FanFic.nl

Hanna

Hoofdstuk 23: Niet jij weer

Mijn buurvrouw is een weekend op vakantie en ik heb beloofd haar hond uit te laten. Het is een groot beest en kijkt lomp uit zijn ogen. ‘Boris, ga je mee?’ vraag ik en ik pak zijn riem. Boris komt naar mij toe en gaat braaf zitten. Ik heb niet zo veel met honden. Ik doe snel Boris zijn riem om en doe de deur open. Boris heeft er zin in. Net voordat ik de deur kan sluiten, trekt hij me naar buiten. ‘Stop!’ roep ik. Boris kijkt verbaast om en gaat zitten. Ik val bijna op de grond. Ik doe de deur dicht en ik begin met lopen. Boris blijft trekken aan de riem. Ik hoef bijna niet te lopen om snel vooruit te gaan. We komen bij een kruising. Ik wil naar links, maar Boris heeft andere plannen. Ik heb niets te vertellen en wordt naar rechts getrokken. ‘Stop! We gaan naar links! Blijf! Af!’ probeer ik wanhopig, maar Boris blijkt mij niet te horen. Hij trekt me alle kanten op. Auto’s komen piepend tot stilstand en beginnen te schelden. ‘Sorry!’ roep ik naar ze. Boris begint steeds harder te lopen en uiteindelijk te rennen. Als ik de riem loslaat, dan ben ik Boris kwijt, maar als ik de riem vasthoud, dan veroorzaak ik misschien nog ongelukken. Ineens schiet Boris naar rechts en ik vlieg bijna uit de bocht. ‘Help!’ roep ik. We komen langs Kaiba Corp. waar Mokuba net naar buiten komt. ‘Kijk uit!’ waarschuw ik hem. Mokuba kan net op tijd wegspringen. Seto komt ook het gebouw uit en kijkt verbaast mij na. Ik vraag me af of die hond überhaupt ooit nog moe wordt. Ik voel ineens dat iemand aan de riem trekt en Boris komt tot stilstand. Ik vlieg vooruit en wordt opgevangen door armen. ‘Dank je.’ zeg ik en ik kijk omhoog naar degene die me opgevangen heeft. Het is Bakura. ‘Ik hoop dat hij je niet pijn heeft gedaan.’ zegt hij netjes. Ik schud mijn hoofd. ‘Nee, ik ben oké.’ Bakura knikt. Mijn ogen vallen op zijn ketting. Het is een apart verschijnsel dat zeker antiek moet zijn. Er hangen punten aan en in het midden van de ring is een oog. ‘Apart ding.’ zeg ik en ik knik naar de ketting. ‘oh, ja.’ zegt Bakura en bekijkt zijn ketting. Van verbaastheid knipper ik mijn ogen. Ik zweer dat die ketting voor enkele seconden oplichtte. ‘Je ketting, gaf het nou licht?’ vraag ik. Ik merk ineens dat Bakura zijn gezicht is verandert. Het is afstandelijker, maar knap. Zijn haar is ineens ook wat wilder. ‘Excuseer mij, maar ik moet gaan.’ zegt Bakura deftig en met een lagere stem dan daarvoor. ‘Nee.’ zeg ik nog steeds verbaast over de plotselinge verandering. Bakura schuift me een stukje aan de kant en loopt langs mij heen. Ik kijk hem na. Boris komt tegen mij aan staan. Ik trek een vies gezicht en ik trek hem mee. ‘We gaan naar huis.’ zeg ik. Boris volgt me en gelukkig zet hij het niet weer op een rennen. Als we bij Boris zijn huis zijn, doe ik de deur open en laat Boris naar binnen. ‘Doei, tot vanavond.’ zeg ik tegen Boris. Boris gaat lui op de bank liggen en begint te pitten. Ik zucht en stap de deur uit. Bij Kaiba Corp. aangekomen staat Mokuba bij de receptie rond te hangen. ‘Gaat het?’ vraagt hij als hij mij ziet. Ik knik. ‘Ik dacht echt even dat dat beest nooit meer zou stoppen.’ Mokuba lacht. Ineens is de lach verdwenen. ‘Oh, nee.’ zegt hij afstandelijk. Ik kijk naar de deur. ‘Dit meen je niet.’ zeg ik. Amber komt Kaiba Corp. binnen. ‘ik dacht dat ik al een kleuter rook.’ zegt ze en trekt haar neus op. ‘Als je niet uitkijkt met wat je zegt, maak ik je nog zo klein dat iedereen denkt dat je nog op de kleuterschool zit.’ snauw ik terug. Amber kijkt arrogant weg. ‘Wat doe je hier?’ vraagt Mokuba humeurig. ‘Dat is niet jouw zaak.’ zegt Amber en duwt Mokuba aan de kant. Ik vang hem op voordat hij op de grond valt. ‘Laat me raden: je bezoekt Seto?’ vraag ik pesterig. Amber blijft even staan. ‘Zoals ik al zei: Niet jouw zaken.’ zegt ze. Ik glimlach. ‘Je hebt pech, hij is er niet.’ zeg ik. ‘Dat jij hem niet eens ziet.’ zegt Amber. Ik kijk haar vragend aan. Met haar vinger wijst ze achter me. Ik zie Seto achter mij staan. ‘Dat is een harde faal.’ zegt Amber arrogant en loopt langs me. Plotseling doet ze alsof ze door haar enkel gaat. ‘Au!’ roept ze en laat zich op de grond vallen. Seto kijkt vragend haar kant op. Amber ligt als een echte drama queen op de grond. ‘Ik ging door mijn enkel.’ zegt ze en doet alsof haar enkel erge pijn doet. Ik loop naar haar toe en ik pak haar hand. ‘Als je staat gaat het zo over.’ zeg ik gemeen en ik trek haar omhoog. Mokuba doet zijn best om zijn lach in te houden. ‘Zie je? Dat is veel beter.’ zeg ik om het Amber nog even in te wrijven. Amber is niet van plan om haar plannetje stop te zetten. ‘Hanna, dat is gemeen.’ zegt ze zielig. Ik geef een klein duwtje en Amber loopt om zich op te vangen een klein stukje naar voren. ‘Niets aan de hand. De volgende keer niet zo aanstellen.’ zeg ik en ik loop naar Mokuba. We geven elkaar een high five. Amber zakt bijna door de grond heen van woede en van schaamte. ’Nice, Hanna.’ zegt Mokuba. Wat geniet ik hiervan. Seto loopt langs Amber en komt naar mij toe. ’Is het nog gelukt met de hond?’ vraagt hij. In zijn stem is te horen dat hij het heel amuserend vond. ‘Veilig achter slot en grendel.’ grap ik. Seto loopt glimlachend weg. Ik steek mijn tong uit naar Amber en samen met Mokuba volgen we Seto naar zijn kantoor. ‘Waarom is Amber hier?’ vraag ik aan Seto. ‘Ik heb ene vergadering met haar vader. Hij moet zo komen.’ legt Seto uit. Ik bekijk het schilderij aan de muur. Ik heb nooit wat gevoeld voor kunst. We horen geklop op de deur. ‘Binnen.’ zegt Seto. Amber steekt haar hoofd uit de deur. ‘Hallo, Seto.’ zegt ze dromerig als ze hem ziet. Dit is mijn terrein! ‘Ik dacht dat mijn vader hier zou zijn, maar blijkbaar niet.’ ‘Dat heb je goed gezien.’ zeg ik betweterig. Amber schenkt me een vernietigende blik. ‘Ik ben hier, schatje.’ zegt haar vader achter haar. Hij loopt het kantoor in naar Seto. Ze beginnen te praten over geld en van alles. Uiteindelijk lopen ze weg. Amber, Mokuba en ik blijven in het kantoor achter. ‘Jij zocht helemaal niet naar je vader.’ begin ik. ‘Nee, echt?’ vraagt Amber sarcastisch. ‘Als jij denkt Seto in te kunnen palmen, raad ik je aan om eens je zaagsel te laten verschonen.’ zeg ik boos. ‘Dat jij niet eens weet dat het hersens heten.’ ‘Dat jij niet toe wil geven dat het zaagsel is.’ Het blijft weer stil. Amber komt voor me staan. ‘Ik weet het goed gemaakt. Ik daag je uit tot een duel. Wie verliest mag hier nooit meer komen.’ zegt ze zelfverzekerd. ‘Denk jij dat je gaat winnen?’ vraag ik. Amber haalt haar hand arrogant door haar haar. ‘Dat is een feit.’ zegt ze. ‘Je hebt een deal. Morgen op het dak van Kaiba Corp.’ zeg ik. ‘Om vier uur.’

Reacties:

Iloveanime zei op 9 okt 2011 - 14:13:
Alweer zo'ngoed hoofdstuk, hoe doe je dat toch?
Snel verder...

Gr. Iloveanime

bonita105 zei op 9 okt 2011 - 11:12:
maak die amber please in want ik haat haar
grrrrrrrrrrrrrr bakura *ik heb wat tegen hem sinds daty feestje*
snel verder