FanFic.nl

Pokémon Black and White Adventure's!

Chapt 51: Umbreon Chronicles!

Roxas liep door een drukke straat heen nog steeds zoekend naar het kleine meisje dat Jessica heette. Hij had al een hele tijd niks gehoord of gezien en het was al tegen zonsondergang aan, “Renji, Suki we kunnen beter terug gaan naar het Ziekenhuis, mompelde Roxas tegen zijn twee Pokémon die instemmend knikte, “niet zo snel jij etter”� Roxas draaide zich om en keek in vier paar ogen van Team Plasma leden, “wat moeten jullie nou weer?, beet Roxas hem toe en keek met een droge blik naar de twee, “jij hebt ons beledigd, zei het ene lid met een beteuterd gezicht. Roxas snoof, “alsof mij dat wat boeit. Rot een eind op, gromde Roxas geïrriteerd en Renji gromde terwijl Suki angstig achter zijn been was gekropen, “Darumaka kom er maar uit, zei het Plasma lid die hem had aangesproken. Roxas balde zijn vuisten.. hier had hij dus echt geen tijd voor maar als ze zo nodig hem een lesje wilde leren kregen ze wat ze hebben wou.
Roxas greep naar zijn Pokédex en richtte het apparaat op het rode wezentje met de vreemde tekens op zijn lichaam,
Darumaka de Zen Charm Pokémon,
Wanneer het interne vuur brandt, kan het niet kalmeren en het loopt rond. Als het vuur afneemt, valt Darumaka in slaap.
De uitwerpselen van Darumaka zijn warm, zodat mensen ze gebruiken om ze in hun kleren te stoppen, sprak het rode apparaatje.

De blonde jongen trok een vies gezicht.. wie deed er nou poep in zijn kleding? Dat gaat toch stinken? Hij voelde hoe een klein pootje tegen zijn knie opsprong, het was Renji en die keek hem met een vastbesloten blik aan, “Eevee!”� Roxas zette een grijns op, “Oke Renji ik kies jou!, riep Roxas meteen reageerde de Eevee op zijn naam en sprong naar voren. Het Plasma lid grinnikte dom.. zo te zien onderschatte hij Renji. De Eevee was dan wel klein maar Roxas had volle vertrouwen in de jonge Eevee, “Darumaka, Ember!, riep het Plasma lid. het rode wezen spoot kleine vuurballetjes af op de Eevee, “Renji ontwijk en doe snel je Shadow Ball!, riep Roxas en wees met zijn vinger naar de Pokémon dat zijn doel was. Renji deed meteen wat er werd gezegd en produceerde een zwartpaarse bal bij zijn bek die langzaam groeide door de energie die het opsloeg werd de bal groter en richtte de bal op zijn Doelwit die de vuurballetjes opslokte en de Darumaka met een klap tegen de grond smeet.


Hierdoor begon de Eevee te gloeien, hij kreeg rondere oren, een slank lijf en kreeg grotere poten, “Umbré!,”� een zwarte glanzende Umbreon stond op de plek waar de Eevee net stond. Roxas trok een wenkbrauw op.. hoe kon het dat een Eevee Evolueerde met zonsondergang in een Umbreon? Dan had hij een Espeon moeten worden. Maar toen Roxas beter keek zag hij dat de zon verdwenen was dus was het logisch dat hij was geëvolueerd tot een Umbreon, “Renji!, maak het nu af met je Quick Attack!.”� De Umbreon knikte en rende met een snelle sprint richting de Darumaka die haast niet overeind kwam en in een klap werd uitgeschakeld.
“je hoort nog van ons dat zweer ik je! Wij zorgen ervoor dí¡t de Held Victini nooit zo vinden! NOOIT!, brulde de twee in koor. Roxas trok schamper zijn wenkbrauw omhoog, “stelletje idioten, zei Roxas met een brede grijns. De Umbreon kwam op Roxas afgelopen en sprong blij in zijn armen, “je hebt het goed gedaan maatje, zei Roxas en aaide het wezentje over zijn kop heen. Tot hij voetstappen hoorde, “Sora?, zei een vrouwenstem zacht. Roxas draaide zich om en keek in de ogen van een vrouw..het was haar.. zij liep met twee anderen leden van Team Plasma in Nacrene City. Zij had hem aangesproken.. en waarom werd hij aangezien voor zijn broertje? Misschien was het wel een vergissing want ze leken wel erg op elkaar want ze hadden beiden dezelfde blauwe ogen, “ik ben Roxas.. Sora is me tweelingbroer, zei Roxas toen maar met een flauwe glimlach. De vrouw trok een verbijsterd gezicht, “sorry, ik zag je aan voor je broertje, mompelde ze verontschuldigend. Hier schrok Roxas van zo bedoelde hij het helemaal niet waarom was hij nou zo een botte eikel? En hoe wist ze in godsnaam hoe zijn broer heette. Roxas richtte zijn blik op de grijsblauwe ogen van de vrouw, “het geeft niet.. mag ik vragen waarom je me broer nodig hebt?, vroeg Roxas met een lichte blos op zijn wangen hierdoor zette ze een glimlach op, “hij heeft gevraagd of ik iets kan regelen zodat hij Nobu kan ontmoeten, antwoordde de vrouw. Er borrelde iets in Roxas waarom had zijn broer niet vertelt wat hij van plan was. hij had kunnen helpen maar blijkbaar vertrouwde Sora hem niet. Hij voelde tranen prikken. De vrolijkheid die hij net had gevoeld toen Renji was geëvolueerd was verdwenen en maakte plaats voor onzekerheid, “je broer heeft zeker niks vertelt?, zei de vrouw onverwachts en legde een hand op zijn schouder, “ja, ik weet alleen dat hij iets weet over de vader van een vriendin van ons, Legde Roxas uit en keek naar de grond waardoor hij de greep om zijn schouder voelde verstevigen, “voor het geval je het nog niet wist ik ben Rina, zei Rina met een vriendelijke glimlach, “aangenaam Rina. Ik breng je wel naar het ziekenhuis, zei Roxas en Rina keek hem geschrokken aan hierdoor begon de jongen uit te leggen waarom ze daarheen gingen..


“je broer heeft wel veel lef om een brandend huis in te rennen, zei Rina met een geschokte uitdrukking terwijl ze de straat van het gebouw bereikte, “ja, maar het had ook anders kunnen uitpakken dan was ik hier nu nog in me eentje, zei Roxas met trillende stem terwijl zijn hand trilde, “hoezo? Is er iets met jullie ouders dan?, vroeg Rina met zachte stem en probeerde hem recht in zijn ogen aan te kijken. Roxas slikte,”�Ja-ja, stamelde Roxas en kreeg tranen in zijn ogen.
Ze stopte abrupt met lopen,”� wat is er met jullie ouders?, drong Rina aan terwijl ze Roxas aan bleef staren,”� ze is nog niet zo lang geleden ge-gestorven en me vader weet ik niet, zei Roxas zacht met hakkelende stem terwijl er een traan langs zijn wang biggelde. Rina keek hem met medelijden aan, “hoe moet Sora zich niet voelen?, antwoordde Rina met trillende stem,”�die doet alsof er niks aan de hand is terwijl er duidelijk veel verdriet in hem zit, zei Roxas en probeerde zijn tranen weg te vegen. Rina glimlachte naar hem,“weet je? Huilen is helemaal niet erg dat toont dat je gevoel hebt, zei Rina en knielde naast de blonde jongen neer en maakte met een zakdoek zijn ogen droog, “dat weet ik. Daarom voelt dit wel even goed, zei Roxas met een licht gegrinnik meteen voelde hij vier paar pootje in zijn nek en een nat tongetje, “Pi.”� De Pichu likte liefdevol over zijn wang heen, “laten we naar binnen gaan, mompelde Roxas met knalrode wangen. Rina volgde de blonde jongen naar binnen waar Sora lag nog altijd in bed met Sparky in een arm met de vrouw in de baby. De moeder van Jessica keek eerst blij op maar de glimlach verdween toen Rina binnenkwam, “Sora jongen, hoe gaat het met je?, vroeg Rina toen ze hem daar in bed zag liggen.
Sora keek op en kwam meteen overeind toen hij Rina zag terwijl hij een pijnlijk gezicht trok, “Rina!, wat doe jij hier?, riep Sora uit en keek de jonge vrouw aan.
Terwijl hij op antwoord wachtte..

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.