knuffel. "yeah hugs not drugs!"
"ahaha, je bent vast stoned nu."
Hij glimlachte dromerig.


"Hoe geraak je thuis?" vroeg ik aan Roxanne toen ze aankondigde dat ze naar huis ging.
"liftend. Niet iedereen kan zich een dure auto permiteren."
"ik zal je wel afzetten," zei Bam. "wacht, ik ga even gedag zeggen tegen de jongens."
Terwijl roxanne en ik buiten aan het wachten waren, stak ze een sigaret op. "je bent een beetje een slet," zei Roxanne. "je hangt altijd bij de jongens."
Ik dacht terug aan die nacht toen we met ons vierenhalf (Johnny, Bam, Chris, ik en Wee Man) in een tweepersoonsbed in slaap waren gevallen.
"ik voel mij gewoon beter op mijn gemak bij jongens. ik weet nooit wat ik tegen andere meisjes moet zeggen."
"Ik heb niet zoveel vriendinnen," ze haalde haar schouders op. "Everybody hates me. Ik lijk nergens te passen, zeker niet in dit prachtige huis."
Ik dacht terug aan de pesionaten in Europa. "Ik weet hoe het voelt om je eenzaam te voelen."
Bam zei dat ze konden vertrekken. "hier ben je altijd welkom," riep ik haar na.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.