FanFic.nl

Elena 's new adventure

The ultimate eruption

Na de euforie kwam al gauw de klap.
De dood van Sirius had iedereen geraakt maar nu alle commotie achter de rug was trok het nu echt tot iedereen door dat hij er niet meer was.
Ze zag haar vader en de eerste tranen die in zijn ogen verschenen.
Ze nam voorzichtig zijn schouder vast.
' Sorry. ' Mompelde hij zacht.
' Ik moet me niet zo laten gaan. '
' Hij was je beste vriend. ik snap het wel. ' Probeerde ze hem te troosten.
' We waren de laatste twee van de sluipers. James dood, die rat van een Pippeling overgelopen. Nu ben alleen ik er nog. '
Ze drukte hem nog steviger tegen zich aan.
' Het komt wel in orde. ' Fluisterde ze troostend.
' En Harry, die jongen. Sirius was zijn peetvader. Waar is hij trouwens? '
Dit antwoord moest ze hem schulldig blijven. Hij was net als Perkamentus in rook opgegaan tijdens de verwarring.
En veel tijd om er verder over na te denken hadden ze niet want daar was de minister en zijn meelopertje Percy al.
' Wat een toestand. Wat een toestand. Hij is terug. Hij is werkelijk terug! '
' Werkelijk? Waneer is dat gebeurt? ' Antwoorde Elena sarcastisch.
De man keek haar aan alsof hij haar nu pas in de gaten kreeg.
' En wie ben jij om me zo aan te spreken? '
' Niemand! ' Riep Lupos.
' Niemand meneer de minister. Gewoon een lid van de orde. Een lid dat dringend moet leren waneer ze haar mond moet houden. '
De minister moest de wanhoop in Lupos zijn stem gehoord hebben want zijn blik bleef op Elena gericht en na enkele seconden kon ze een glimp van herkenning in zijn ogen opmerken.
' Hellen Grindewalt? 'Fluisterde hij geschokt.
' De naam is Elena.' Beed ze terug.
Het bloed trok weg uit zijn gezicht, net als dat van haar vader.
' En ik neem aan dat deze jonge man jouw broer Garreth is? ' Vroeg hij op dreigende toon.
' Dat is hij inderdaad. ' Antwoorde ze uitdagend.
' En wil iemand me eens uitleggen hoe jullie hier terecht gekomen zijn...In het bezt van een toverstaf dan nog wel. '
Ze voelde de moed in haar schoenen zakken.
' Je weet wel wie zat achter hen aan. We hebben hen gered. ' Kwam Lupos tussen beide.
' En dan hebben jullie hen maar meteen een staf gekocht en als jullie toch bezig waren hebben jullie hen maar meteen onderwezen in de kunsten van magie. En zoals ik had kunnen zien zijn ze er vrij goed in. '
' Te goed naar jouw zin zeker? '
' Inderdaad ja. Je hebt de regels overtreden, Remus. En dat kan ik niet door de vingers zien. '
' Laat het ons uitleggen! Hij zat achter hen aan! Hij wou hen voor zijn leger ronselen maar iedereen hier kan vertellen dat ze dit meerdere keren geweigerd hebben! '
De wanhoop maakte hem bijna gek.
De minister had duidelijk geen oren naar zijn smeekbedes.
' Het spijt me, maar ik kan niets anders. Neem hen mee en sluit hen op! '
Twee stevige kerels probeerden hen vast te grijpen maar zowel Lupos als George hielden hen tegen.
' Je kan het niet tegen houden. Laat hen gaan voor ik jullie ook in de boeien moet laten slaan! '
' Hen laten gaan? ' Herhaalde Remus het zinnetje.
' Hen laten gaan? Ik heb hen al eens laten gaan. Die fout maak ik niet opnieuw. Als je hen wilt zul je langs mij moeten komen. '
' En langs mij. ' Riep George.
' George. ' Sisste Percy waarschuwend.
' Blijf er buiten, vuile veraader.'
En tot de minister zijn grote verbazing ging iedereen beschermend rond de tweeling staan, bereid te vechten voor hen moest het nodig zijn.
' Hier komen we geen stap mee verder. ' Zuchte hij.
' Mogen wij ook nog iets zeggen? ' Riep Elena gefrustreerd.
' Hou je er buiten, El. ' Antwoorde haar vader maar ze negeerde hem toen ze naar voor liep.
' Mag ik u eens vragen wat we u eigenlijk hebben misdaan dat u ons zo haat? '
Een vraag die de man duidelijk niet verwacht had.
' Ik haat jullie niet. Het is...'
' U haat ons niet? Waarom blijft u dan ons leven ondersteboven halen? Waarom hebt u ons dan bij onze familie weg gehaald bij onze familie enkel en alleen omdat we familie zijn van onze grootvader zijn? Een kerel die we nooit gekend hebben en wat ik van hem gehoord heb ben ik daar maar al te blij voor. Dus zeg me eens. Waarom wilt u ons opnieuw van onze vader scheiden? '
' Ik...Jullie moeten...'
' Een antwoord alstublieft. ' Riep Garreth deze keer.
' Jullie...Jullie achternaam zou alleen maar opschudding hebben veroorzaakt. '
Elena voelde dat ze haar gedult aan het verliezen was.
' Dus, u hebt mijn familie uit elkaar gerukt. Mijn adoptie ouders de dood in gejaagt, enkel en alleen voor een stomme achternaam? '
De man leek eindelijk te beseffen hoe idioot dit klinkt.
Alleen bleef hij te koppig om dit te te geven.
' Namen zeggen niets over het karakter van iemand. Kijk maar naar de Malfidusen. Hun naam is gerespecteerd in de gemeenschap maar het zijn de grootste rotzakken die ik ken. '
' De Malfidussen zijn inderdaad erg gerespecteerd. Waar haal je het lef vandaan om hen zomaar te beschulldigen? '
Net op dat moment liepen er twee schouwers lang die een geboeide Lucius met zich mee sleurden.
Er werd niets gezecht, de kleren die hij droeg zeiden meer dan genoeg.
' Lucius? ' Was alles wat de minister kon uitbrengen.
' Wat zei u daar nu ook al weer? ' Vroeg ze nonchalant.
' Ik...Ik laat jullie in de gaten houden. Maar ga maar mee met jullie vader. '
En toen draaide hij zich om.
Opgelucht lachte ze naar haar vader die eindelijk weer herinerde dat hij beter adem kon gaan halen.

Reacties: