Hoofdcategorieėn
Home » Yu-Gi-Oh! » Bekoelde liefde » Hoofdstuk 6
Bekoelde liefde
Hoofdstuk 6
Hoofdstuk 6
Na drie dagen en een hoop niesbuien van Seto´s kant, was het zover: het feestje van de Hoirito´s.
Seto was blij toe, want de puppy was in de rui en Mokuba, die veel tijd met de puppy doorbracht, had haar aan zijn kleding zitten. Seto kon nooit lang met zijn broertje in een kamer zijn, omdat hij dan meteen begon te niezen.
Hij had er ook op gestaan dat Mokuba met de limousine naar het feest zou gaan en dat hijzelf met de cabrio ging. Hij zou niet niezend op een feestje aankomen. Hij was Seto Kaiba en hij had voor de buitenwereld geen zwakke punten.
“Seto, wat moet ik aan?”¯ Mokuba kwam Seto´s kamer binnen.
“In ieder geval niet iets formeels.”¯ Seto knoopte zijn witte shirt dicht. Hij liet de bovenste knoopjes open. Hij wilde net zijn zwarte trenchcoat uit zijn kast halen toen Mokuba hem tegenhield.
“Niet doen.”¯
“Waarom niet? Het is bijna mijn handelsmerk!”¯ Seto keek hem aan.
“Gewoon. Ga een keer zonder.”¯ Mokuba grijnsde een beetje geheimzinnig.
Seto trok een wenkbrauw op. “Nou ja… als jij het zegt.”¯
Mokuba grinnikte en liep de kamer uit.
“Oh en Mokuba? Zorg dat je die hond niet te veel aait. Dat haar blijft aan je kleding zitten.”¯
“Dat heb ik de laatste dagen wel gemerkt.”¯ Mokuba´s stem klonk nu wat verder weg en Seto nam aan dat hij op zijn kamer was. “Het is wel een goede reden om uit je buurt te blijven vanavond.”¯
“Hah hah.”¯ Seto liep de gang op, nadat hij zijn schoenen had aangetrokken.
Mokuba kwam zijn kamer uit, gekleed in een spijkerbroek met een blauw T-shirt. Zijn haar zat nog altijd in de war.
“Je moet echt naar de kapper.”¯ Seto liep de trap af.
“En jij moet het buurmeisje versieren.”¯ Mokuba grijnsde.
“Echt niet.”¯
“Echt wel.”¯ Mokuba rende de trap af en greep zijn jas van de kapstok. Hij liep daarna naar de bijkeuken, terwijl Seto door de zijdeur naar de garage liep.
Seto reed de oprijlaan van de Hoirito´s op. Het was al redelijk druk en de voortuin baadde in het licht van tientallen schijnwerpers. In de schemering was dit nog duidelijker. Toen hij uit zijn auto stapte, zag hij tot zijn grote schrik Yugi, Bakura, Joey en Tristan lopen. Verderop zag hij Duke Develin, Serenity, Tea en Mai.
´Oh, nee. Dit wordt een ramp.”¯ Seto wachtte tot Mokuba gearriveerd was.
De puppy liep heel braaf aan een lijn naast zijn jongere broertje. Mokuba tilde de puppy op en liep naar binnen. Seto volgde hem op een discrete afstand. Het huis van de Hoirito´s had, net als dat van Seto en Mokuba, een balzaal. Het feest werd ook daar gehouden.
Mokuba zag Jani het eerst. Hij liep met het hondje op zijn arm op haar af.
“Hallo. Jij bent Jani, toch?”¯ vroeg hij.
“Ja.”¯ Jani draaide zich om.
´Wow!´ Mokuba bekeek haar even. Ze droeg een zwart topje en een witte driekwart-broek. Daaronder droeg ze zwarte sandalen met veters die ze om haar kuiten geknoopt had. Haar haren waren speels opgestoken.
“Uhm… hier is het cadeau. Het was mijn idee, maar mijn broer heeft ook meebetaald.”¯ Mokuba reikte haar het hondje aan.
Jani´s ogen werden groot. “Hoe wist je dat ik een hondje wilde?”¯
Mokuba krabbelde even aan zijn nek en grijnsde schaapachtig. “Ik hoorde jullie je vader om een hond vragen.”¯
Jani nam het hondje van hem aan. “Oh wat een schatje! Dank je wel! Mitch kom is kijken!”¯
Mitch kwam aanlopen en keek van Jani naar het hondje, weer naar Jani en toen naar Mokuba.
“Wat?!?”¯ Mitch keek even verbaasd, schudde zijn hoofd en keek nog eens naar het hondje, dat naar hem kefte. “Een hond. Wauw! En hij blaft nog ook!”¯
“Dat is iets wat honden altijd doen, Mitch!”¯ zei Jani sarcastisch.
“Het is een zij en ze heeft nog geen naam.”¯ Mokuba grinnikte.
Het hondje probeerde omhoog te klimmen en likte aan Jani´s gezicht. Ze giechelde. Ze vond het hondje echt lief en het origineelste cadeau wat ze ooit had gehad. Plotseling rook ze heel vaag een bekend geurtje.
Het kwam van de puppy. De duwde haar neus in de vacht van het hondje. Het hondje rook naar Seto! Het idee dat Seto het hondje had vast gehouden was te schattig.
“Zal ik haar even naar de bijkeuken brengen?”¯ vroeg Mitch.
“Ja, al die drukte hier is niet echt goed voor haar.”¯ Jani gaf de puppy aan hem en keek de zaal rond. Mokuba was verdwenen. Ze zag Seto ergens in het midden van de zaal. Hij kwam op haar af.
Ze plukte gauw wat haar van de puppy van haar kleding, Ze vond het gelukkig niet erg dat de puppy in de rui was.
“Hoe vond je het cadeau?”¯
Er klonk geen irritatie in zijn stem, misschien een beetje nieuwsgierigheid. Het zou gemeen van haar zijn om hem een koud antwoord te geven.
“Heel leuk.”¯ Ze glimlachte vaag.
“Hn…”¯
“Heb je last van een allergie ofzo? Je ogen zijn helemaal roodomrand.”¯ Ze keek hem aan.
Hij rolde met zijn ogen. “Dat gaat je niets aan.”¯
Jani grijnsde. Verderop zag ze Tristan aankomen, gevolgd door een groep. Waarschijnlijk zijn vrienden. Hij zwaaide naar haar. Jani zwaaide naar hem terug. Seto draaide zich om, om te kijken naar wie ze zwaaide. Hij keek haar even aan, een koude blik in zijn ogen.
Jani slikte. Ze wilde niet dat hij zo naar haar keek. Ze was dat helemaal niet van hem gewend.
Hij deed een stap bij haar vandaan. Ze wilde zijn hand pakken, om hem tegen te houden, maar hij liep van haar weg.
“Seto…”¯
Hij liep door. Blijkbaar had hij haar niet gehoord…
.-.-.-.-.-.-.-.-.-
Mokuba grijnsde toen hij de balzaal weer inliep. Hij was naar de hal gelopen om Tristan en de anderen tegen te houden zodat Seto met het buurmeisje kon praten. Hij had alles zorgvuldig gepland. Hij had de dag ervoor in Seto´s badkamer rondgeneusd en een flesje Hugo Boss gevonden. Hij had het meegenomen en het hondje er een beetje mee ingespoten.
Hij hoopte dat Jani de link zou leggen met zijn broer toen ze haar gezicht in de vacht van het hondje had geduwd. Ze had even haar ogen gesloten en het had er bijna op geleken dat de geur haar bekend voorkwam.
Toen hij had gezien dat Seto naar haar toe ging, was hij snel de hal in gelopen. Jani zou goed zijn voor zijn broer. Hij wilde dat ze met elkaar zouden praten. Hij keek even de zaal rond. Seto was nergens te bekennen en Jani stond met Tristan en de anderen te praten. Toch zag ze er niet zo vrolijk uit.
Het leek wel alsof ze verdrietig was en alsof ze dat probeerde te verbergen. Mokuba liep naar de groep toe en grinnikte.
“Waar is mijn broer?”¯
Joey keek hem verbaasd aan. “Is hij hier dan?”¯
“Ja.”¯ Mokuba grijnsde.
Jani keek naar de grond. Dus het had toch iets met Seto te maken. Mokuba zuchtte. Had Seto haar misschien beledigd? Het zou niet de eerste keer zijn dat Seto een meisje pijn deed. Mokuba had vaak genoeg gezien op zakenfeestjes hoe zijn broer meisjes afwees. En het sloeg eigelijk nergens op, want de meeste meisjes waren heel erg mooi en aardig.
“Jani! Kom eens.”¯
Jani keek op en zag haar vader staan. Ze excuseerde zich en ging naar hem toe.
“Ja, pap?”¯
“Zag ik Mitch nou net met een hond lopen?”¯ vroeg haar vader.
Ze glimlachte. “Ja. We hebben haar van de Kaiba´s gehad.”¯
“Wat aardig van ze. Heb je ze bedankt?”¯
“Mokuba wel, Seto nog niet.”¯ Jani zuchtte.
“Ik zou hem dan maar even gaan bedanken.”¯
“Maar…”¯
“Niets te maren. Ik wil zaken met hem doen.”¯ Haar vader keek haar streng aan.
Jani zuchtte nog een keer en keek de zaal rond. Seto was er niet. Misschien was hij buiten. Ze liep de zaal door, naar de openslaande deuren. Misschien zou haar vader haar geloven als ze een paar minuten in de tuin zou blijven en dan terug zou gaan. Dan zou het erop lijken alsof ze met Seto gepraat had. Ze liep de trap naar het gazon af en keek om zich heen. Hij stond op het terras met zijn rug naar haar toe.
Ze slikte en stapte dichterbij. Het viel haar op hoe breed zijn schouders waren en hoe smal zijn middel was. Wat zou ze tegen hem zeggen? Plotseling draaide hij zich om. Hij had haar horen aankomen en het had geen zin om nu weg te lopen.
Zijn ogen vernauwden zich. Ze wenste dat ze door de grond kon zakken. Ze wilde niet dat hij zo naar haar keek.
“Kijk niet zo naar me.”¯ Haar stem klonk veel te zacht en gevoelig.
“Hoe zou ik dan naar je moeten kijken?”¯ Zijn stem klonk koud en bitter.
Ze keek naar de grond en sloeg haar armen om zich heen. Ze kreeg het koud. Maar het zag er vast uit alsof ze zich hulpeloos voelde.
“Ik… Je…”¯ Ze werd kwaad op zich zelf. Ze stond de stotteren! Het sloeg nergens op.
Hij grijnsde. “Wat is er Hoirito?”¯
Hij was met haar aan het spotten. Jani voelde haar moed in haar schoenen zinken. Ze moest iets zeggen en snel ook. Hij zou weer weg kunnen lopen. Ze haalde diep adem en zette een stap naar voren.
Ze nam zijn hand in de hare. “Ik…Ik wou je zeggen dat ik… dat…”¯
“Dat wat?”¯ Hij trok zijn hand los.
Ze sloot haar ogen. “Kunnen we het niet opnieuw proberen?”¯
“Waarom zou ik?”¯ Hij keek haar scherp aan.
Ze zuchtte. “Ik mis je.”¯
Hij zei niets en deed een stap van haar vandaan. Ze keek hem geschrokken aan. “Loop alsjeblieft niet weg.”¯ Ze greep zijn pols.
“Laat me los.”¯ Hij keek haar kwaad aan. “Ga lekker naar Taylor.”¯
“Denk je soms dat ik hem leuk vind?”¯ Ze liet hem niet los.
“Ik zei dat je me los moest laten.”¯ Hij werd steeds kouder. Het was beangstigend.
Ze kreeg een brok in haar keel. “Ik vind Tristan alleen maar aardig.”¯
Tranen prikten in haar ogen toen hij zijn arm opnieuw lostrok. Hij draaide zich om en beende weg. Jani volgde hem naar zijn auto. “Seto!”¯
“Laat me met rust.”¯ Hij bleef met zijn rug naar haar toe staan.
Ze sloeg haar armen om hem heen en liet haar hoofd tegen zijn schouderblad rusten. “Ik hou van je.”¯
Ze voelde hem verstijven. Ze sloot haar ogen en klampte zich hulpeloos aan hem vast. Ze had dat nog nooit tegen hem gezegd. En de intensiteit van haar gevoelens voor hem maakten haar bang. Ze was bang om hem kwijt te raken, ze was bang dat hij haar zou afwijzen.
Hij maakte zich los uit haar omhelzing. “Ik kan dit niet.”¯
Hij trok de deur van zijn auto open en stapte in. Hij startte de auto en reed weg. Jani staarde hem na, terwijl de tranen over haar wangen stroomden.
Ze wist het… ze was hem kwijt…
.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-
Dat was weer een hoofdstuk. En weer een behoorlijk lange ook. Hehe… benieuwd wat er nu gaat gebeuren?? Laat dan een review achter!!!
-xxx- Kimberley
Reacties:
Ah, wat zielig.
Seto wil haar toch terug!
Snel verder...
Gr. Iloveanime