FanFic.nl

Hogwarts ' adventures

Confrontation

Lupos begreep gewoon niet meer wat er aan de hand was.
Hij had verwacht dat zijn dochter een emotioneel wrak zou zijn maar zeker niet dat ze een brok woede en frustratie was.
' Heb ik iets gemist? ' Vroeg hij verward.
Ze kon hem enkel kwaad aankijken voor ze haar bagage bijeenscharelde en weg liep.
' Lang verhaal. ' Mompelde Garreth in een poging zich te verontschulldigen. ' Als je trouwens wereldoorlog drie wilt voorkomen zeg je nu dat George niet thuis is. '
' Waarom? Ik dacht net dat ze het net zo snel mogelijk zou willen goedmaken.'
Hij probeerde het zo kort mogelijk samen te vatten.
' O jee. Dat kan nog wel eens verkeerd uitdraaien. Ik weet gelukkig dat hij naar zijn winkel gegaan is en dat hij nog steeds niet terug is. Ik denk dat hij er zichzelf geeft opgesloten. '
' Daar kan hij inderdaad even blijven. '
De terugweg werd in volle stilte afgelegt.
Niemand leek geneigd te zijn om ook maar een woord tegen Elena te zeggen omdat ze hun neus te veel koesterden om er af gehapt te worden en voor alle veiligheid bleven ze ook maar stil tegen elkaar tot ze veilig en wel in het nest waren waar iedereen zijn eigen weg kon gaan.
Elena werd meteen even apart geroepen door mevrouw Wemel en Fred.
' Moet dit nu echt? ' Zuchte ze geërgerd.
' Ja het moet echt. ' Antwoorde mevrouw Wemel kort maar krachtig.
Met de nodige tegenzin liep ze achter de twee aan.
Ze laatste waar ze nu begoefte aan had was een preek.
' Wees van een ding zeker liefje. Niemand hier gelooft dat je George bedrogen hebt. Wees daar maar zeker van. ' Begon mevrouw Wemel haar relaas.
' Dank je. Maar waarom moet ik dan...'
' Maar hoe het nu gaat kan het gewoon niet verder. Jullie moeten echt eens met elkaar praten. ' Maakte Fred haar zin af.
' Ben je gek? Hem kan ik voorlopig niet onder ogen komen. Hij heeft me verdorie in de gaten laten houden op Zweinstein. Al die tijd had hij gewoon geen vertrouwen in me. En als er geen vertrouwen is dan is er ook geen relatie, zo simpel is het. '
Ze zag mevrouw Wemel met haar ogen draaien maar het was Fred die weer het woord nam.
' Heb je er al eens aan gedacht om hem te vragen waarom hij dat deed? Ik weet dat George nooit zulke dingen doet zonder een goede reden. Ik zeg niet dat je hem meteen in de armen moet vliegen maar leg hem uit wat die Kyle geflikt heeft en vraag hem zelf ook om uitleg. Daar doe je niemand kwaad mee. '
Koppig als ze was wou ze hier niet meteen op antwoorden, ook al besefte ze maar al te goed dat hij gelijk had.
' Er kan iemand mee gaan als je wil. ' Zei mevrouw Wemel deze keer.
' Nee, ik moet het alleen doen. ' Antwoorde ze na lang aarzelen.
Moeder en zoon lachten opgelucht met haar besluit.
' Je kan nu meteen via brandstof naar de winkel reizen. '
' Wat? Nu meteen? ' Riep ze verrast.
' Waarom uitstellen wat vandaag nog kan? Toe maar, liefje. Je zal zien dat het je zal opluchten. '
Daar hadden ze wel gelijk in.
Aarzelend liep ze naar de haard waar ze een handvol brandstof uit de urne nam.
' Sucses. ' Hoorde ze Hermelien mompelen.
Ze probeerde zich mentaal voor te bereiden net voor ze het stof in de haard liet vallen en de groene vlammen haar verteerde en ze met een grote zwaai de fopshop werd in gekatapulteert.
Tussen een van de rekken hoorde ze George bezig met het opstapelen van waar.
' Ik dacht al dat je niet meer kwam. Wil jij beginnen om het vleermansvuurwerk uit te laden? ' Vroeg hij duidelijk in de veronderstelling dat zei Fed was.
Even vocht ze tegen de drang om terug het vuur in te stappen en het op een lopen te zetten.
Met een diepe zucht verzamelde ze alle moed en liep op hem af.
Hij stond met zijn rug naar haar toe en had nog steeds niet door wie ze nu echt was.
' Ben je doof of wat? Ik vroeg of je...'
Hij verstijfde zowaar toen hij zich omdraaide en eindelijk begreep wie ze was.
' Denk je niet dat we even moeten praten? ' Zei ze ter begroeting.
' Ik zou niet weten waarover. '
Hij leek hersteld te zijn van de grootste schok en deed alsof hij nonchalant verder deed met zijn werk.
' Verdorie George. Me negeren haalt echt niets uit. Iedereen beseft dat het Kyle was die mij kuste en niet omgekeert. Waarom kun jij dat dan niet? Omdat je zo een jaloerse idioot bent die zijn vriendin laat bespioneren door zijn eigen kleine broer? '
Door dit wist ze teminste weer tot hem door te dringen want hij keek even op.
' hoe weet jij dat? Heeft Ron weer zijn mond weer eens niet kunnen houden? '
' Die grote mond van hem is bijna legendarisch en dat weet je, maar dat doet nu niet ter zaken. Je hebt mij laten bespioneren. Hoe kon je? '
Zuchtend stond hij weer recht, hij leek haar amper aan te kijken.
' Ben je dan zo jaloers? Heb ik je er ooit reden toe gegeven? Zeg het dan? Je weet toch dat je me alles kan zeggen. '
' Ik...Je begrijpt het toch niet. '
' Wat dan? Wat is het probleem? Niet die kus hé? '
' Daar heb ik inderdaad te gevig op gereageerd. ' Moest hij inderdaad toegeven.
' Wat is het dan? '
' Ik...Het is gewoon...Ik wou ....Je bent gewoon zo mooi en ik ben...Ik ben gewoon George. '
Ze keek verbaast op toen hij dit bekende.
' Hoe bedoel je? '
Zuchtend ging hij op een doos zitten.
' Die Kyle is zo een knappe kerel. Ik verbleek gewoon bij hem. En jij bent zo een mooie vrouw. Als je wilt kan je zo iemand anders krijgen. Ik weet wel dat je die kerel niet gekust hebt. Maar het beeld...Het was gewoon mijn grootste nachtmerrie die tot leven kwam. '
Dit moest Elena even tot zich laten doordringen, had hij echt zo een laag zelfbeelt?
' En wat zou Kyle nu meer hebben dan jij?'
' Waar moet ik beginnen? Zijn looks, ik ben een lange slungel met lelijk rood haar en veel te veel sproeten. Bovendien is hij grappig, charmant. Hij is gewoon de perfecte kerel voor jou.'
Nee!
Ze liet zich zowaar op haar knieën vallen en nam zijn hand beet.
' Hoe lang loop je nu al met die gedachten? Waarom? Had je echt niet in de gaten dat ik van je hou? Want dat kan ik met de hand op het hart zeggen.
Ik hou van je. Wat ik voor jou voel heb ik nog nooit voor iemand anders gevoelt. Niet voor Kyle, voor niemand. Ik moet verdorie nog 18 worden maar toch weet ik dat ik de rest van mijn leven met jou wil doorbrengen.'
' Werkelijk? Maar Kyle...'
' Kyle is een idioot. En trouwens, jongens als hij vind je overal. Jij bent speciaal,en dat bedoel ik op een goede manier. Je bent lief, grappig, en ook al wil je het niet geloven, je bent knap. Knap en uniek ook al loopt er hier ergens een replica van je rond met de naam Fred.'
Het laatste leek eindelijk doel te treffen want voor het eerst verscheen er een glimlach op zijn lippen.
' Meen je dit echt? ' Vroeg hij uiteindelijk, hij wou het duidelijk nog niet geloven.
' Moet ik het nog eens extra bewijzen? '
Voorzichtig nam ze plaats op zijn schoot en liet haar armen voorzichtig om zijn hals glijden.
' Ik hou van je George. ' Fluisterde ze in zijn oor.' Ik kan niet meer zonder jou. Jij bent mijn leven.'
' En jij het mijne. ' Fluisterde hij terug.
De laatste remmingen vielen weg en zijn lippen zochten de hare.
Niet veel later waren ze verwikkeld in een innige kus.

Reacties: