FanFic.nl

Hogwarts ' adventures

Sneaky Malfoy

' Wilt u alstublieft even stil staan? anders prik ik nog in uw bil. ' Vroeg de vrouw geduldig maar vastberaden.
' Duurt dit nog lang? Ik krijg kramp in mijn hele lijf. ' Klaagde ze gefrustreerd.
' Nog even gedult. ' Stelde de vrouw haar gerust.
Ze drapeerde nog een stuk zwarte stof over haar schouder en maakte het vast aan het andere deel van haar toekomstige schoolgewaad.
Toen ze te horen gekregen had dat alle gewaden hier handgemaakt werden had ze gedacht dat dit op magische wijze gedaan werd.
Het had haar dan ook bijzonder maar vooral aangenaam verrast te merken dat alles hier nog echt met de hand gemaakt werd.
Ze was wel blij dat ze maar voor een gewaad model moest staan want anders zou ze het niet overleven.
Aan Garreth 's uitdrukking te zien zag ze dat hij haar meening er over deelde.
Ze was vooral blij dat George de aanvaring met Kyle vergeten leek te zijn.
Hij in ieder geval sneller dan zei zelf.
Die chocolade bruine ogen waar ze ooit meteen voor gesmolten was, verdorie waarom kon ze hen niet meer uit haar hoofd weren?
Jaren had ze niet meer aan hem gedacht, ze was zelf bijna vergeten dat hij bestond en door een oogopslag was hij weer geheel aanwezig in haar gedachten.
Die kerel wist nog steeds hoe hij vrouwens moest betoveren, zelf als die vrouwen zijn charmes volledig konden doorzien.
Hoe veel vrouwen zou hij ondertussen nog zo verleid hebben?
'Nee El, zet die kerel toch uit je hoofd. ' Mompelde ze tegen zichzelf.
' Wat kan het je trouwens schelen? Hij heeft zijn leven en jij het jouwe. Je hebt er geen zaken meer mee. '
'Zei u wat? ' Vroeg de naaister verbaast.
' Wat? O nee, ik mompel soms eens tegen me zelf. ' Verontschuldigde ze zich.
' Tegen, het stemmetje in haar hoofd. ' Grapte Garreth.
' O wat zijn we weer grappig. '
Ze keek hem boos aan en die keek terug met zijn typische scheve grijns.
Vreemd genoeg versprong zijn gezicht van vrolijk naar verbaast en angstig.
' Wat heb jij plots? '
Hij leek niet meer uit zijn woorden te geraken en kon niet meer dan met zijn vinger duidelijk maken dat ze zich moest omdraaien.
En toen ze deed wat hij gevraagd had wou ze meteen dat ze blijven staan was want nu keek ze recht in het gezicht van Draco Milfidus en zijn moeder.
Het kleine beetje bloed uit zijn gezicht verdween toen hij hen in de gaten kreeg en ze leken meteen van plan te zijn om weer weg te gaa maar de verkoopster had hen al in de gaten gekregen en was naar hen toe gelopen.
' Mevrouw Malfidus,wat kan ik voor u doen? ' Vroeg ze vriendelijk.
' Het oude gewaad van mijn zoon zou aangepast moeten worden. ' Antwoorde de vrouw kort.
' Geen nieuw gewaad deze keer? ' Vroeg de vrouw oprecht verbaast.
' Nee, deze keer geen nieuw gewaad. Hebt u daar een probleem mee? ' Vloog de vrouw uit.
De verkoopster deinsde achteruit van schrik.
' Bijt haar neus er niet af omdat jullie in geldnood zitten.' Riep Elena gefrustreerd.
Kwaad keek de vrouw op, als blikken hadden kunnen doden was ze er nu wel aan geweest maar toch liet Elena zich niet intimideren.
' Nee echt, een beetje respect zou in jullie situatie wel op zijn plaats zijn. ' Ging ze rustig verder.
' Hebben we je soms iets gevraagd? Want hier geniet je vast en zeker van? '
Het was inderdaad een amusant zicht maar dat hield ze wijselijk voor zichzelf.
Malfidus nam plaats op de kruk naast haar.
Nu was ze zeker dat ze hier zo snel mogelijk weg wou.
Ze werd misselijk in zijn aanwezigheid.
En die gast had niet eens het lef om haar aan te kijken.
' Lafaard. ' Mompelde ze zacht.
Hij leek haar gehoord te hebben want hij keek even op.
De verkoopster knielde bij hem neer en stond op het punt zijn mouw op te stropen.
' Blijf daar van af. ' Riep hij geërgerd.
Ze keek hem verbaast aan maar ging er verder niet op in.
Hun gewaden waren toch klaar.
Ze werden naar een andere kamer geleid waar ze hun nieuwe aanwinst in een spiegel konden bewonderen.
' Dat ziet er goed uit. ' Mompelde de vrouw goedkeurend.
' U mag ze uit trekken en aan mijn collega overhandigen. '
Ze deden meteen wat hen gevraagd werd terwijl ze George vooruit hadden gestuurd om af te rekenen.
Ze wouden hier geen seconde langer meer blijven en waren tot grote verbazing van de vrouw wel erg snel buiten.



' Wat een dag, eerst Kyle en dan die rotzak. ' Blies Garreth opgewonden.
' Heb je gezien hoe hij reageerde toen die vrouw zijn mouw wou opstropen? Alsof ze daarmee een groot geheim zou openbaren. '
' Die kerel is gewoon de weg kwijt. Ze mogen zijn vader dan weer hebben vrij gelaten uit Azkaban maar hun goede naam is voor eens en altijd naar de vaantjes. Vader Malfidus is al zijn titels kwijt en het familie fortuin zal op die manier ook wel snel opgesoupeerd zijn.
Ze kwamen hun vader tegen die zich had opgeofferd om ondertussen hun nieuwe schoolboeken te halen en nu bijna bezweek onder het gewicht.
Haastig nam ze er enkele van hem over voor hij iets dreigde te breken.
' Pfoe, dank je. Gelukkig dat ik dit niet elke dag moet doorstaan. '
' De zware lasten van het ouderschap. ' Lachte mevrouw Wemel die achter hem aan liep.
' Wees gerust, ik weet er alles van. Is alles trouwens geregeld voor hun gewaden, George? '
' Daar heb ik hoogspersoonlijk voor gezorgd. Alleen eindigde het nogal in mineur toen Malfidus zijn lelijke kop moest laten zien. Ze zagen er wel erg beroerd uit. Bijna berooid zelf. '
' George, je moet niet met de mensen hun zorgen lachen. ' Berispte zijn moeder maar haar gezichtsuitdrukking sprak haar woorden toch tegen.
Ook Lupos leek dit vrij amusant te vinden.
' Laten we ons goed humeur niet vergalen door dat groepje. Kom we gaan terug naar de shop. ' Lachte Lupos vrolijk.
' Ik heb jullie andere spullen trouwens besteld. Straks zullen ze in jullie gloednieuwe hutkoffers in het nest worden geleverd. '
' Klinkt goed. ' Antwoorde ze enthousiast.
Terug aangekomen bij de shop zag ze gelukkig dat Kyle en zijn familie verdwenen waren.
Net als al dat andere irritante volk met hun lastige vragen.
' Die hebben we met veel liefde weggejaagd. ' Grapte Fred toen ze binnen kwamen
' Je bent een schat. ' Grapte ze terug.
' Is het waar? Hebben jullie Malfidus gezien? ' Riep Ron.
' Zwijg over die kerel, mijn humeur is net zo goed. '
' Dan zal ik maar niet zeggen dat hij hier net met zijn vader voorbij gewandeld is. ' Antwoorde Hermelien.
' Nee, dat zou je beter niet doen. ' Mompelde ze geërgerd.
' Waar gingen ze naar toe? ' Vroeg Harry?
' Zo te zien lopen ze in de richting van de ...Verdronkenmaansteegweg? ' Riep ze verbaast.
' Is dat ze erg? ' Vroeg Garreth.
' De Verdronkenmaansteegweg staat bekend omwille van zijn winkels met duistere artikelen. Een straat waar een veroordeelde dooddoener beter zijn gezicht niet laat zien. '
' Dan moeten we dit maar eens grondig onderzoeken. ' Mompelde Harry.
De drie liepen naar buiten.
Elena en Garreth wouden hun achterna gaan maar werden tegengehouden tegen gehouden door haar vader.
' We moeten maar eens gaan jongens. '
' Maar Harry...'
' Die komen zo terug, kom we gaan. '
En ze voelden dat tegenspreken geen zin heeft.

Reacties: