FanFic.nl

The goblit of fire together

Elena Griffel (4)

Elena liep de kamer in en ging op het bed zitten. " Ik wil geen ruzie," Mompelde ze afwezig en pulkte wat aan haar haar.
" Je hebt het wel zo ver gekregen," zei Cecile en leunde tegen de muur.
" Komop Cecile, we zijn beste vriendinnen, als sinds de eerste, en dat wil ik niet weggooien omdat Fred me net zoende,"
" Maar je wist donders goed dat ik smoor verliefd op ben Fred,"
" Kan ik er iets aandoen dat hij me zomaar op de bek pakte," zei Elena nogal grof.
" Ja, je had hem van je af kunnen duwen!"
" Dat... dat deed ik!"
" Niet waar, ik zag het toch zelf? Met mijn eigen ogen!, nu lieg je ook nog!"
" Oke, ik heb hem niet van me af geduwd, ik was gewoon te verrast,"
" Ja, maak dat de kat wijs," zei Cecile eigenwijs.
" Je weet best dat ik verliefd op ben George, hoevaak heb ik ruzie gehad met Amore om hem?"
" Oke... maar..." Cecile wist niet zo goed meer iets te zeggen.
" Dat bedoel ik, je wilt me niet geloven, je denkt dat ik smoor op hem ben, maar dat is niet zo! Fred en George zijn heel verschillend, misschien niet van de buitenkant, maar wel daarbinnen," zei Elena en wou opstaan.
" Waar ga je heen?" vroeg Cecile.
" Naar buiten denk ik,"
Op dat moment vloog er een grijs met bruine uil door de kamer heen.
" Kssst!" zei Cecile en bewoog wild met haar handen.
" Cel wacht, hij heeft een briefje," zei Elena en sprong op.
De uil liet het briefje vallen en vloog toen het raam weer uit.
Toen Elena de brief oppakte liep Cecile naar de deur en sloot deze.
" Wat is het?" vroeg Cecile benieuwd en plofte naast Elena neer op de bank.
" Een brief, van Zweinstein... vast de boekenlijst," mompelde Elena en scheurde de envelop open.
" Dat is niet de boekenlijst," zei Cecile even en probeerde mee te kijken met Elena.
" Hij is aan mij gericht, mag ik de brief eerst zelf lezen?" vroeg Elena en draaide zich om zodat Cecile niet mee kon lezen.
" Pff, lekker ben jij,"
Elena lette al niet meer op en las de brief, toen ze klaar was keek ze geschrokken naar Cecile.
" Is het erg?" vroeg Cecile toen ze het gezicht zag.
" Heel erg..." Mompelde Elena en voordat ze de brief vrijwillig aan Cecile kon geven, gritste Cecile hem al uit de handen van Elena.
" Het is niet waar..." Mompelde Cecile.
" Toch wel... dit is de stempel van Zweinstein, en niemand anders kan dat namaken, en ik denk niet dat Perkamentus dit voor de grap stuurt," zei Elena zuchtte en zette haar handen in haar haar.
" En nu? In de brief staat dat je aardig voor hem moet zijn," zei Cecile even.
" Pff, dit word een hell voor hem als hij hier komt!" zei Elena met een grijns op haar gezicht, ze zou Theodoor terug pakken.
" Dus morgen komt Theodoor?" Vroeg Cecile nog even voor de duidelijkheid.
" Jep, dat is wat er staat," zei Elena terug en hoorde toen mevrouw Wemel roepen voor het eten.

" Dat kan niet..."
" Toch wel, maar hij zal hier niet al te lang blijven,"
" Hoe kan Perkamentus ons zo iets aandoen?"
" Jullie? Hij komt hier omdat Perkamentus iets met mij en Theodoor moet bespreken, niet met jullie," zei Elena simpel tegen George.
" Maar je verteld het ons toch wel?"
" Nee, tenzij het niet zo erg is," zei Elena plagend.
" Wat!," zei Amore verontwaardigd, " Niks vertellen?"
" Oke, vooruit, omdat jullie het zijn,"
Elena, Amore, Cecile, Fred, George en Charlotte zaten op de kamer van Fred en George en bespraken de brief.
" Dus morgen komt die bloedverader naar het Nest?" vroeg Fred voor de duidelijkheid.
" Ja," mompelde Elena, ze voelde zich nog niet zo op haar gemak bij Fred, ze vond hem niet leuk, nee, ze bleef George steeds aankijken.
" Als hij je ook maar iets probeert te doen, dan heeft hij een probleem met mij!" zei George.
" En met mij!" zei Fred er snel achter aan.
" Jongens, doe rustig, ik kan hem zelf wel aan," zei Elena grijnzend en nam een slok van de pompoensap voor haar.
" Heb je een plan?" Vroeg Charlotte.
" Plan? Wat voor een plan zou ik moeten hebben? Ik bedoel... zo gevaarlijk is hij niet, we hebben beiden dezelfde krachten," Mompelde Elena even afwezig.
Cecile stond gapend op, " Ik ga naar bed," melde ze.
" Ik ook!" zei Elena en al snel volgde Amore en Charlotte haar.
" Welterusten dames," zeiden Fred en George nog toen de meiden de kamer verlieten.

Reacties: