FanFic.nl

The goblit of fire together

Elena Griffel (2)

Elena bedankte haar moeder voor het brengen naar het Nest en ze zwaaide haar uitbundig uit. “ Daag mam! Ik zie je weer met kerst,”� schreeuwde ze haar moeder nog naar voordat ze verdween.
Hermelien stond eerst naast haar, maar toen Elena keek was ze al naar de deur gegaan.
“ Wacht op mij,”� Elena zette het op een sprintje.
Toen de deur open ging en de iets mollige Molly in de deuropening stond grijnsde Elena breed.
Molly was als een tweede moeder voor haar, al hoewel Molly soms een bloedhekel aan haar had.
“ Hermelien, Elena!”� zei Molly en omhelsde ze allebei, “ ik was zo bezorgd, waar is jullie moeder?”�
Voordat Elena iets kon zeggen, deed Hermelien al het woord, “ Ze ging meteen naar huis,”�
Mevrouw Wemel knikte en liet de twee meiden naar binnen.
Aan de keukentafel zaten veel mensen, de helft van de Orde zat er ook.
“ Hallo,”� zei Hermelien tegen iedereen en zette het toen op een sprintje en rende de trap op, ze ging waarschijnlijk Harry en Ron zoeken.
Elena keek haar zusje na en ging toen naast Fred zitten en keek hem lachend aan.
“ Heey Cecile, Fred en George,”� zei ze en keek haar twee vrienden aan.
“ Heey El,”� zei Cecile als eerst en omhelsde haar beste vriendin.
Nog geen seconden later werd er van alle kanten gepraat, de orde praatte over jeweetwel en Cecile, Elena, George en Fred praatte over hun zomervakantie.
“ Zullen we anders gaan zwerkballen? Misschien willen Harry en Ron ook meedoen,”� stelde Elena voor.
Hermelien zwerkbalde nooit, dat hoefde je haar ook absoluut niet te vragen, het antwoord was en bleef altijd nee.
“ Ik ga ze wel halen,”� zei George en rende de trap op, ondertussen liepen Elena, Cecile en Fred naar buiten toe.
“ Oke, ik wil de teams maken”� zei Cecile en zette haar handen in haar zij.
Elena grijnsde, “ Ik wil ook teams maken,”� zei ze en ging naast haar vriendin staan.
“ Oké, dan word het wij tegen elkaar, maar dan wil ik Fred in mijn partij,”� zei Cecile en grijnsde.
“ oke, dan neem ik… George,”�
“ Harry,”� zei Cecile er snel achteraan toen Harry en Ron naar buiten kwamen lopen.
“ Oké, dan zal ik het met Ron moeten doen,”�
“ Hé!”� zei Ron verontwaardigd en liep naar Elena toe.
“ Grapje!”� zei Elena lachend en pakte haar eigen bezemsteel.
Iedereen volgde haar voorbeeld en binnen no-time zat iedereen op zijn of haar bezemsteel.
“ Ik ben zoeker, George is aanvaller en Ron mag in de verdediging,”� zei Elena en grijnsde.
De jongens waren het er beide mee eens en ze vlogen wat rond.
Bij het team van Cecile was Harry natuurlijk zoeker, Cecile aanvalster en Fred verdediging.
“ Iedereen klaar?”� schreeuwde Harry en iedereen knikte.
“ begin!”�
Alles ging heel snel. Binnen één minuut stond het team van Cecile voor met 10-00.
“Focus je op gouden snaai,”� schreeuwde George naar haar toe.
Elena zuchtte, daar was ze zelf ook wel zo’n beetje achter, ze keek goed rond maar kon geen goud balletje onderscheiden van de zon.
Harry daarin tegen had de gouden snaai wel gevonden, hij vloog er snel achteraan.
“ Daar!”� schreeuwde George en wees naar Harry. Elena keek er even naar en grijnsde.
Meteen steeg ze op en vloog achter Harry aan.
Ze moest en zou hoe dan ook winnen, zo was Elena nou eenmaal.
Grijnzend ging ze naast Harry vliegen, “ Heey Har,”� zei ze lachend.
“ Noem me nou geen Har!”� beet Harry terug, hij had daar zo’n enorme hekel aan.
“ Sorry, je veter zit trouwens los,”� Elena wees naar zijn schoen.
Domweg keek Harry ernaar en Elena grijnsde, hij trapte er ook iedere keek weer in.
Snel vloog ze naar de gouden snaai en ging iets naar voren om hem te pakken.
Elena maakte een sprong van haar bezem en ving de snaai, maar ze viel wel met een vaart naar beneden.
Fred kwam vliegensvlug naar haar toe vliegen en ving haar op, hij zette haar op de grond en iedereen kwam ondertussen aanvliegen.
“ Bedankt,”� zei Elena grijnzend en gaf de snaai aan hem, “Maar je verliest wel!”�
“ Niet helemaal,”� Mompelde Fred en boog zich toen voorover en zoende Elena.
Cecile keek er met open mond naar en rende toen weg, George rende haar achterna.
Elena daarin tegen had niks gemerkt en sloeg haar armen even om Fred heen en liet hem toen los.
“ Waar zijn Cecile en George?”� vroeg ze en keek rond. Harry en Ron wezen allebei naar de deur van het Nest.
“ Fijn…”� mompelde Elena, ze wist dat Cecile smoor was op Fred, ze had dit moeten voorkomen.
“ Ik ga Cecile zoeken, ik denk dat jij George beter kan zoeken,”� zei ze tegen Fred en rende toen ook naar binnen.
De Orde zat er nog steeds, maar keken naar de trap.
“ Is Cecile… boven?”� vroeg Elena twijfelend.
Iedereen knikte en Elena zuchtte alleen maar dieper. Met grote passen liep ze naar de trap en liep naar boven.
“ Cecile?”� Ze klopte op de slaapkamer deur die ze deelde met Cecile, Hermelien en Ginny.
Er klonk geschuif aan de andere kant van de deur, “ Cecile wat doe je?”�
Geen antwoord…
“ Ik breek de deur in als het moet!”� zei Elena iets harder en drukte de klink naar beneden, maar de deur ging niet open.
“ Cecile doe niet zo eigenwijs!”�
Weer geen antwoord… Soms viel er met haar ook echt niet te praten.
Elena rende de trap weer af en liep naar buiten.
Bij het raam bleef ze staan, ze zag een klimop en even voelde ze eraan.
Opzich was de klimop wel sterk, maar of die haar zou houden?
Ze prikte even in haar buik, oké… dik was ze niet en ook niet zwaar. Toen nam ze een besluit. Ze pakte met haar handen de klimop en trok zichzelf omhoog. Bijna bovenaan vroeg ze zichzelf af waarom ze eigenlijk de bezem niet gebruikte, maar daar was ze nu te laat mee.
Bijna… Dacht ze in zichzelf terwijl ze hoger reikte, “ nog een klein stukje,”� zei ze dit keer hardop tegen zichzelf.
Ze was er bijna, maar opeens gleed ze uit maar haar voet en gaf ze een gil.
Ze hing met een hand aan het balkon en ze bungelde maar een beetje.
“ Cecile!!!!!”� schreeuwde Elena in de hoop dat Cecile haar hoorde, “ Cecile help!”�
De deuren van het balkon zwaaide open en Cecile keek naar beneden en zag Elena toen bungelen.
“ Wat ben je aan het doen?”� was het enige wat ze zei, het kwam er ook nogal bot uit.
“ Ik moet met je praten,”� mompelde Elena en probeerde zichzelf omhoog te trekken, “ maar je mag me eerst wel helpen hoor,”� ging ze verder en ze voelde de handen van Cecile.
“ Soms… ben je ook echt een idioot,”� zei Cecile alleen maar en begon te trekken.
Na een lang getrek en gedoe zat Elena zuchtend op het balkon.
“ Oke, nu moeten we praten,”�

Reacties: