FanFic.nl

Het meer der herinneringen [4-Shot]

Hoofdstuk 2.

Half tien. Zenuwachtig toetste ik Toms nummer in. Ik hield het niet meer. Misschien was hem iets overkomen. Het was niets voor Tom om me meer dan anderhalf uur te laten wachten. Nerveus wachtte ik tot de telefoon verbinding maakte. Het leek wel uren te duren vooraleer de telefoon overging.

“Met Tom Kaulitz…”�
“Tom, ik ben het. Waar zit je? Ik wacht ondertussen al anderhalf uur op je. Ben je onze afspraak vergeten? Of is er iets tussengekomen? Had je me niet even kunnen verwittigen dat je later zou zijn? Ik was echt doodongerust. Kom je nu naar onze plek? Ik wacht wel op je.”�
Verbaasd luisterde ik naar de aanhoudende stilte aan de andere kant van de lijn.
“Tom, ben je er nog?”�
Weer bleef het stil aan de andere kant van de lijn.
Verward wierp ik een blik op mijn gsm. Plots zag ik dat het Toms antwoordapparaat was.
“Godverdomme!”�
Nijdig drukte ik het gesprek weg, waarna ik een nieuw bericht opende.
“Waar ben je? Ik wacht op je.
Liefs Bill”�
Ik drukte op verzenden en nog geen seconde later was het smsje weg. Nu maar hopen dat Tom zijn gsm bekeek.

Kwart voor tien. Geïrriteerd duwde ik me recht en klopte snel mijn broek af. Oké, nu had ik er genoeg van. Ofwel was Tom onze afspraak echt grandioos vergeten, ofwel was er iets ernstigs gebeurd. Dat zou een goede verklaring zijn voor zijn te laat komen. Ofwel…
Verwoed schudde ik mijn hoofd. Nee, zo mocht ik niet denken. Tom zou me niet bedriegen. Hij zou zo’n domme, blonde griet niet boven mij verkiezen. Ik wist zeker dat hij me na al die weken nog graag zag. Lichtelijk verward schudde ik met mijn hoofd. Ik moest toch niet beginnen twijfelen aan onze relatie omdat Tom nu één keer te laat op onze afspraak was. Trouwens, daarstraks had Tom me, tussen de repetitie door, een sms gestuurd om te zeggen dat hij nog steeds van me hield. Dus dat was het perfecte bewijs dat hij nog steeds ongelooflijk veel van me hield.
Een kleine glimlach sierde mijn lippen toen ik dacht aan onze sms conversatie van daarstraks. Aangezien niemand op de hoogte was van onze relatie, moesten we onze liefde voor elkaar geheim houden. Toch had Tom al lang een manier gevonden om me lief te hebben zonder dat het iemand opviel, namelijk via sms.
Een grijns sierde mijn lippen toen ik dacht aan onze wel heel erg geile smsen. Smsen waarin we elkaar uitgebreid vertelden over wat we zouden doen als we alleen waren, over de manier waarop we het lichaam van de ander zouden liefkozen en verkennen, over de manier waarop we elkaar zouden laten kreunen van genot.
Grijnzend keek ik naar mijn strakke jeans. Misschien moest ik dan toch gewoon nog maar even wachten. Hij zou wel komen, daar was ik van overtuigd.

Tien uur. Gefrustreerd greep ik mijn gsm beet en toetste ik het nummer van Gustav in. Ik was er zeker van dat hij me wel zou kunnen helpen, aangezien Tom rond zessen iets met Georg en Gustav was gaan eten. Waarschijnlijk zou Gustav wel weten waar Tom uithing.
“Met Gustav.”�
“Hey Gustav, Bill hier. Weet jij toevallig waar Tom is?”� viel ik meteen met de deur in huis.
“Hey Bill, nee dat weet ik niet. Sorry. We zijn daarstraks wel samen iets gaan eten, maar ik weet niet waar Tom na het eten is heengegaan. Hij was tegen het einde van het diner meer geïnteresseerd in een blondine aan de bar, dan in zijn eten. Dus hebben ik en Georg besloten om al maar naar huis te gaan en Tom daar achter te laten. Hij had ons toch niet nodig om zich te amuseren, daar zou die blondine wel voor zorgen,”� zei Gustav rustig.
Een steek ging door mijn hart. Hoewel ik het ondertussen wel gewend was dat Tom door de week onenightsstands had, voelde het niet goed. Hij moest het misschien wel doen, om ons geheim niet te verklappen, want het zou pas opvallen moest hij plots geen player meer zijn. Toch vond ik het niet leuk om mijn Tom met al die sletten te delen, maar ja, het moest nu eenmaal. Anders zou ons geheim verraden zijn en dat was wel het laatste wat ik wilde.
“Heb je hem dringend nodig?”�
“Het is niet echt dringend. Het was eigenlijk gewoon om te zeggen dat ik vandaag bij Andreas blijf slapen. Tom heeft alleen geen sleutel om thuis binnen te raken, dus daarom wilde ik hem die sleutel nog even brengen, maar zijn gsm staat al de hele avond uit.”�
“Dat is niet echt handig. Misschien moet je de sleutel onder de deurmat leggen, dan zal Tom de sleutel van zelf wel vinden.”�
“Dat is veel te logisch om een sleutel daar te leggen, Gus. Ik wil niet nog eens een inbraak.”�
“Ja, dat is waar. Daar had ik niet aan gedacht. Ik zal hem straks proberen te bellen of misschien kom ik hem straks tegen in de dancing waar we hebben afgesproken. Dan zal ik het hem zeggen.”�
Een zucht verliet mijn lippen. De kans dat Tom nog naar de club zou gaan, nadat hij met die blondine het bed gedeeld had, was erg klein.
“Hey Bill, niet zo depri. Je hoeft echt niet bang te zijn, ik laat Tom echt niet buiten op de grond slapen, hoor. Als hij de sleutel niet vindt, mag hij wel bij mij overnachten.”�
“Bedankt.”�
“Graag gedaan.”�
“Tot morgen!”�
“Ja, dag.”�
Ik drukte het gesprek meteen weg en opende een nieuw bericht.
“Kom je nog?
Liefs Bill”�
Snel drukte ik op verzenden. En nu maar hopen dat Gustav hem aan de lijn kreeg of dat Tom antwoordde op mijn berichtje.

Reacties: