FanFic.nl

Hogwarts ' adventures

Kyle Duncan

' Elena? Onmogelijk...Jij hoort...'
Hij greep haar schouders beet en bekeek haar alsof ze elk moment als een zeepbel uit elkaar kon spatten.
' Jij hoort dood te zijn.' Fluisterde hij zacht.
' Jij en Garreth zijn dood! Jullie huis is ontploft... Goede god iedereen zei dat jullie dood waren! '
Harry dreef hen zacht uit elkaar toen hij zag dat Kyle elk moment haar armen kon breken en dit niet eens door had.
' Kennen jullie elkaar? ' Vroeg George verbaast.
' Al sinds de kleuterschool. Sinds de eerste dag waren we al de beste vrienden. Weet je het nog, El? '
' Ja, dat weet ik nog. ' Antwoorde ze koel.
' Vrienden? ' Vroeg Sean plots.
' Als ik me het nog goed herinner was het wel meer dan dat. Ik herinner me die keer dat ik jullie op je kamer had betrapt nog maar al te goed. Jullie hadden elkaars tong net niet ingeslikt. '
' Elkaars tong net niet ingeslikt? '
George herhaalde het laatste zinnetje alsof het naar azijn smaakte.
' We waren niet meer dan kinderen. Ik was jong...en vooral erg dwaas. '
Haar houding verklaarde dat het gesprek was afgelopen, zonder nog enig woord te zeggen liep ze de winkel uit.
Het groepje keek haar verbaast na.
' Heeft ze het me nog altijd niet vergeven? ' Vroeg Kyle uiteindelijk aan Garreth.
' Wat had je anders gedacht? ' antwoorde die bot voor hij achter zijn zus aan liep.
Toen hij langs hem liep kon hij het niet laten tegen Kyle 's schouder aan te duwen, waardoor die bijna het evenwicht verloor.


Gefrustreerd ijsbeerde Elena voor de gevel van de winkel.
Van iedere dreuzel die ze kende moest ze uitgerekend hem tegen het lijf lopen.
Kyle...Wat deed die hier trouwens? Wat heeft een dreuzel te zoeken op de wegisweg?
Is hij...?
Tijdens de schoolperiode 's was hij er nooit, hij zat op interenaat.
Nee dat kon niet, hij was een leerling op Zweinstein.
Blazend liet ze haar hoofd in haar handen leunen.
Zou ze die kerel nu elke dag tegen het lijf lopen? Het idee alleen al.
' Alles oké? ' Vroeg Garreth bezorgd.
' Van al onze oude bekenden moet ik nu net hem tegen komen, het lot is echt een irronische trut! '
Een woordspeling die Garreth wel amusant vond want hij begon zacht te grinniken.
George had zich ondertussen ook bij hen gevoegd.
' Mag ik nu eindelijk eens weten wat er tussen jou en die Kyle gebeurt is? '
' je hebt het goed gehoord. Kyle is mijn ex. '
' Een ex waar ik nog nooit van gehoord heb? ' Antwoorde hij duidelijk jaloers.
Garreth wou hem waarschuwen niet zo jaloers te reageren maar Elena hield hem tegen.
' Het heeft slechts vier maanden geduurt en vooral voor hem betekende het duidelijk niet veel want na die tijd betrapte ik hem al met zijn tong in de mond van een ander. Ik heb er niets over verteld omdat ik dacht die rotzak nooit meer te zien zou krijgen. Ik kon toch ook niet weten dat hij een tovenaar is? '
George had duidelijk even nodig om het nieuws te verwerken.
' Je voelt dus niets meer voor hem? ' Vroeg hij uiteindelijk.
' Hij betekend niets meer voor me. Daar heeft hij me te hard voor gekwetst. Waarom? Was je jaloers? ' Vroeg ze plagend.
' Hij zag er inderdaad wel erg knap uit. ' Moest hij uiteindelijk toegeven, duidelijk tegen zijn zin.
Ze begon teder te lachen toen ze zijn gekwetste gezicht zag.
' Waarom zou ik achter een kerel lopen die zijn verstand in zijn br...Op een plek zitten heeft waar het eigenlijk niet hoort als ik het meest lieve en vooral erg knappe vriendje ter wereld heb? '
Ze sloeg haar armen om zijn hals en kuste hem teder op zijn lippen.
De laatste strubelingen in hem verschenen als sneeuw voor de zon.
' Ik heb me als een groot kind gedragen, hé? ' Fluisterde hij zacht in haar oor.
' Dat mag je straks wel goed maken.' Antwoorde ze plagend.


Het duurde even voor Kyle van de schok was kunnen bekomen.
Ze leefde nog, Elena leefde nog.
Het leek amper tot hem door te dringen.
Hij had hun huis gezien, of wat er van over bleef teminste.
Een gaslek hadden ze gezecht, en er waren twee zwaar vermikte lichamen gevonden.
Het was hard maar hij had het weten te verwerken.
En daar stond ze plots, levend en wel...Met een nieuw vriendje.
Zijn broer leek zijn gedachten te raden.
' Dacht je nu werkelijk dat ze op je zou blijven wachten? Je hebt haar bedrogen en vernederd. En daarna heb je haar vermeden als de pest.'
' Dat met Melanie was een vergissing! Daar moest ik over nadenken. Waarom had ze niet meer gedult gehad? '
' Jij maakt een fout en nog durf je te eisen dat zei op jou wacht? Sorry Kyle, maar dat klinkt gewoon onredelijk.'
Hij wist wel dat zijn broer gelijkt had maar kon het toch niet laten te volharden in de boosheid.
' Jij je zin. Ik bemoei me er niet meer mee. ' Mompelde Sean.
Op de terugweg naar de Lekke ketel liepen ze Elena en haar groepje nog even voorbij.
Zei had hem niet opgemerkt maar George had hem meteen in de gaten.
Als blik in zijn ogen zei genoeg.
Ze is van mij, blijf uit haar buurt.
En als bevestiging sloeg hij zijn arm over haar schouder, ze keek naar hem op en hij wist dat ze naar hem lachte, niet wetend dat ze vooral extra door hem werd opgeeïst.

Reacties: