FanFic.nl

When The Lights Die Down {Twilight}

001 - Moving To Forks

Eindelijk is het zo ver. We verhuizen naar Washington, Forks. De plek waar ik altijd al heen gewild heb omdat mijn favoriete films zich daar afspeelde. Zodra het vliegtuig stilstaat sta ik al op de grond. Tenminste, dat probeer ik. Nog voor de riemen ook maar los mogen sta ik met mijn handbagage bij de uitgang. De stewardess opent de deur voor me en ik weet niet hoe snel ik eruit moet. Ik wacht niet op mijn ouders en loop meteen door, het vliegveld af en dan naar de mensen die andere mensen op staan te wachten. Wow dat zijn er veel. Ik zie iemand staan met een bordje:
Family Donkers. Ik loop naar hem toe en stel mezelf voor.
“Hallo, ik ben Amy Donkers.”� Ik geef de man een hand en kijk waar mijn ouders blijven. Ah, daar komen ze al, eindelijk. Ook mijn ouders stellen zich voor aan de man en dan vertrekken we met de auto naar Forks. Oh ja, ik zal nog even vertellen waarom ik eigenlijk naar Forks verhuisd ben. Deels omdat mijn vader heeft hier een baan in het ziekenhuis gekregen heeft en verder omdat ik ernstig ziek ben. Ik heb namelijk een ziekte waardoor ik soms opeens flauwval. In Forks zeggen ze dat een van de beste dokter van de wereld daar werkt, die mij gaat behandelen. Zijn naam is mij nog niet verteld, maar daar kom ik wel achter. Stiekem hoop ik dat het Carlisle is, maar dat kan natuurlijk niet. We zitten al ruim een uur in de auto als we eindelijk het bordje: Welcome To Forks passeren. Precies zoals in de films. We stoppen voor een prachtig klein huisje, en als ik naar het huis van de buren kijk zie ik meteen dat dat het huisje van Charlie is. Was. In de films dan. Cool. We lopen het huis in en mijn moeder wijst me mijn kamer. Ik pak mijn koffer en gooi hem leeg op mijn bed. Ik hang al mijn kleren netjes in de kast. Onderbroeken, sokken en Bh’s krijgen ook allemaal hun eigen la. Als laatste geef ik mijn boeken een plek op mijn boekenplank. Als eindelijk mijn hele kamer op orde is word ik naar beneden geroepen voor het eten. Na het eten pak ik nog even mijn laptop en schrijf nog even een stukje van mijn nieuwste Twilight fanfiction. Hij heet: Red Eyes. Hij gaat over een jong meisje van zes die van huis weg loopt omdat haar stiefvader haar slaat, maar terwijl ze in de stromende regen op de stoeprand zit te huilen, word ze gevonden door Edward, die haar meeneemt. Maar als ik weer een paar hoofdstukken geschreven heb is het toch echt tijd om te gaan slapen. Het was tenslotte een enorm vermoeiende, lange dag…

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.