FanFic.nl

Hanna

Hoofdstuk 13: De "vervloekte" kaart

Mijn wekker piept hard. Het is kwart voor zeven in de ochtend en vandaag moet ik weer naar school. De zomervakantie zit erop en daar baal ik vreselijk van. Moet ik dat rotgezicht van Julia vandaag weer zien. Julia is een bitch bij mij in de klas. Ze wil aandacht en stelt zich ongelofelijk aan. Ze heeft ook een hekel aan mij en ik aan haar. Met tegenzin sta ik op en loop ik naar de badkamer. Ik gooi water in mijn gezicht. Lekker verfrissent. Als een zombie kom ik naar beneden gewandeld. Mijn vader en moeder liggen nog te slapen. Zij hebben vandaag een dagje vrij van hun werk. Ik maak mijn ontbijt en ik ga tv kijken. Er is niets leuks in de ochtend op tv. Alleen maar van die kinderprogramma’s. Om gek van te worden. Als ik mijn ontbijt op heb, loop ik de trap op om mijn tanden te poetsen, me aan te kleden en op te maken. Zorgvuldig breng ik een laagje mascara aan op mijn ogen. Als ik een beetje mascara gebruik, komen mijn blauwe ogen mooi uit. Ik pak de borstel uit het kastje en ik begin mijn haar te borstelen. Het is alweer kwart voor acht. Dana moet zo komen. Ze heeft beloofd om mij op de fiets mee naar school te nemen. Ik vraag me af of ze wel kan fietsen met iemand achterop en twee tassen. De deurbel klinkt en ik doe open. ‘Hey.’ zegt Dana en ze omhelst me. Ik sluit de deur en we lopen naar haar fiets. ‘Kan jij eigenlijk wel fietsen met iemand achterop?’ vraag ik. Dana knikt. ‘Anders vroeg ik het toch niet.’ zegt ze en ze gaat op haar fiets zitten. Ik ga achterop zitten. ‘Kunnen we?’ vraagt Dana. ‘Ja.’ de fiets komt in beweging. Dana wiebelt met de fiets alle kanten op. Het lijkt net of ze heeft gedronken. We rijden bijna de struiken in. ‘Kijk uit ,joh!’ roep ik. ‘Ja, sorry.’ zegt Dana en we beginnen hard te lachen. De hele weg naar school heeft Dana bijna mensen aangereden, bijna een auto kapot gemaakt en mij bijna eraf laten vallen. Eindelijk zijn we op school aangekomen. ‘Ik ga dus nooit meer bij je achterop.’ zeg ik. ‘Ik snap het.’ zegt Dana en we hebbend e grootste lol. De bel gaat en we gaan naar het lokaal. ‘Waar moeten wij heen?’ vraag ik aan Dana. ‘Ik dacht dat jij dat wel wist.’ zegt Dana. We kijken elkaar aan. ‘Shit.’ zeg ik en ik bekijk mijn agenda. ‘Ik ben vergeten het op te schrijven.’ zeg ik. Dana bekijkt de monitor. ‘Staat niks op.’ zegt ze en we lopen de gangen door. We bekijken elk lokaal opzoek naar onze klas. Uiteindelijk hebben we de klas gevonden en zo snel mogelijk schieten we het lokaal binnen. Gelukkig merkt de leraar er niets van. Die zit rustig te lezen. ‘Konden jullie het niet vinden?’ vraagt Julia vals. ‘Jij kon zeker je schoonheid niet vinden?’ vraagt Dana spottend terug. Dat snoert Julia haar mond wel, voor even. De leraar stopt met lezen en gaat staan. ‘Welkom bij het nieuwe schooljaar.’ zegt hij. Dana mag hem niet en kijkt uit het raam. Ik maak tekeningetjes in mijn agenda. Het is de kleine pauze en Dana en ik beginnen te kletsen. ‘Hoe ging je training gister?’ vraagt Dana. ‘Ging super! Ik heb in mijn eentje geduelleerd en ik heb nog gewonnen ook tegen de computer.’ zeg ik. ‘Goed zo!’ prijst Dana. ‘Seto zei dat ik een snelle leerling ben.’ ‘Ben je ook. Weet je nog die keer dat jij binnen 20 minuten alle Franse woordjes kende en ik er echt een halfuur voor nodig had.’ We moeten lachen. Ineens voel ik getik op mijn schouder. Ik kijk om, recht in het gezicht van Joey. ‘Over morgen, om drie uur in het park bij het grasveld.’ zegt hij. Ik knik. ‘Is goed.’ zeg ik. Joey schenkt me een vuile blik. ‘En geloof het, maar ik ga je verslaan!’ roept hij. Mijn hele klas kijkt ons vragend aan. ‘Veel plezier met verder dromen.’ zeg ik en ik keer me weer om naar Dana. Joey laat het er niet bij zitten en gaat naast me staan. Ik praat met Dana, maar Joey stoort me met zijn gestaar. ‘Kan puppy niet gewoon weer terug naar zijn hondenhok?’ vraag ik een beetje chagrijnig. Joey wordt boos en stormt het lokaal uit. ‘Dacht ik al.’ zeg ik en ik went me weer tot Dana. ‘Over jullie duel?’ vraagt ze. Ik knik. Julia gaat naast me staan. ‘Jij gaat tegen Joey Wheeler duelleren?’ vraagt ze spottend. Dat kan er ook nog wel bij. ‘Ja.’ antwoord ik. ‘Jij kan niet eens duelleren en ik geloof al helemaal niet dat Seto Kaiba, De Seto Kaiba, jouw heeft geleerd hoe je moet duelleren.’ De Seto Kaiba zegt ze met nadruk. ‘Dan geloof je het niet.’ zeg ik. Ik heb zo totaal geen zin in haar op dit moment. Ineens went ze zich tot de hele klas. ‘Jullie willen toch ook zien hoe ze wordt ingemaakt?’ vraagt ze. De hele klas knikt ‘ja.’ De helft knikt alleen ja omdat ze bang zijn dat Julia ook zo naar hun gaat doen. ‘Geloven jullie ook niet dat Seto Kaiba, haar heeft leren duelleren?’ vraagt Julia spottend. De klas begint te lachen. Ze keert zich weer naar mij. ‘Dat is duidelijk. Morgen komt de hele klas kijken naar hoe jij wordt ingemaakt.’ zegt ze vals en loopt weg. Ik zucht. Mijn woede wordt groter en groter. ‘Wc tijd.’ zegt Dana en ze neemt me mee naar de toiletten. ‘Ik haat haar zo.’ zeg ik en ik gooi een wc rol door het toilet. Dana knikt. ‘Mee eens. Die slang.’ Ik kom weer even tot rust. Ik pak mijn deck en bekijk het. ‘Ik moet gewoon in mezelf geloven.’ moedig ik mezelf aan. ‘Zo mag ik het horen.’ zegt Dana en ze glimlacht. Ik kan ook weer lachen. School gaat heel langzaam voorbij. Overal waar ik verscheen, rodelde ze over mij. Wacht maar, ze zullen wel eens zien wie er hier gelijk heeft. Een jongen komt naar me toe. ‘Ik geloof je wel, hoor.’ zegt de jongen. Het is Matthijs. Hij heeft een oogje op me en is de grootste nerd van school. ‘Dankje.’ zeg ik afkeurend en ik kijk weg. Matthijs lacht. Dana komt naar me toe met haar fiets. ‘Sorry, je moet naar huis lopen. Ik moet naar de ortho.’ zegt ze. ‘oh, oké.’ zeg ik en Dana fietst weg. Matthijs ziet dit als zijn gouden kans. ’Je mag bij mij wel achterop.’ zegt hij met een brede grijns. Ieuw! Nooit van mijn leven! ’Ik heb een goede conditie, dus het moet wel lukken.’ zeg ik en ik zet het op een lopen. Gelukkig moet hij de andere kant op. Kinderen van school kijken me gemeen, spottend aan of lachen me uit. Ik voel me rot, maar ik moet doorgaan. Ik kom bij een steegje waar kinderen staan. ’Die kaart is gewoon behekst!’ roept een kind en samen met zijn vriendjes rent hij weg. Behekste kaart? Klinkt spannend. Ik besluit een kijkje te gaan nemen. Op de grond zie ik de kaart liggen. Ik raap het op en bekijk het. Er staat een vrouw op met lang zwart haar, bleke huid, rode ogen en een donkerrode jurk aan. Het is een duelmonsters kaart. “Vampire Queen.”� staat er boven de kaart. 2800 aanvalspunten en 2000 verdediging. ‘Hoe komen die kinderen erop dat die kaart behekst is?’ vraag ik. ‘Het is een doodnormale kaart.’ zeg ik en ik stop de kaart in mijn deck. Als niemand die kaart wilt, dan neem ik het wel.

Reacties:

Iloveanime zei op 25 sep 2011 - 20:14:
Waarom stop je nou op het spannende moment?
Wat gaat er gebeuren?
Snel verder...

Gr. Iloveanime

bonita105 zei op 25 sep 2011 - 7:25:
hanna toch nooit iets pakken wat je net kan vertrouwen
snel verder+een melding als je verder bent