Hoofdcategorieλn
Home » Jonas Brothers » Like a dream. » Hoofdstuk 35
Like a dream.
Hoofdstuk 35
Nostalgisch staarde Gitte uit het raam. Het was tien december en ze zat midden in de examens. De eerste sneeuw viel neer op de grond en ze dacht terug aan vorige winter, aan de foto met Nick, aan hoe gelukkig ze was geweest. En toch was ze er niet jaloers op, had ze er geen heimwee naar.
Ze was nu minstens even gelukkig met Leandro. Binnenkort waren ze vier maanden samen. Ze hadden niks groots gepland, maar dat vond Gitte helemaal niet erg. Ze was gek op Nicks cadeautjes en hun reisjes samen, maar voor hem was dat geld niks. Wat Leandro voor haar kocht, kwam recht uit zijn hart, daar had hij echt voor gespaard.
í¢Ã¢â¬Ã
âHÃÆé, schuif eens wat op!í¢Ã¢â¬ÃÂ, grijnsde Jacob. Hij plofte naast haar in de sofa en werd vrijwel meteen gevolgd door Anneleen.
í¢Ã¢â¬Ã
âJullie zijn echt zo schattig,í¢Ã¢â¬Ã grijnsde Gitte.
í¢Ã¢â¬Ã
âSchattig?í¢Ã¢â¬ÃÂ, fronste Anneleen.
í¢Ã¢â¬Ã
âZeg dat nooit meer,í¢Ã¢â¬Ã trad Jacob haar bij.
í¢Ã¢â¬Ã
âKijk nou: ze zijn het eens met elkaar!í¢Ã¢â¬ÃÂ, pestte Gitte hen verder. Ze zag hen een samenzweerderige blik uitwisselen en voor ze het wist, kreeg ze van beiden een harde klap.
í¢Ã¢â¬Ã
âHÃÆé, als ik blessures oploop en ze in beeld komen, vermoord ik jullie!í¢Ã¢â¬ÃÂ, waarschuwde ze hen luid. Het project waar Hugo het de hele tijd had over gehad, was geen nieuwe film, zoals Gitte had gedacht, maar een eigen tv-serie. Hun personages hadden gewoonweg een tv-serie gekregen. Waar de film nog voorspelbaar en naÃÆïef was geweest, was de serie veel beter uitgewerkt, zaten er echte pointes in en was er een goede verhouding tussen voorspelbaarheid en drama. In maart ging de serie op antenne en Gitte wilde niets liever dan dat het een succes zou worden. Wie weet zelfs zo erg dat het de film kon evenaren!
Maar zelfs als dit alles zou floppen, kon niemand haar deze ervaring nog afnemen. Ze had het acteren echt gemist en dat besefte ze pas toen ze het na een hele tijd weer kon doen. Dit was meer dan een hobby geworden voor haar en ze dacht er serieus over na om hier haar beroep van te maken. Ze stond graag voor een camera om een geheel ander personage neer te zetten.
í¢Ã¢â¬Ã
âIk wil nog niet naar huis. Daar ligt nog een berg wiskunde op me te wachten,í¢Ã¢â¬Ã zuchtte Jacob.
í¢Ã¢â¬Ã
âKom dan nog even met mij mee. En jij ook, Anneleen. Julie geeft een laat verjaardagsfeestje.í¢Ã¢â¬ÃÂ
í¢Ã¢â¬Ã
âHeeft die geen examens?í¢Ã¢â¬ÃÂ, vroeg Anneleen scherp.
í¢Ã¢â¬Ã
âWe hebben Nederlands maandag en bovendien hebben we nog heel zondag om te leren. HÃÆé, als zesdejaars kunnen we ons al eens iets meer permitteren, toch? Komen jullie mee? Alsjeblieft?í¢Ã¢â¬ÃÂ, smeekte ze.
í¢Ã¢â¬Ã
âAch ja, het is nu niet alsof dat ik dat wiskunde ooit ga snappen,í¢Ã¢â¬Ã grijnsde Jacob onbezorgd. í¢Ã¢â¬Ã
âIk kom mee!í¢Ã¢â¬ÃÂ
Later die dag strekte Gitte zich even uit aan Julieí¢Ã¢â‰â¢s tafel. De reden voor haar laat feestje was dat ze voor vanavond een cocktail-proefavond had gewonnen bij ÃÆéÃÆén of ander magazine.
Ze streelde over Leandroí¢Ã¢â‰â¢s handpalm. Hij was eventjes na haar gearriveerd en had net als zij ook net een Pool Cocktail te veel op, waardoor heel de wereld vrolijk was.
í¢Ã¢â¬Ã
âKan ik u nog van dienst zijn met een drankje?í¢Ã¢â¬ÃÂ, vroeg een knappe, oudere kelner. Gitte stond op het punt om í¢Ã¢â¬ÃÅjaí¢Ã¢â‰â¢ te zeggen, toen ze zich realiseerde dat ze morgen moest studeren í¢Ã¢â¬ en niet weinig ook.
í¢Ã¢â¬Ã
âGeef mij nog maar zoí¢Ã¢â‰â¢n Pool Cocktail,í¢Ã¢â¬Ã zei Leandro, waarop de kelner wegliep.
í¢Ã¢â¬Ã
âKijk niet zo beschuldigend, wijsneus! Ik heb nog geen examens, jij wel!í¢Ã¢â¬ÃÂ, glimlachte hij.
í¢Ã¢â¬Ã
âIk haat het als je gelijk hebt,í¢Ã¢â¬Ã grijnsde ze en ze kuste hem.
í¢Ã¢â¬Ã
âLeandro, maat, kom je even mee?í¢Ã¢â¬ÃÂ, vroeg Andrew even later. í¢Ã¢â¬Ã
âIk ben het hier binnen beu.í¢Ã¢â¬ÃÂ
Ze trokken Julieí¢Ã¢â‰â¢s tuin in, terwijl Gitte zich tussen Natalie en Julie in plofte. Ze kon een glimlach niet onderdrukken.
í¢Ã¢â¬Ã
âDit is echt iets voor jou, Julie. Alleen jij bent chaotisch genoeg om een verjaardagsfeestje te houden in december, terwijl je jarig bent in september.í¢Ã¢â¬ÃÂ
í¢Ã¢â¬Ã
âEind september,í¢Ã¢â¬Ã verdedigde ze zich. í¢Ã¢â¬Ã
âEn tjaí¢Ã¢â¬Ã¦ thatí¢Ã¢â‰â¢s me, baby!í¢Ã¢â¬ÃÂ
í¢Ã¢â¬Ã
âWaar is Pete?í¢Ã¢â¬ÃÂ, vroeg Natalie.
í¢Ã¢â¬Ã
âBuiten, bij Andrew en Leandro,í¢Ã¢â¬Ã antwoordde Julie. í¢Ã¢â¬Ã
âVolgens mij worden ze nog vrienden.í¢Ã¢â¬ÃÂ
í¢Ã¢â¬Ã
âHoop daar maar niet te veel op. Ze vinden Pete nog steeds homo,í¢Ã¢â¬Ã zei Natalie.
í¢Ã¢â¬Ã
âEn jij bent zijn dekmantel,í¢Ã¢â¬Ã grijnsde Gitte.
í¢Ã¢â¬Ã
âIk haat jullie,í¢Ã¢â¬Ã zei Julie en ze sloeg haar armen om hen heen voor een immense knuffel. Op dat moment zette ook Anneleen zich bij hen.
í¢Ã¢â¬Ã
âJacob is ook al naar buiten gegaan. Wat zeggen jullie van een sneeuwballengevecht?í¢Ã¢â¬ÃÂ, stelde ze lachend voor.
í¢Ã¢â¬Ã
âIk zeg: meteen! Als mijn Cosmopolitan op is,í¢Ã¢â¬Ã grijnsde Natalie.
í¢Ã¢â¬Ã
âIk moet dringend wat nuchterder worden,í¢Ã¢â¬Ã beaamde Julie en wild stormden ze, in hun dikke winterjassen naar buiten. Gitte sprong op Leandro af en ook de andere meisjes gingen duidelijk voor de verrassingsaanval, die zijn effect allesbehalve miste.
í¢Ã¢â¬Ã
âJe gaat eraan, Gitte!í¢Ã¢â¬ÃÂ, schreeuwde Leandro en hij probeerde een perfecte sneeuwbal te lanceren, die haar nog raakte ook.
í¢Ã¢â¬Ã
âWacht maar!í¢Ã¢â¬ÃÂ, gilde ze. í¢Ã¢â¬Ã
âDie krijg je terug!í¢Ã¢â¬ÃÂ
Ze ontweek nog een paar sneeuwballen van Andrew en een heuse sneeuwstorm van Jacob, voor ze Leandro eindelijk kreeg waar ze hem hebben wilde: op de grond. Met zijn gezicht in de sneeuw.
í¢Ã¢â¬Ã
âIk geef me over, ik ben helemaal van jou, Gitte Martens,í¢Ã¢â¬Ã grijnsde hij.
í¢Ã¢â¬Ã
âGoed,í¢Ã¢â¬Ã zei ze en ze knipoogde even. Daarna kreeg ze een idee en ze rende snel naar binnen om haar fototoestel te nemen. Dat zette ze op de tuintafel en ze schakelde de zelfontspanner in. Alle verbaasde blikken waren op haar gericht.
í¢Ã¢â¬Ã
âIk heb een kleine traditie om een foto te nemen in de eerste sneeuw. Het is dan wel niet de eerste sneeuw, maar deze foto wordt toch de leukste ooit. Kom op, in positie!í¢Ã¢â¬ÃÂ
Iedereen verzamelde zich dichtbij elkaar en Gitte nestelde zich in de armen van Leandro. Op het moment dat de flitser afging en de foto genomen was, besefte ze dat dat dit exact het leven was dat ze wilde leiden en dat dat vastgelegd was op ̮̩̮̩n beeld. Omringd door vrienden, stomme spelletjes in de sneeuw spelen en vooral heel dichtbij Leandro staan. Ze was er nog nooit zo zeker van geweest dat ze de juiste beslissing had gemaakt en blijkbaar voelde hij dat ook zo aan. Hij doorgrondde haar helemaal met zijn ogen en kuste haar, waardoor ze de koude temperaturen om zich heen vergat en er alleen maar aan kon denken hoe leuk het was om na vier maanden nog altijd plotseling overvallen te worden door een enorme massa vlinders in haar buik. En zo moest haar leven zijn. Niet perfect, alleen moesten de perfecte momenten de imperfecties doen vervagen. En dat deden ze. Voor honderd procent.
Reacties:
Ha. Team Leandro overwint. Ghehe. Suck on that, bitches. ^^
Ik ben blij dat iedereen zo gelukkig is. Gitte, Leandro, Jacob, Anneleen, Natalie, Julie, Andrew.. everyone has his own happy ending.
Anyway. Het is voor mij een beetje vreemd dat het is afgelopen. Want, ik volg dit al zó lang! Maarja, aan alles komt een einde he ):
Heb je eigenlijk al een uitgever gevonden?
(Ik weet het. Ik zou eigenlijk een awesome lange reactie moeten geven omdat het het laatste stuk is, maar het werkt allemaal niet mee): )
xx
super mooi verhaal ik ben blij dat ik het helemaal heb gevolgd (L) als je nog eens een fanfic over JB sgrijft mag je het altijd melden!
ps: heb je al een titel gevonden?
grtjs,
x
Ik vind het echt een top verhaal, ik heb veel risico's genomen om dit te lezen (onder de les stiekem lezen, hihi) ik vind het een verassend eind ookal had ik ergens wel verwacht dat ze met leandro zou krijgen
Alleen in de laatste hoofdstukken staan soms fouten met de namen maar daar lees je op zich wel over heen, ik hoop dat je nog vele leuke verhalen gaat schrijven, ik zal ze dan met veel pleZier lezen!
xxMarit