FanFic.nl

Liefde op het Lorentz

Hoofdstuk 1

“Lucas, opstaan! Het is al half acht!”�

Lucas Sanders deed langzaam zijn ogen open. Hij had totaal geen zin in deze dag.

De afgelopen jaren had Lucas met zijn vader Stefano in New York gewoond. Lucas vond het geweldig om in die wereldstad te wonen. Hij vond het dan ook niet echt geweldig toen zijn vader hem vertelde dat ze terug naar Meerdijk zouden gaan. Fucking Meerdijk! Stefano had een huis vlakbij de villa van Ludo en Janine gekocht. Daar woonden ze nu zo’n anderhalve maand.

Lucas miste New York en al zijn vrienden daar enorm. Natuurlijk was het te gek om zijn moeder en zus Nina wat vaker te zien, maar Lucas voelde zich gewoon nog niet op zijn gemak in het, in zijn ogen, saaie Meerdijk. New York was zijn thuis.

Het was 1 september en vandaag was de eerste schooldag voor Lucas op het Lorentz Lyceum in Meerdijk. Lucas zag er tegenop om in een klas terecht te komen waar hij niemand kende.

“Lucas!”� riep Stefano nog een keer.

“Ja, ik kom!”� riep Lucas terug.

Met tegenzin stapte Lucas uit bed en liep naar de badkamer. Hij nam een douche, poetste zijn tanden en liep terug naar zijn kamer om zich aan te kleden. Lucas’ blik viel op de poster op zijn deur. Brad Pitt met een ontbloot bovenlijf. Ja, dit was overduidelijk de slaapkamer van een homo tiener.

Lucas was nu zestien. Vorig jaar had hij zijn vader verteld dat hij op jongens viel. Lucas was namelijk smoorverliefd geweest op een jongen die bij hem op school zat. Matthew was zijn naam. Matthew vond Lucas ook leuk, dus de twee hadden al snel verkering gekregen. Toen Lucas het aan Stefano vertelde, reageerde deze erg goed. Zolang Lucas gelukkig was, dan was hij dat ook. Lucas dacht vaak dat hij de beste vader in de hele wereld had.

Ongeveer twee maanden na zijn coming out kwamen Ludo, Janine en Nina kerst vieren in New York. Dat was het moment dat Lucas ook aan hen verteld had dat hij homo was. Zijn zus Nina vond het helemaal geweldig. ‘Samen jongens kijken!’ had ze geroepen. Zijn moeder had er in het begin toch wel wat moeite mee. Maar een goed gesprek met Stefano had ervoor gezorgd dat zij het nu ook accepteert. Zijn relatie met Matthew was alweer snel uitgegaan. Lucas had hem zoenend betrapt met een andere jongen. Na Matthew had Lucas geen relatie meer gehad. Wel onenightstands. Dan liep hij tenminste niet het risico om gekwetst te worden.

Lucas vroeg zich af hoe zijn nieuwe klas op hem zou reageren. Hij ging zijn geaardheid in ieder geval niet verbergen. Dat zat niet in zijn karakter. Nee, ze moesten hem maar accepteren zoals hij is. En zo niet… dan niet.

Lucas pakte zijn schooltas en liep naar beneden.

*

Twee kilometer verderop zat Edwin Bouwhuis aan de ontbijttafel, samen met zijn broertje Sjoerd en zijn ouders Anton en Bianca. Vandaag was de eerste dag van het schooljaar. Edwin zat nu in 5VWO. Sjoerd, die een jaar jonger was, zat in 4HAVO. Edwin was net een maand geleden zestien geworden en had erg veel zin in een nieuw schooljaar. Al was het alleen maar omdat hij nu met de brommer naar school kon gaan. Sjoerd kon zijn jaloezie maar moeilijk onderdrukken. Maar toch zou hij nog een jaar moeten wachten.

De familie Bouwhuis woonde inmiddels al zo’n vijf jaar in Meerdijk. Ze hadden jaren in een klein dorp in het oosten van het land gewoond, maar waren verhuisd toen Anton de huisartsenpraktijk van Simon Dekker kon overnemen. In het begin hadden Edwin en Sjoerd het er best moeilijk mee gehad. Ze hadden al hun vrienden moeten achterlaten. Maar nu zouden ze echt niet meer terug willen. Ze hadden nieuwe vrienden gemaakt.

Edwin’s beste vriend was Jeroen. Toen Edwin naar de middelbare school ging kwam hij bij Jeroen in de klas. De twee werden al snel beste vrienden en waren inmiddels onafscheidelijk. Samen hadden ze een band opgericht. Jeroen was de zanger, Edwin speelde basgitaar. Edwin was ook goed bevriend met de andere bandleden, maar toch was Jeroen absoluut zijn beste vriend.

“Hebben jullie zin in jullie eerste schooldag?”� vroeg Bianca aan haar zoons.

“Wat denk je zelf?”� vroeg Sjoerd. “Natuurlijk niet.”�

Anton keek even geïrriteerd op van zijn krant.

“En jij, Edwin?”� vroeg Bianca.

“Heb er eigenlijk wel zin in,”� antwoordde Edwin.

Sjoerd keek zijn broer met een ongelovige blik aan. “Voel jij je wel helemaal lekker? Zin? In school?”�

“Ja, wat is daar mis mee?”� vroeg Edwin. “Zes weken vakantie vind ik eigenlijk wel genoeg.”�

“Mam, volgens mij moet je de school even bellen. Ik denk dat Edwin ziek is,”� zei Sjoerd.

“Sjoerd,”� zei Anton streng, terwijl hij zijn ogen op de krant gericht hield.

Edwin gaf Sjoerd een speelse stomp op zijn schouders. Sjoerd plaagde hem vaak, maar hij wist maar al te goed dat het nooit gemeen bedoeld was. De twee broers hadden veel respect voor elkaar.

Toen het ontbijt op was, vertrokken Edwin en Sjoerd naar school. Edwin op zijn nieuwe brommer. Sjoerd, met veel gemopper, op zijn fiets. Anton ging zijn huisbezoeken doen en Bianca vertrok naar Charlie’s waar ze werkte als schoonheidsspecialiste.

*

Lucas fietste het schoolplein op en zette zijn fiets in de fietsenstalling. Hij liep het gebouw in op zoek naar de receptie. Daar moest hij zich melden. De klassenvertegenwoordigster van zijn klas zou hem dan vervolgens naar hun klas brengen.

Lucas had zich gemeld bij de dame bij de receptie. Die zei dat de klassenvertegenwoordigster hem hier zou ophalen en dat hij tot die tijd plaats kon nemen op een van de stoelen die daar stond.

En daar zat hij dan. Lucas had uitzicht op de ingang van de school en had dus goed zicht op alle leerlingen die binnenkwamen. Lucas had natuurlijk wat meer aandacht voor de jongens dan voor de meisjes. Veel bijzonders had hij nog niet gezien, tot hij een lange jongen binnen zag komen. Hij had bruin haar en droeg een grijze jas. In zijn rechterhand hield hij een brommerhelm vast. De jongen zag hem niet, maar Lucas kon zijn ogen niet van hem afhouden. De jongen liep naar zijn kluisje om zijn helm op te bergen en verdween daarna in de leerlingenmassa.

“Hoi, ben jij Lucas?”�

Lucas werd uit zijn gedachten over de knappe jongen gerukt. Hij zag een blond meisje voor zich staan. Ongeveer van zijn leeftijd.

“Eh, ja,”� reageerde Lucas schaapachtig.

“Mooi,”� zei het meisje. “Mijn naam is Ronja.”�

“Ben jij de klassenvertegenwoordigster?”� vroeg Lucas.

“Klopt,”� zei Ronja. “En jij bent mijn nieuwe klasgenoot. Ik moet je zo naar de klas brengen en je voorstellen aan onze andere klasgenoten. Misschien een beetje overdreven. Alsof je dat zelf niet zou kunnen. Maar ja… regels van de school. En als klassenvertegenwoordigster moet ik me daar aan houden natuurlijk.”�

Lucas glimlachte.

“Dus jij hebt in New York gewoond?”� vroeg Ronja.

“Ja, klopt,”� zei Lucas. “Het was daar echt te gek.”�

Ronja knikte. “Ik zou zo graag een keer naar New York willen gaan. Mijn oma woont in Los Angeles, dus daar ben ik al verschillende keren geweest. Maar ik ben nog nooit aan de oostkust geweest.”�

“En ik ben dan weer nooit aan de westkust geweest,”� reageerde Lucas. “Mijn vader en ik zijn New York niet uitgeweest. Maar er is daar natuurlijk genoeg te doen.”�

“Ik kan begrijpen dat je het daar mist,”� zei Ronja. “Als ik kon kiezen tussen New York en Meerdijk… Nou, ik zou het wel weten hoor.”�

Lucas knikte.

“En je mist natuurlijk je vrienden daar,”� zei Ronja. “En misschien een vriendinnetje?”�

Lucas begon te lachen.

“Wat?”� vroeg Ronja half lachend. “Heb ik iets verkeerds gezegd?”�

“Ja, mijn vrienden mis ik wel,”� begon Lucas. “Maar een vriendinnetje zal ik nooit missen. Ik ben namelijk gay.”�

“Oh!”� riep Ronja met grote ogen en ook zij begon nu te lachen. “Ja, dat kan natuurlijk ook. Nou, mis je dan misschien een vriendje?”�

“Nee, ik ben single,”� zei Lucas. “En jij?”�

“Ook single,”� zei Ronja. “Maar wat goed zeg, dat je er al op deze leeftijd voor uit durft te komen.”�

Lucas haalde zijn schouders op. “Het is nu eenmaal wie ik ben. Ik heb geen zin om me anders voor te doen.”�

De schoolbel ging.

“Tijd om te gaan,”� zei Ronja.

De twee stonden op en liepen in de richting van het klaslokaal waar ze hun eerste les zouden hebben. Lucas voelde zich op zijn gemak bij Ronja. Hij dacht dat ze wel eens goede vrienden zouden kunnen worden. Lucas glimlachte even in zichzelf. Nog geen half uur op school en hij had al aan faghag. Vanochtend was Lucas in een slecht humeur, maar hij voelde zich nu al een stuk beter.

*

De klas van mevrouw Dendermonde, hun mentrix, stroomde langzaam vol. Edwin vond haar altijd heel aardig. En Engels was een van zijn favoriete vakken. Edwin en Jeroen liepen naar twee schoolbanken bij het raam. Ze zaten altijd naast elkaar.

“Oké jongens, hebben we er allemaal een beetje zin in?”� vroeg mevrouw Dendermonde. “Voor we beginnen heb ik eerst een mededeling. Dit jaar krijgen jullie een nieuwe klasgenoot. Ronja gaat hem zo aan jullie voorstellen.”�

Op dat moment ging de deur open. Edwin, Jeroen en de rest van de klas keken aandachtig naar Ronja en de nieuwe blonde jongen.

Mevrouw Dendermonde gaf Lucas een hand en gebaarde naar Ronja. “Ga je gang, Ronja.”�

“Nou mensen, dit is dus Lucas Sanders en hij zit vanaf nu bij ons op school...”�

Edwin kon zijn ogen niet van Lucas afhouden. Alleen wist hij niet waarom. Hij hoorde de helft van wat Ronja over Lucas vertelde niet eens. Edwin schrok toen Lucas hem recht aankeek en hem leek te herkennen. Hij keek snel de andere kant op en negeerde de kriebels in zijn buik.

Reacties: