Hoofdcategorieėn
Home » Yu-Gi-Oh! » Bekoelde liefde » Hoofdstuk 5
Bekoelde liefde
Hoofdstuk 5
Hoofdstuk 5
Seto stopte zijn auto bij het strand en zette de motor uit. Hij stapte uit de auto en liep het strand op. Hij dacht weer aan Jani een haar flirterige gedrag tegenover Tristan. Hij moest toegeven dat hij vreselijk jaloers was, maar zijn jaloerse gedrag had hen ook uit elkaar gedreven.
Hij was degene die Jani ervan had beschuldigd dat ze vreemdging. Hij was ook degene die haar een goedkope slet had genoemd. Hij had haar een goedkope slet genoemd. Een goedkope slet. En dat was ze helemaal niet.
Misschien was hij jaloers, omdat hij bang was haar kwijt te raken. Maar hij was haar toch al kwijt. En na hun woordenwisseling zou het nog wel even duren voordat ze weer normaal met hem wilde praten.
Toch had hij de situatie en haar reactie op de bijna-botsing wel grappig gevonden. Als Tristan er niet bij was geweest had hij misschien wel een grap gemaakt. Maar het was Mitch die Jani op Tristan gewezen had.
Mitch en hij waren goede vrienden geweest in de tijd dat hij met Jani was. Maar toen het uitging had Seto nooit meer met Mitch gesproken. Hij had verwacht dat Mitch hem de huid vol zou schelden en eigelijk had Seto ook een telefoontje van Mitch verwacht waarin dat zou gebeuren.
Maar Mitch had hem nooit gebeld of zelfs contact met hem opgenomen. Het had hem een beetje verbaasd, want Jani en Mitch waren erg close en ze deelden alles met elkaar.
Seto liep in gedachten verzonken langs de branding en staarde naar het zand voor zijn voeten.
Hij wilde dat hij de tijd terug kon draaien. Dan zou hij nog gelukkig zijn… nu was hij dat absoluut niet, ook al was Mokuba blij met de verandering in zijn gedragspatroon. Nadat Seto terug was gekomen van het zwembad had Mokuba gezegd dat hij zich gedroeg al een normale jongen van negentien jaar. Maar Seto voelde zich niet normaal. Hij was een emotioneel wrak, ook al deed hij zijn best omdat te verbergen.
Hij stopte met lopen en staarde naar de horizon. Het was pas middag, dus er was ook nog geen zonsondergang. De lucht was strakblauw en het was ook vrij warm. Het was nu halverwege de zomervakantie. Over anderhalve maand zou hij terug naar de universiteit gaan. Niet dat hij dat nodig had, want het meeste wist hij al. Toch wilde hij de universiteit halen, omdat het hem professioneler zou doen lijken. Iemand die gestudeerd had, oogde beter in zijn vak.
Hij wist dat Jani ook naar de universiteit in Tokio zou gaan. Ze zat een jaar lager dan hij. Als ze zo flirterig zou blijven, zou hij dat iedere dag moeten aanzien. Misschien kreeg ze wel een nieuwe vriend en zou ze in de tuin haar tijd met hem doorbrengen. De gedachte dat hij dat allemaal kon zien vanuit zijn slaapkamerraam, maakte hem misselijk.
Misschien moest hij haar toch gaan smeken…
Nee, absoluut niet. Hoe verleidelijk de gedachte om haar weer in zijn armen te houden ook was… hij zou haar niet gaan smeken.
Hij was Seto Kaiba en hij smeekte nooit.
Zijn zakenpartners zouden zich doodlachen als ze wisten dat hij haar gesmeekt had. Hij rilde bij de gedachte. Zijn zakenpartner zouden hem meteen een stuk minder meedogenloos vinden. Ze zouden met hem spotten en hem voor gek zetten.
Seto besloot om te draaien en terug te lopen. Hij zou weer naar huis gaan en zich opsluiten in zijn kamer. Hij had geen behoefte aan gezelschap. Hij moest nog steeds een manier bedenken om het met Jani goed te maken, zonder haar te smeken.
Toen hij thuis kwam, hield Mokuba hem aan in de gang.
“Seto, moeten we de buren niet iets geven op hun feestje?”¯ vroeg hij.
“Hmm… zoek jij maar wat uit.”¯ Seto wilde hem voorbij lopen.
Mokuba hield hem tegen en keek hem veelbetekenend aan.
“Ga weg Mokuba, je hebt zelf geld.”¯ Seto´s stem klonk geamuseerd.
Puppy-ogen!
“Oh nee! Waag het niet!”¯ Seto draaide zich om, om maar niet naar zijn jongere broertje te hoeven kijken.
Mokuba volgde hem en zorgde ervoor dat Seto hem wel moest aankijken door op de trap te gaan staan.
“Goed… Ik betaal de helft. En nu laat je me erdoor.”¯ Seto liep om zijn broertje heen en liep de trap op en naar zijn kamer.
Hij deed de deur achter zich op slot, deed de deur naar zijn balkon open en plofte op zijn bed neer. Hij gooide zijn arm over zijn ogen en zuchtte. Hij voelde hoofdpijn opkomen.
´Jani, je weet niet wat je met me doet!´ dacht hij.
De frisse lucht die door de open deur naar binnen stroomde deed hem enigszins goed. Hij haalde een paar keer diep adem.
Misschien zou Jani wel uit zichzelf naar hem toekomen… Nee, dat was belachelijk. Natuurlijk zou ze dat niet doen.
Hij voelde zich verschrikkelijk. Nog nooit was hij zo bang geweest om iemand kwijt te raken. Zelfs niet toen Mokuba´s ziel door Pegasus in het schaduwrijk was opgesloten was hij niet zo bang geweest. En ook niet toen hij er zelf aan moest geloven.
Hij hoorde stemmen van buiten komen. Jani´s stem en die van Mitch en ook de stem van hun vader. Seto stond op en liep naar het balkon. Hij bleef in zijn kamer staan, zodat niemand hem zou zien, maar hij de buren wel kon zien.
“Toe nou pap!”¯ Jani keek haar vader smekend aan.
“Ik weet niet, lieverd. Een hond is veel werk. Je moet hem iedere dag uitlaten.”¯ Seto kon het gezicht van haar vader niet zien, omdat hij met zijn rug naar hem toestond.
“Maar… Jani en ik kunnen toch om de beurt met hem gaan wandelen?”¯ probeerde Mitch.
“Laten we er nog maar even mee wachten…”¯ zei meneer Hoirito.
Plotseling zag Seto dat Mokuba bij de heg stond en zo te zien had hij het gesprek ook gevolgd. Toen rende Mokuba het huis binnen. Vijf minuten later hoorde Seto de voordeur dichtslaan.
Hij probeerde de link te leggen. Mokuba die de buren iets wilde geven, Jani die een hond wilde, Mokuba die de buren stond af te luisteren en vervolgens wegging.
Oh nee, Mokuba zou toch geen hond zijn gaan halen? Het feest was pas over vier dagen. Dan zat hij dus met die hond opgescheept! En hij had gezegd dat hij de helft zou betalen!
Hij moest gaan zwemmen!
Tien minuten later lag hij in het zwembad. Het water was warmer dan vanmorgen. Seto ging altijd zwemmen als hij zich om een of andere reden niet honderd procent voelde. En meestal hielp het ook wel. Hij wist het: vandaag zou het niet helpen. Hij zwom een paar keer het zwembad op en neer en ging daarna in een tuinstoel zitten om in de zon te drogen.
Een uur later kwam Mokuba de tuin in, een geheimzinnige glimlach op zijn gezicht.
Seto trok een wenkbrauw op. “Wat?”¯
“Ik heb het ultieme cadeau.”¯
“Een hond zeker?”¯
“Hoe weet je dat?”¯ Mokuba keek hem verbaasd aan.
“Je was blijkbaar niet de enige die het gesprek van de buren aan het volgen was.”¯ Seto grijnsde. “En ik neem aan dat je die hond nu bij je hebt?”¯
“Ja, het is nog een puppy.”¯
“En ik neem ook aan dat jij de komende drie dagen voor hem zorgt?”¯
“Duh. En het is trouwens een zij.”¯
“Hn…”¯ Seto stond op. “Zorg dat ze uit mijn buurt blijft.”¯
“Waarom dat nou weer?”¯ Mokuba keek hem verbaasd aan.
Seto zuchtte. “Omdat… ik allergisch ben voor honden.”¯
Mokuba´s wenkbrauwen schoten omhoog.
“Toen jij nog heel klein was, hadden we een hond. Maar onze ouders moesten hem wegdoen, omdat ik allergisch was voor hem.”¯
“Daar herinner ik me niets van. Maar goed. Ik zal de puppy in de bijkeuken houden,”¯ zei Mokuba.
Seto liep het huis in. Toen hij langs de bijkeuken liep, hoorde hij de puppy keffen. Hij bleef even staan met een vage glimlach op zijn gezicht. Stiekem was hij gek op honden. Het was alleen jammer dat hij niet bij ze in de buurt kon komen. Maar een blik was niet erg toch?
Hij deed de deur open en zag een zwarte labrador puppy. Het beestje kreeg hem in het oog en waggelde op hem af, kwispelend met haar staart. Hij knielde neer en aaide de puppy over haar hoofd. Hij voelde zijn neus kriebelen.
Hij stond op en deed de deur dicht. Hij wilde zich net omdraaien toen hij vreselijk moest niezen. Hij hoorde Mokuba vanuit de woonkamer lachen.
“Haha! Kon je het niet laten, Seto!”¯
Hij grijnsde even en liep toen de trap op naar zijn kamer.
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
Aw… Seto + puppy = ultieme cuteness…
Hehe… ik weet niet hoe ik erop kwam dat hij allergisch is voor honden, maar goed…
Laat een review achter!
-xxx- Kimberley
Reacties:
Je verhaal is ech superleuk!
Ben blij da je weer verder bent gegaan.
Snel verder....
Gr. Iloveanime
Ps: wie is jouw favo. personage uit de serie?