FanFic.nl

Hogwarts ' adventures

Hogwarts

Het kasteel was alles wat George beschreven had en zo veel meer dan dat.
Zelf van op een afstand nam het majestueuze aanblik van het kasteel de tweeling de adem.
' Dit is het Garr. Onze nieuwe thuis voor de komende jaren. ' Fluisterde ze onder de indruk.
' Daar kan ik wel gewend aan raken. ' Mompelde hij al even verwonderd.
De trein stopte in een klein gezellig station waar ze Hagrid al van ver op het perron zag wachten.
Toen hij hun gezichten zag begon hij enthousiast te zwaaien waardoor hij enkele schuchtere eerstejaars net geen hartverzakking bezorgde.
' Waarom schrikken ze toch altijd van mij? Ik ben toch een aardige kerel? ' Zuchte hij ter begroeting.
' Ah, als ze je eenmaal kennen weten ze wel dat jij niet meer dan een grote knuffelbeer bent. ' Lachte Elena terwijl ze haar arm troostend om zijn middel sloeg, al raakte ze niet verder dan de helft van zijn rug.
' Hoe raken Elena en Garreth eigenlijk op het kasteel? Gaan ze met ons mee of gaan ze zoals iedereen in hun eerste jaar? ' Vroeg Ron geheimzinnig.
' Regels zijn regels. ' Antwoorde Hagrid.
' Dit menen jullie niet! ' Kwam Hermelien tussenbeide. ' Weten jullie wel niet hoe vernederend dat voor die twee zal zijn? '
' Wat? Waar hebben jullie het over? ' Vroeg Elena argwanend.
' Het is de traditie dat alle eerste jaars per roeiboot naar het kasteel gebracht worden. Ja nu je het zo zegt, jullie zullen wel opvallen tussen al die kleine eerste jaars. '
' Dit meen je niet, zeg alsjeblieft dat het niet waar is. '
Wanhopig keken ze Hagrid aan.
Diens gezicht bleef even serieus.
' Nee, nee alsjeblieft. ' Mompelde Elena.
Een klein spiertje trillde aan zijn mond, de hoeken gingen langzaam aan omhoog.
Elena voelde zich stilaan ontspannen toen de man niet langer zijn lach kon bedwingen.
' dachten jullie nu echt dat perkamentus jullie dit zou aandoen? Jullie rijden gewoon mee in de koetsen net zoals alle oudere jaars. '
De tweeling kon hun opluchting amper verbergen.
' Nu hebben jullie ons echt beet. ' Mompelde Elena.
' Ah, als je al geen grappje meer mag uithalen met elkaar. ' Lachte Hagrid. ' En als jullie me nu willen excuseren. De eerste jaars wachten. '
Garreth en Elena volgden de anderen naar een plek waar verschillende koetsen die getrokken werden door de meest lelijke paarden die ze ooit gezien had.
' Dat zijn terzielers. ' Verklaarde Hermelien toen ze haar geschrokken gezicht zag. 'Die beesten kan je alleen maar zien als je ooit iemand hebt zien sterven. '
' Aardige beesten. ' Mompelde ze verbaast.
' De meesten kunnen ze toch niet zien. Je moet al erg veel pech hebben om iemand die je goed kent van dichtbij te zien sterven. '
' Dan hebben we de laatste tijd zo te zien wel erg veel pecht. ' Mompelde ze terug terwijl haar gedachten even naar Sirius uit gingen.
' We denken allemaal aan hem. ' Mompelde Hermelien net voor ze instapten.


Bij de aankomst bij de poorten werden Elena en Garreth even apart geroepen door een oude streng uitziende vrouw.
' Meneer en mevrouw Lupos? Mijn naam is professor Anderling. Jullie mogen met me mee lopen. '
De anderen zonden hen vlug enkele bemoedigdende woorden voor ze uit elkaar gingen.
' Sorry dat ik jullie zo bruuks bij jullie vrienden moest weghalen maar het was nodig. Het zou wel erg genant zijn als we jullie tussen alle eerstejaars zouden gaan sorteren. Daarom doen we het maar beter ergen in alle rust. '
' Dat is inderdaad een goed idee. ' antwoorde Elena verlegen.
Ze wisten niet echt wat ze van de vrouw moesten vinden, haar haar zo strak in een knot en haar bril met dikke montuur gaven haar een wel erg strenge indruk maar haar manier van doen was meer die van een bezorgde grootmoeder die haar kleinkinderen probeerde gerust te stelten.
Ze werden naar een rustige kamer geleid waar ze op een kruk plaats moesten nemen.
De vrouw haalde uit een kleine kist een zwarte punthoed tevoorschijn.
Het ding zag er zodanig oud uit dat het haar verwonderde dat het ding nog steeds uit een geheel bestond en niet uit stukken van elkaar viel.
' Vrouwen eerst. ' Lachte de vrouw en ze plaatste de hoed zonder pardon op haar hoofd.
' Wat? Beginnen we nu al? En nog wel met een meerderjarige.'
' Sorteer haar gewoon. ' Antwoorde de professor.
' Hhhm. Oké dan. Wat voor vlees hebben we in de kuip. Een goed stel hersenen dat is zeker, maar ook een grote portie moed. Zowel Ravenklauw als Griffoendor zouden bij jouw passen. Maar wat zou beter zijn. '
' Griffoendor. ' Mompelde ze zacht. ' Alsjeblieft Griffoendor. '
' Je hebt je keuze percies al gemaakt. Tja Griffoendor zou zeker bij je passen. Ah ja waarom niet? Griffoendor! '
Vrolijk sprong ze van de kruk en stak haar hand uit naar Garreth die de zijne er tegen klapte in een welgemeende Hig five.
' Nu jij nog. ' Lachte ze plagend.
Hij werd bleek toen de vrouw de hoed op zijn hoofd duuwde, het ding had zijn hoofd echter nog maar amper geraakt of het riep zijn bestemming uit volle borst.
' Griffoendor!'
Opgelucht slaagde hij er weer in te ademen.
' Wel, wel. Meteen twee nieuwe leerlingen in mijn afdeling. ' Lachte de vrouw voor het eerst.
' Woaw, ze lacht. ' Schoot het even door haar hoofd toen ze hen door het doolhof van gangen leide.
' Je moet niet bang zijn om hier te verdwalen; Je gelooft me nu vast nog niet maar je bent het hier zo gewoon. En anders vraag je maar hulp aan je medeleerlingen. Ik verwacht jullie morgenochtend wel meteen op mijn bureau. Daar kunnen we de nodige regels bespreken die bij jullie opleiding horen. '
' Is onze opleiding dan zo anders dan de anderen? '
' We moeten die van jullie inderdaad ligt aanpassen. Maar dat klinkt nu wel enger dan het zal zijn. Het schoolhoofd is erg enthousiast over jullie dus ik vertrouw wel in jullie. '
' Als u het zegt.'
' Niet zo somber. Kijk, hier hebben we de grote zaal. Hier komt iedereen bij een om te eten. Je kan meteen plaats nemen aan de tafel van Griffoendor. De anderen zullen zo wel komen. '
Het duurde even voor de vrouw tot de tweeling kon doodringen.
Ze waren helemaal onder de indruk van alle schoonheid in deze zaal, vooral over het plafond kon op veel bewonderde blikken rekenen.
Daar bleven ze staan tot de deur ope ging en de eerste leerlingen binnen kwamen en ze door de toestromende menigte mee werden gevoerd.

Reacties: