FanFic.nl

Hanna

Hoofdstuk 14: Geen gewone kaart

Ik zit in het ziekenhuis te wachten tot mijn gips eraf mag. Een zuster komt naar mij toe. ‘Johanna Pascal?’ vraagt ze vragend. Ze zegt Pascal net alsof het mijn tweede naam is. Ik haat mijn achternaam. Ik steek mijn hand op en loop met haar mee. We komen in een kamer waar aan een apparaat een grote zaag hangt. ‘Ga maar zitten.’ zegt de zuster en wijst naar het stoeltje naast de zaag. Ik ga wantrouwend zitten. ‘Leg je arm maar op de steun, dan zaag ik je gips eraf.’ zegt de zuster. “Is ze grappig?!”� denk ik bijna hardop. Ik leg mijn arm op de steun en ja hoor, ze zet het apparaat aan. Het ding maakt een enorm kabaal en zaagt door mijn gips. Binnen een paar seconden is het voorbij. Ik bekijk mijn arm die verlost is van het gips. ‘Wil je je gips houden?’ vraagt ze blij. Ze denkt echt dat ze grappig is. Ik schud nee. Het gips stinkt en mijn arm ook. Ik voel me helemaal vies. Zo snel als ik kan loop ik de wachtkamer weer in waar mijn moeder zit. ‘Gelukt?’ vraagt ze. Ik doe mijn bevrijde arm omhoog. Samen lopen we naar de auto en rijden weg. ‘Kunnen we even stoppen bij die duelleerwinkel?’ vraag ik. Mijn moeder knikt. ‘Wil je nieuwe kaarten?’ ‘Nee, maar ik heb een kaart gevonden die heel apart is. Ik wil er meer over weten.’ Mijn moeder knikt weer. We komen aan bij het duelleerwinkeltje en ik stap uit. Net op dat moment komen Yugi, Joey en Tristan naar buiten gevolgd door twee andere jongens. De een heeft zwart haar en rode kleren aan. De ander heeft heel licht haar en is netjes gekleed. ‘Wat doe jij hier?!’ vraagt Joey boos. ‘Gaat je niets aan.’ antwoord ik. Mijn moeder snapt de rivaliteit niet tussen ons en staat er een beetje verloren bij. Ik stap langs Joey en open de deur van de winkel. Ik ga naar de balie en Joey komt samen met zijn maatjes erbij staan. De oude man achter de balie draait zich om. ‘Kan ik u wat vragen?’ vraag ik beleefd aan hem. ‘Ze heeft toch een beetje manieren.’ fluistert Joey. Ik geef hem een stomp in zijn buik. ‘Dat hoorde ik.’ zeg ik en ik wend me weer tot de oude man. ‘Natuurlijk.’ antwoord hij. Ik pak mijn deck en ik zoek naar de kaart. Ik leg de kaart neer op de balie. De ogen van de oude man worden groter. ‘Hoe kom jij daaraan?’ vraagt hij gefascineerd vanwege de kaart. ’Gevonden op straat. Ik zou graag willen weten wat er zo bijzonder aan deze kaart is. Ik hoorde kinderen zeggen dat die behekst is.’ leg ik uit. Joey en zijn maatjes bekijken de kaart vol ongeloof. De oude man wil de kaart oppakken om hem beter te bekijken, maar hij laat het los met een pijnlijk gezicht. Vragend kijk ik hem aan. Zijn vingertoppen zijn rood geworden. Ineens rent hij weg. ’Opa!’ roept Yugi en gaat achter hem aan. Ik kijk verbaast naar de kaart. Verbrande hij nou zijn vingers? Joey bekijkt de kaart. Ook hij wil de kaart pakken, maar wordt tegengehouden door de jongen met het lichte haar. ’Ik denk dat het beter is als je het niet aanraakt.’ zegt hij. Joey is het met hem eens en trekt zijn hand terug. De oude man komt samen met Yugi terug. Op zijn hand zijn blaasjes verschenen. Ik schrik ervan. ’Dit is geen gewone kaart.’ begint de oude man. Dat heb ik ook wel door. ’Deze kaart is gemaakt door een soort van heks die duistere krachten beschikte. Zij heeft een kaart gemaakt waarop ze haar zus kon herinneren. Dit was namelijk haar zus.' legt de oude man uit en wijst naar de vrouw op de kaart. 'Zij waren onafscheidelijk van elkaar. Haar zus heeft een medaillion gegeven voor haar verjaardag. Op een dag werd haar zus vermoord. Uit wraak heeft ze een kaart gemaakt en behekst met het bloed van haar zus. Wie de kaart aanraakt, zal zijn handen ernstig verbranden.’ Ik kijk de oude man raar aan. ‘U bent gek, volgens mij. Zoiets kan toch niet?’ vraag ik. Joey en derest zijn het er schijnbaar niet mee eens. ‘Verklaar dan eens waarom jij de kaart wel kan pakken en wij niet?’ vraagt Joey. Ik haal mijn schouders op. ‘Dat bedoel ik.’ zegt Joey. Per ongeluk legt hij zijn hand op de kaart en ineens , als ik het me niet vergis, worden de ogen van de vrouw op de kaart fel rood. Joey trekt zijn hand pijnlijk terug en ook hij moet eraan geloven dat hij brandwonden heeft. ‘Slim.’ zegt Tristan en volgt Joey naar de kraan. ‘Dank u voor de informatie en sterkte met de brandwonden.’ zeg ik en ik pak mijn kaart. Ik voel getik op mijn schouder. Ik kijk om. ‘Jouw ogen zijn net zo mooi als de oceaan.’ zegt de jongen met zwart haar. Ik trek mijn wenkbrauw op. ‘En jij bent?’ vraag ik. ‘Duke Devlin.’ antwoord de jongen. ‘Hanna, maar ik val niet voor goedkope openingszinnen.’ zeg ik en ik loop de winkel uit. Mijn moeder staat bij de auto te wachten. ‘Hoe ging het?’ vraagt ze. Net voordat ik antwoord kan geven, hoor ik Joey achter mij schreeuwen. ‘Hiervoor zal je boeten!’ Ik moet er wel om lachen. Gek joch. Mijn moeder kijkt me vragend aan. ‘Gewoon een van zo’n aanstellers.’ beantwoord ik haar blik. We stappen in de auto en rijden naar huis.

Ik bekijk mijn kaart al voor een tijdje, maar die felrode ogen komen niet terug. Schijnbaar speelde mijn hoofd een spelletje met me op dat moment. Ik heb die medaillion niet eens opgemerkt die op de kaart zichtbaar is. 'Die oude man is gewoon gek.' zeg ik en ik leg de kaart weg. Morgen het duel met Joey. Gelukkig moet ik morgen stage lopen en dus hoef ik de hele dag Julia niet te zien. Ze zal het vast vergeten zijn of alleen hebben gebluft. Ik besluit mijn deck nog eens te bekijken om strategieën op te doen. Ik ken Joey’s deck niet, dus ik weet niet wat me te wachten staat. Seto zei dat het een eitje was, maar dat geloof ik nu niet meer zo erg. Joey heeft natuurlijk meer ervaring en staat wel op nummer drie van de topduellisten. Ik ben nog maar net van de beginners af. Ik begin aan mezelf te twijfelen. Ik schud mijn hoofd om al die negatieve gedachtes eruit te krijgen. Het is al 10 uur en ik ben doodmoe. Ik besluit maar naar bed te gaan. Morgen heb ik mijn energie hard nodig. Binnen 20 minuten val ik in slaap. Ik merk niet dat de ogen van de kaart weer felrood oplichten en er een medaillon verschijnt om mijn hals.

Reacties:

bonita105 zei op 26 sep 2011 - 16:20:
omg
waarom juist nu een cliffhanger
snel verder en graag een melding als je verder bent

Iloveanime zei op 26 sep 2011 - 16:06:
Je verhaal is echt megaspannend!
Waarom stop je nou?
Snel verder...

Gr. Iloveanime