Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » Hogwarts ' adventures » Hogsmeade
Hogwarts ' adventures
Hogsmeade
Elena had het gevoel dat ze haar hoofd nog maar amper in haar kussens gelegd had of Hermelien schudde haar al weer wakker schudde.
' Wat? Hoe laat is het? '
' Tijd om je leven te beteren...Nee grapje, maar als je nog ontbijt wilt dan moet je nu echt opstaan. Je ziet er trouwens niet uit. Hoe laat is het gisteren nog geworden. '
' Die testen zelf vielen al bij al nog mee. Maar daarna moesten we in ons eentje de weg terug vinden wat een minder simpele opgave bleek te zijn. '
Ze knikte begrijpend.
' Dan mag het een wonder heten dat jullie hier nog geraakt zijn.'
' Met dank aan heer Palagon.'
' O jee, van alle schiderijen uitgerekend hem tegen komen. Het was duidelijk jullie nacht niet.'
' Nee, zeker als je bedenkt wie we nog tegen het lijf gelopen zijn. Maar daar vertel ik straks wel over. Als de jongens er bij zijn. '
Hermelien's nieuwsgierigheid was duidelijk gewekt maar gelukkig ging ze er niet verder op in.
Meteen sprong ze uit haar bed en trok gauw een spijkerbroek en een groen T-
shirt aan haalde vlug enkele keren een haarborstel door haar warrige lokken.
Haar dikke ogen kon ze gelukig met wat make-up weg werken.
Al bij al zag ze er nog goed uit, benieuwd hoe Garreth het er van af bracht zonder de magische wonderen van make-up.
Ze liep samen met de andere meisjes via de leerlingen kamer naar buiten.
Ze vonden de jongens toen ze in de grote zaal aankwamen.
Garreth zag er inderdaad uit als een halve zombie en viel net niet in slaap boven zijn kom met ontbijtgranen.
' Jullie ontmoeting et heer Palagon is jullie duidelijk niet goed bekomen. ' Lachte Ron toen hij haar zag.
' Die Palagon is ons probleem niet. We kwamen Malfidus tegen in een van de gangen. En hij wou duidelijk niet ontdekt worden. '
Ze had meteen iedereen zijn aandacht.
' Gezien waar hij heen ging? ' Vroeg Harry uiteindelijk.
' Geen idee, we zijn hem op een bepaalt moment kwijt geraakt en voor je het vraagt, nee ik zou niet meer kunnen zeggen waar net. '
' Ik ook niet. ' Viel Garreth bij.
' Verdorie. Oké, weet je wat? Ik vraag aan Dobby of hij Malfidus in de gaten kan houden. Wat denk je? ' Vroeg Harry uiteindelijk.
' Dobby? Dobby de huiself? ' Vroeg Elena verbaast. ' Woont die hier dan? '
' Hij is een van de vele huiselfen hier op Zweinstein. Daarom net, Malfidus zou het niet eens in de gaten hebben als hij hem ziet. '
' Als hij dat zou willen zal het inderdaad wel een goed idee zijn. ' Moest Garreth inderdaad wel toegeven.
' Goed, dan vraag ik het hem zo snel mogelijk. Ik ben wel eens benieuwd wat hij daar te zoeken had. '
' Je bent niet alleen. ' Mompelde Elena.
Ze kon het niet laten even naar de tafel van Zwadderich te kijken.
Malfidus was zoals altijd geflankeert door zijn twee lijfwachten Korzel en Kwast.
Toen Malfidus haar blik in zijn rug voelde branden leek zijn honger vlug over te zijn.
' Wacht maar af, kerel. We komen er wel achter. En dan ben je niet jarig,kerel. '
Wat Elena over Zweinsveld wist was dat het de enige gemaanschap was die volledig vrij was van dreuzels.
Het werd opgericht door een tovenaar die ergens in een ver verleden weg gepest was uit een dreuzeldorp en daarom maar zelf een magisch dorp gesticht had.
Het was in ieder geval een van de meest magische plekken die Elena ooit eerder gezien had.
Opgewonden klapte Elena in haar handen.
' Waar kunnen we beginnen? Ik heb er echt zin in. '
' Wel we kunnen beginnen in Pluimplukkers verenwinkel. Ik heb George ooit eens horen zeggen dat als zijn winkel goed zou draaien hij zich meteen een betere veer zou aanschaffen. '
' Klinkt goed, maar dan moet je me wel helpen want ik heb geen verstand van dat soort dingen. '
En meteen trok Ginny haar de winkel binnen.
En meteen was Elena blij met de hulp van Ginny want waar ze ook keek zag ze een grote verschijdenheid aan veren, inkt en perkament.
' Wat dacht je van deze? ' Vroeg Ginny na een tijdje.
Ze toonde haar een mooie ganzenveer, de schrijfschacht was vergult met echt goud en zag er erg duur uit.
' Er gangt misschien wel een prijskaartje aan vast. Maar ze is niet alleen exclusief, ze is ook nog eens van goede kwaliteit. hij zal er nog veel schrijfplezier aan beleven. '
' Dan word het deze. ' Antwoorde ze vol overtuiging.
' Ik wil ook wel zo een vriendje als jou. ' Hoorde ze Ginny mompelen.
Samen met de veer kocht ze ook nog een grote pot met inkt van de beste kwaliteit die de winkel in voorraad had.
Dit werd samen ingepakt en nog beschermd met een extra bezwering zodat het potje onderweg niet zou breken.
Meer dan tevreden over haar nieuwe aankoop liepen de twee vriendinnen de winkel buiten.
' De anderen zullen nu wel in de Drie bezemstelen zijn. Ga je mee? Ik kan wel een boterbiertje gebruiken. '
' Klinkt goed. Ik volg je op de voet. '
Onderweg kon ze het toch niet laten om even binnen te springen in de fopshop en een andere winkel die Zonko 's snoepmagazijn hete en sloeg in beide een grote voorraad aan artikelen in.
' Jij begint steeds meer en meer op George te lijken. Weet je dat? ' Toen Elena een grote voorraad vuurwerk insloeg.
' Misschien ben ik dit wel al langer. George brengt echt het beste in mij boven. '
' Of net niet. ' Mompelde Ginny zodat ze het net niet hoorde.
' Wat is dat verlaten huis daar eigenlijk in de verte? ' Vroeg ze toen ze buiten kwamen.
' Dat word het krijsende kot genoemd. Iedereen denkt dat het er spookt. ze moeten eens weten waarvoor dat huis echt diende.'
' Hoe bedoel je? '
' Perkamentus heeft dit laten bouwen toen je vader kwam studeren op zweinstein. Daar kon hij iedere maand rustig in een weerwolf veranderen zonder dat hij een gevaar was voor anderen. En omdat zo een transformatie niet echt aangenaam was kon je zijn geschreeuw gewoon tot buiten horen. Vandaar het krijsende kot. '
Dit verbaasd Elena, ze had nooit geweten dat Perkamentus zodanig zijn nek voor hem had uitgestoken.
' En wat gebeurt er nu mee? Mijn vader heeft het toch niet meer nodig? '
' Ze houden de spooklegende levend. Niemand heeft er echt last van en het lokt nog eens bezoekers ook. Maar kom, ik hoor dat boterbiertje mijn naam al bijna roepen. '
Zonder verder vragen te stelen liep Elena achter haar aan.
Ze had ook wel begoefte om haar keel eens te smeren.
Reacties:
hahhahaha nice gauw verder? ik geloof dat ik een beetje verlsaafd ben aan dit verhaal (nee joh hoe kóm je erbij )
In een woord geweldig!
Kan niet wachten op de rest!