FanFic.nl

Hogwarts ' adventures

Slytherin vs Gryffindor

De volgende dagen werd Elena officieel gebombardeert tot de heldin van de school.
Ze kon nergens haar gezicht meer laten zien of ze werd bestookt door leerlingen die haar wouden feliciteren met haar ' Grote heldendaad ' of anderen die de sappige details van de aanslag op Katja wouden weten.
Vooral dat werkte haar ernstig op de zenuwen.
Vreselijk hoe sommigen er van genoten over het lijden van anderen te praten.
Misselijk wer ze er van.
Nog een geluk dat Katja er uiteindelijk niet te erg aan toe was.
Meteen toen hulp was geariveerd was ze overgebracht naar het St Holisto waar ze al gauw bericht kregen dat haar leven niet langer in gevaar was.
Al zou het wel nog even duren voor ze weer terug zou mogen komen, wat wel betekende dat ze de eerste zwerkbal wedstrijd zou missen, wat Harry dan weer serieus op de zenuwen werkte.
' Als ik Malfidus in mijn klauwen krijg. Ik doe hem iets. '
' Hoe kunnen we bewijzen dat hij het was. Volgens Katja had ze dat cadeau gekregen van de waardin. Wat heeft zei er trouwens mee te maken. '
' Niets. Ze hebben haar meteen ondervraagt en zelf een blinde kon zien dat ze onder invloed was van de imperiusvloek. Dat hij zo ver zou gaan om zijn doel te bereiken. Zelf van hem had ik dit niet verwacht.'
' We moeten toch met iemand kunnen praten? Perkamentus, Anderling? '
' Heb ik al geprobeert. Ze wil wel geloven dat hij er iets mee te maken had maar wederom het zelfde liedje. Zonder bewijs kan ik hem niets doen, meneer Potter. '
' Laat ons hopen dat Dobby iets te weten komt. Hij achtervolgt hem toch nog steeds hoop ik? '
' Tuurlijk, doe me er maar aan denken dat ik de druk maar eens opvoer. '
' Rustig maar. Dat arme ventje doet wat hij kan. Je moet je trouwens rustig houden voor de match. ' Waarschuwde ze hem.
Dit leek hem eenigsins te kalmeren.
' Je komt toch ook kijken? ' Vroeg hij uiteindelijk.
' Tuurlijk. Ron 's grote tribuut en de kans om Malfidus op zijn bek te zien gaan. Dat zou ik voor geen geld van de wereld willen missen. '


De dag van de wedstrijd was het gelukig droog gebleven dus konden ze de paraplu 's op de kamer laten.
Ze hadden gelukkig nog op tijd vervanging gevonden voor Katje, of omhet beter te zeggen vervanging waar Harry tevreden mee was want het alternatief zou Magnus Stocker geweest zijn.
Ze zagen hem mokkend zitten op een van de tribune 's.
Ergens kriebelde het bij Elena om het er nog eens op te gaan leggen maar ze besloot dat het toch misschien beter was om hem met rust te laten.
Een vlamende ruzie zou hun dag toch alleen maar verpesten.
Toen ze Hermelien vonden leek dit zo te zien al te laat te zijn.
Ze mokkte als het mogelijk was nog harder dan Stocker en was zo diep in haar eigen gedachten verzonken dat ze hen pas opmerkte toen Elena haar schouder aanraakte en ze net niet op sprong van schrik.
' Last van een slecht geweten? '
' Het is Harry. Ron was deze ochtend zo nerveus. Ik zag dat Harry iets in zijn drinken deet en sindsdien was hij weer normaal. Ik weet hoe drankjes om tot rust te komen er uit zien. Dat was Felix Forturanis. Ze spelen vals. '
' Ben je zeker? '
' Ik...Dat moet wel. Maar wat kan ik doen? Hen verraden? '
' Ben je gek? Je hebt niet eens bewijs en straks breng je hen nog in de problemen. '
' Maar we kunnen hen toch niet vals laten spelen? '
' Laten we eerst naar de wedstrijd kijken en zien hoe Ron het er van af brengt. Als hij het er plots ontzettend goed van af brengt kunnen we hem er nog altijd mee confronteren maar nu wacht je nog even af. '
Het duurde even maar uiteindelijk haf Hermelien toe, dik tegen haar zin maar toch.
En op dat moment liepen de twee ploegen het veld op.
Harry en de kapitein van Zwadderich liepen op elkaar af en gaven elkaar zoals de regels het voorschreven een hand.
Al kon Elena wel zien dat de twee moeite hadden om elkaars vingers niet te willen breken.
' Iedereen plaats nemen. Neem uw bezem. ' Riep de scheidsrechter.
De vrouw nam haar fluitje en blies.
En toen was de wedstrijd werkelijk begonnen.
De slurk werd losgelaten en werd meteen onderschept door Ginny die er als een speer vandoor ging.
Gefacineerd bekeek Elena het tafereel, ze had niet eens door dat ze gezelschap kreeg van Kyle.
' Altijd mooi om te zien, vind je ook niet? '
' Hoor je niet bij jouw bende te zitten? ' Vroeg ze zonder hem aan te kijken.
' Ik wil me verontschulldigen voor wat er gebeurt is. Ik ging veel te ver en die klap op mijn neus was meer dan verdient. '
' Zeg dat maar tegen Garreth. Hij heeft de klappen moeten incasseren bij Sneep. '
' El, alsjeblieft. Hoe kan ik het ooit goedmaken? '
' Door me met rust te laten. '
' El. Ik wil je nog enkele dingen zeggen. Kunnen we na de wedstrijd even afspreken, alsjeblieft. Dan laat ik je voor altijd met rust. '
Dit klonk erg verleidelijk, als hij het teminste meende.
' Een gesprek nog. En dan laat je me met rust. '
' Belooft. ' Antwoorde hij duidelijk opgelucht.
Tot haar grote verbazing haf hij haar zowaar een zoen op de wang voor hij weg ging.
Wat een lef had die kerel toch.
En zo had ze nog de helft van de wedstrijd gemist ook.
Het ging gelijk op tussen beide team 's.
De jagers van beide team 's waren goed in wat ze deden en ook Ron leek het er aardig van af te brengen.
Al had hij toch enkele ballen binnen gelaten waarvan zelf Elena vond dat het niet moeilijk was om die tegen te houden.
Wat Hermelien 's theorie over de geluksdrank toch mooi in twijfel deed trekken.
Ze waren nu in de laatste minuut beland.
Een van de drijvers van Zwadderich was in het bezit van de slurk, net op het moment dat Harry achter de snaai aanzat.
Als de drijver nu zou scoren zou dat de overwinning betekenen voor Zwadderich.
Ron leek te beseffen welke druk er nu op zijn schouders terechtkwam.
Zijn gezicht stond zo gespannen dat Elena vreesde dat hij nog eens in een kramp kon schieten.
De jager schoot als een pijl op hem af en schoot de bal.
Ron stak zijn arm uit en...Ja hij had hem!
Net op dat moment had ook Harry de snaai te pakken, Griffoendor won.
Heel de tribune begon te juigen en Ron 's medespelers liepen meteen op hem af om hem op de schouders te hijsen.
Elena wou op hem af lopen om hem te feliciteren maar werd tegengehouden door Kyle.
' Had je me niet iets belooft? '
' Moet dat nu? '
' Dan zijn we er meteen van af. Toe nu. '
Even twijfelde ze nog maar liet zich toen overtuigen.
Niemand merkte hen op, behalve Ron die van uit de hoogte alles kon overzien.
Wat hadden die twee samen te zoeken achter de tribunes?



' Ik hoop voor jou dat het belangrijk is.'
' Het gaat over wat er vroeger gebeurt is. Toen ik Melanie...'
Hij zweeg even.
' Zeg het maar. Toen je met je tong in haar mond zat. '
' Toen was ik mezelf niet. Ik weet dat ik je zo veel pijn gedaan heb maar toen was het voor mij ook zo een verwarrende tijd.'
' O werkelijk? Dus moet ik alles zo maar vergeten en vergeven? '
' Ik hoop inderdaad dat je me het ooit zou kunnen vergeven. Niet dat ik er ooit op hoop dat we weer samen zouden kunnen komen. Ik heb jou en George wel gezien. Maar ik hoop wel dat we misschien ooit weer vrienden kunnen worden. '
Verrast door zijn oprechte betoog wist Elena niet meer wat te zeggen.
' Misschien iets voor in de toekomst.' Antwoorde ze uiteindelijk. ' Het ligt voor dit moment nog allemaal te vers. '
' Dat snap ik echt. Dank je dat je me de kans wilt geven. Dat appreciër ik echt.'
Dankbaar nam hij haar schouder vast.
' Elena, kom je nog. ' Hoorde ze de stem van Ron die zijn hoofd al liet zien nog voor Kyle haar had los gelaten.
' Stoor ik? '
' Nee, we waren net klaar. ' Antwoorde Elena en plots kon ze niet snel genoeg weg zijn.
Op de terugweg naar het kasteel voelde zeRon 's blik in haar rug branden.
' Is er iets? '
' Jij en Kyle hebben het percies bijgelegd. '
' Hij probeerde het inderdaad goed te maken. '
' Door je mee achter de tribunes te lokken? En die kus op je wang daarnet was percies ook een goed begin. '
' Is dit een kruisverhoor? ' Antwoorde ze geërgerd.
' Nee hoor. Ik wil je alleen zeggen dat ik nooit zou toelaten dat de gevoelens van mijn broer gekwetst worden. Is dat goed begrepen? '
Verbaast bleef ze staan toen hij kwaad weg beende.
Werd ze er nu net ven beticht George te bedriegen?

Reacties: