Hoofdcategorieėn
Home » 30 Seconds to mars » The Road To Happiness » Chapter 22
The Road To Happiness
Chapter 22
Als ik de volgende dag wakker word, merk ik dat Jared niet meer naast me in bed ligt. Ik roep zijn naam, nogal in de war en sta op om te kijken waar hij is. Net als ik mijn peignoir aandoe, komt hij de slaapkamer binnen.
“I just called the hospital”¯, zegt hij. “She had a nice, calm night and her fever has diminished some more.”¯
“Thank god”¯, glimlach ik. “We should get ready to go back.”¯
“I already prepared the table for breakfast”¯, grijnst hij. “I thought you might want to go back as fast as possible.”¯
“You are so amazing”¯, lach ik en ik ga naar hem toe om hem een kus te geven.
“I know”¯, zegt hij serieus, waardoor ik hem speels een tik op zijn stevige borstkas geef.
“You can go to the bathroom first. I’m going to eat!”¯
Ik loop naar beneden en eet snel wat cornflakes voor ik terug naar boven ga. Natuurlijk wil ik zo snel mogelijk terug bij Iana zijn. Jared komt net uit de badkamer en houdt me nog tegen voor een kus die me helemaal doet smelten. Daarna gaat hij eten, zodat ik me kan aankleden. Ik pak nog snel wat spulletjes bijeen en dan zijn we helemaal klaar om te vertrekken. Het is fijn dat Jared erbij is. Al gaat hij toch nog eens iets moeten regelen met de mensen van de film. Tenslotte is er een contract getekend en kan hij daar niet zomaar onderuit. Ik begin erover in de auto, maar hij wimpelt het af. Dat zijn zorgen voor later. Nu komt onze dochter eerst.
We rijden naar het ziekenhuis en gaan dan direct naar de afdeling waar Iana ligt. De verpleegster komt ons al tegemoet en zegt dat de koorts zo goed gezakt is, dat ze misschien deze namiddag, of anders morgen, naar een gewoon kamertje mag. En dan kunnen we ook gewoon blijven, als we dat willen. Blij omhels ik Jared, die zelf ook ontzettend staat te glimlachen. Het gaat de goede kant op. We mogen direct even bij haar en ze is zelfs wakker. Met die blauwe oogjes kijkt ze ons stralend aan. Jared wrijft over haar buikje en ze begint meteen te stralen en te gibberen. Dat zie ik maar als een goed teken. Haar hoofdje voelt ook al veel frisser aan. We mogen even blijven zitten en gaan dan weer naar buiten. Opgelucht bel ik mijn ouders, terwijl Jared zijn moeder en Shannon belt. Daarna bel ik Julie en Trey ook nog maar eens. Wat een grote opluchting dat het al wat beter gaat met haar. De hele dag blijven we opnieuw in het ziekenhuis en ook de volgende drie dagen zijn we daar te vinden. Ze mocht inderdaad de derde dag naar een kamer en vanaf toen zijn we nauwelijks naar huis geweest. Jared en ik hebben samen in een eenpersoonsbedje geslapen en dat was wel niet zo handig, maar het was heerlijk om dicht bij hem te zijn. De hele familie is ook nog op bezoek geweest en Iana eet ook eindelijk terug normaal.
Als Iana een week in het ziekenhuis verblijft, is Jared net even naar huis om spullen te halen als de dokter naar me toe komt met goed nieuws. Het virus is zo goed als geweken en ze mag morgen naar huis. We gaan wel nog een hele lijst van voorzorgsmiddelen meekrijgen om haar thuis ook verder te verzorgen, maar dat is geen enkel probleem. Eindelijk mag ze terug in haar eigen bedje gaan slapen! Omdat Iana in haar kamertje slaapt, sta ik aan de deur om Jared op te wachten. Als hij er dan eindelijk aankomt, vlieg ik hem in de armen. Verwonderd houdt hij me vast.
“Is something wrong? What happened?”¯
“She can come home tomorrow!”¯ roep ik blij. Ik kijk hem met zo’n verrukte glimlach aan dat hij niet anders kan dan ook mee te lachen.
“Really?”¯ vraagt hij.
“Yes! The doctor just told me. We’re going to have to take some precautions at home, but she can finally sleep in her own bed!”¯
“That’s the best news I have heard in a month or so”¯, lacht hij. “We have to celebrate!”¯
“If we are going to tell everyone, they will all be awaiting us tomorrow”¯, waarschuw ik hem al. “Maybe she just needs to have a relaxing evening and then we can let everyone come and visit her? One per day?”¯
“You have thought about this, haven’t you?”¯ lacht hij en ik geef het schoorvoetend toe, omdat ik ook mijn vrienden en familie ken. “No, you are right”¯, zegt hij. “We should let her come home first and see how things go and then everyone can come. One by one.”¯
Ik kijk hem blij aan en hij geeft me een kus op mijn voorhoofd. “I love you so much”¯, zegt hij zacht. “You have been amazing with all this.”¯
“Not in the beginning”¯, spreek ik hem tegen. “I don’t think I ever cried so much..”¯
“Well, it was pretty serious, so don’t feel bad about it. You are a great mom, honey.”¯
Ik kijk hem met een lieve blik aan. “And you are an amazing dad, mister Leto. I love you.”¯
Hij kust me nog eens zacht op de lippen en dan gaan we terug naar Iana. Yes, ze mag naar huis!
De volgende dag kleed ik haar goed warm aan. Het is dan wel al juni, maar ze is een week niet buiten geweest en ik wil geen enkel risico nemen. We bedanken de verpleegsters en dokters en lopen dan het ziekenhuis uit. Natuurlijk staan er een deel paparazzi ons op te wachten, maar vandaag kan me dat allemaal niet schelen. Iana mag naar huis en dat is het belangrijkste! Als ze me tegen houden voor wat reacties, zeg ik snel dat alles goed met haar gaat en dat ik blij ben dat ze weer naar huis mag. Jared vertelt hetzelfde, maar houdt de maxi cosi stevig vast. Gelukkig laten de fotografen ons daarna met rust, zodat ik op mijn gemak in de auto kan stappen. Iana slaapt de hele weg naar huis en als de poort achter ons dicht gaat, slaak ik een kreetje van verrukking. Eindelijk is ze weer thuis. Jared haalt de spullen uit de auto, terwijl ik de maxi cosi neem en samen lopen we naar de deur. Als ze die nacht terug voor het eerst in een week in haar eigen bedje ligt, kan ik mijn geluk niet op. Ik sta daar maar glimlachend naar mijn dochtertje te kijken. De hele dag ben ik bijna voortdurend met haar in de weer geweest. Er was maar een zuchtje voor nodig of ik ging terug aan haar hoofdje voelen, maar alles is normaal. Ze heeft haar medicijnen ook gehad en slaapt nu terug zalig. Jared komt de kamer binnen en glimlacht als hij me zo bij het wiegje ziet staan.
“Is she asleep?”¯ vraagt hij.
“Like a baby”¯, glimlach ik. “I’m so glad she’s home.”¯
Hij komt naast me staan en legt zijn arm rond mijn schouder. “Yeah, me too”¯, zegt hij. “It wasn’t the same without her.”¯
Ik neem de babyfoon vast en neem ze mee naar onze kamer. Stiekem zet ik ze iets luider, zodat ik het zeker hoor als er wat mis zou zijn. Al weet ik nu al dat ik waarschijnlijk zeven keer ga opstaan om te kijken. Ik kruip in bed en leg me op mijn zij. Jared kruipt direct dicht tegen me aan. Zijn handen houden me vast aan mijn buik en ik voel de warmte van zijn borstkas door mijn slaapkleedje heen komen. Met een gelukzalige zucht leg ik me nog dichter tegen hem aan.
“I’ve missed this”¯, fluistert hij in mijn oor. Hij kust me op mijn wang en gaat zo naar mijn hals en naar mijn schouder. Ik ril onder zijn zachte aanraking en ga al iets sneller ademen. In het ziekenhuis lagen we ook zo dicht bij elkaar, maar zou het niet netjes geweest zijn om ook maar iets te doen. De enige affectie die ik de voorbije week heb gehad, waren een vlugge kus op de mond en een knuffel. Het voelt dan ook heerlijk aan als zijn lippen zacht van mijn hals naar mijn schouder gaan en terug. De nacht kon niet beter beginnen.
Een maand erna is de rust weer helemaal weergekeerd ten huize Leto. Het is intussen vol zomer, want het is de maand juli. Iana is volledig genezen, al ben ik natuurlijk wel nog heel voorzichtig met haar geweest. Jared had het zo geregeld met de opnamecrew dat hij meteen terug aan de slag zou gaan, zo gauw zijn dochter volledig was hersteld en toen de dokter groen licht gaf, ging hij dan ook meteen weer aan het werk. De regisseur heeft zich bij hem verontschuldigd en we hebben het meisje dat de opnames in de war had gebracht, flink bedankt met een groot boeket bloemen en een cheque. Ze vond het helemaal niet nodig, maar we deden het graag. De film is ondertussen ook volledig gedraaid. Er moet alleen nog wat geknipt en geplakt worden. Omdat ook alles in verband met de band op een laag pitje staat, is het dus heerlijk genieten van de zon en van elkaar. Af en toe is er nog wel een optreden of een interview of een fotoshoot, maar daar blijft het ook bij. Ik moet wel nog gaan werken, maar het is heerlijk dat als ik thuiskom, Jared er ook is. Hij helpt zowaar in het huishouden, zodat ik zelf niet veel meer moet doen. De weekends hebben we helemaal voor ons alleen. Er wordt dan ook veel gewandeld, bezoekjes afgelegd en uitstapjes gemaakt met Iana. De kleine meid is al helemaal onmisbaar geworden in ons leventje.
Het is maandag als ik thuiskom van mijn werk en de sfeer in huis een beetje anders is. Ik merk dat er bloemen staan en ik hoor Iana gibberen van plezier. Jared is buiten in de tuin met haar aan het spelen en ze geniet hoorbaar. Ik loop door de schuifdeur om bij hen te kunnen gaan zitten.
“Well well, aren’t we having fun”¯, zeg ik lachend.
Jared staat op, blij als hij is dat ik er ben en hij geeft me een kus. Daarna steek ik mijn armen uit naar Iana en komt ze, nog altijd wat brabbelend, bij mij te liggen. Ik dol wat met haar waardoor ze nog meer moet lachen, maar leg haar na een tijdje terug in een wiegje wat ergens ophangt en zo dus heen en weer kan wiegen met de wind. Ze vindt het heerlijk om daar in te liggen. Jared kijkt me met zo’n mysterieuze uitdrukking aan dat ik me al zorgen begin te maken.
“What is going on?”¯ vraag ik wat bedenkend. “I saw flowers.. are they from a fan of yours?”¯
“No, darling, they are from me to you”¯, antwoordt hij zonder een tipje van de sluier op te lichten.
“Why?”¯ antwoord ik wat achterdochtig. “It’s not my birthday.”¯
Mijn verjaardag was al geweest en die hebben we doorgebracht door een grote familiepicknick te houden. Het was een heerlijke dag. Jared had me een ketting cadeau gegeven met een speciaal hangertje waar een foto van ons drie instond. Ik heb hem natuurlijk uitvoerig bedankt en nu draag ik het ook altijd.
“Well, maybe it’s a late birthday gift then”¯, antwoordt hij.
“Only the flowers?”¯ vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen. Ik ken hem goed genoeg om te weten dat er nog meer kan achterzitten.
Hij aarzelt even en zegt dan met een glimlach: “No, not only the flowers. I have something else too.”¯
“Jared!”¯ roep ik nu quasi boos uit. “What is going on? And don’t be so mysterious!”¯
“But I like to!”¯ zegt hij lachend.
“Well fine”¯, antwoord ik en ik sta op om terug naar binnen te gaan. Maar natuurlijk is hij al snel bij me en heeft hij me tegen de muur gezet voor ik binnen was.
“Oh no”¯, zegt hij nu met een smeulende blik in zijn ogen. “You are not going anywhere.”¯
“Are you going to take me prisoner?”¯ vraag ik met een ondeugende glimlach op mijn gezicht.
“Don’t give me any ideas”¯, mompelt hij. Hij buigt zich voorover en kust me zo intens, dat ik het tot in mijn tenen voel. God, wat kan die man kussen! Als hij geen aanstalten maakt om me los te laten, hou ik hem tegen.
“I thought you had a surprise”¯, zeg ik. “Now tell me!”¯
“Fine”¯, grijnst hij. Hij gaat met zijn hand in zijn zak en haalt er dan een sleutel uit die hij aan mij geeft.
“A key?”¯ vraag ik, nu wat in de war. “You didn’t buy me a car, did you?”¯
Daar moet hij ontzettend hard van lachen. “No, but I thought you would say that. It’s not a car..”¯
“Jared, just say it already!”¯ roep ik nu bijna uit van frustratie.
“It’s a key to a cabin in Vancouver, Canada”¯ , vertelt hij dan. Zijn ogen glinsteren en hij heeft een ondeugende grijns om zijn mond.
“A what?”¯ vraag ik wat van mijn sokken geblazen.
“A cabin. You know.. a wooden little house in the middle of a forest, where there is a lake, where we can swim and we also have a Jacuzzi and a barbecue!”¯
“But”¯, stamel ik, “but when are we going? And why Canada? And why at all?”¯
“Well”¯, zegt hij nu serieus. “It has been a long time since the two of us have done something together. Just you and me. Now don’t think I don’t love Iana or that I won’t miss her, because it will be one of the hardest things ever, but I just wanted to do something with you. Alone. I’ve missed that. So that’s why I thought we could go to a nice, calm place where we have privacy.”¯
“But where is Iana going to stay then?”¯ vraag ik wat in paniek. Ik vind het heerlijk dat hij alleen met me wil zijn, maar het idee om enkele dagen van mijn dochter weg te zijn, zorgt voor wat paniek.
“Your parents will take care of her”¯, zegt hij.
“You already took care of that?”¯ vraag ik verward. “You didn’t even know I was going to say yes.”¯
“Of course I didn’t, but at least then I would have a plan”¯, knipoogt hij. “Your parents will take care of her and we can go and relax.”¯
“And when did you want to go?”¯ vraag ik nu, al iets meer op mijn gemak.
“Maybe Thursday evening since you don’t have to work on Friday?”¯
“Thursday?”¯ roep ik geschrokken uit. “But I have to take care of so many things..”¯
“Well, that’s not true”¯, vindt hij. “You don’t have to go to work and I’ll make sure we are back in time. Iana can stay with your parents and I already have the key to our cabin. The private jet is getting ready, so all we have to do, is pack, go there and enjoy it.”¯
Ik blijf wat voor me uit staren, omdat het ineens zo snel gaat en hij vraagt bezorgd of ik het wel een goed idee vind.
“Of course, I do”¯, zeg ik nu, iets zachter. “It would be wonderful to spend some time with you alone. It’s just kind of sudden and I need to get used to the idea.”¯
“So you are going to come with me?”¯ vraagt hij wat onzeker en ik schiet in de lach.
“Hell yeah!”¯ roep ik uit. “I’m not going to let you go alone, so I will be happy to join you.”¯
“Great”¯, lacht hij opgelucht. “That’s all taken care of than! I will help you pack, so you can concentrate on your work and we can leave Thursday evening so we can already sleep there!”¯
“And you are sure that my parents want to take care of Iana?”¯ vraag ik nog eens voor de zekerheid.
“Positive”¯, zegt hij. “Go call them and then I will make dinner ready.”¯
“Okay”¯, zeg ik. Hij wilt van me weglopen, maar ik pak nog snel zijn hand en hou hem tegen. “Thank you”¯, zeg ik nu zacht. “It would be great to spend some time with you. Just the two of us.”¯
“My thoughts exactly”¯, zegt hij en hij kijkt me op zo’n veelbetekenende manier aan dat ik exact weet wat hij bedoelt. Ik voel de blos al langs mijn wangen omhoog kruipen als ik denk aan de dingen die ik allemaal onbezorgd kan doen. Heerlijk. Hij trekt me nog eens dichterbij om me zacht te kussen en dan ga ik terug naar binnen om mijn ouders te bellen.
Reacties:
in een klein huisje zitten in de bossen van canada in het gezelschap van Jared Leto!!
Jaja, zo een vakantie zie ik wel zitten
fijn trouwens dat het goed is met Lana,
hoop voor jou dat het snel rustiger word
( en toch ook wel voor mij want ik ben echt benieuwd naar het vervolg)
Dit was weer eens fantastisch!
Serieus; WAT IS JE GEHEIM?
Hahaha, grapje
Je bent gewoon geweldig goed, en dat is geen geheim. Dat mag gewoon gezegd worden.
Zoals door mij
Echt te gek! Me
Snel verder hoor! Sorry dat ik het zo laat lees, trouwens
xxxxxxx Nadine