FanFic.nl

When The Lights Die Down {Twilight}

002 - First Day At School

Het irritante geluid van mijn wekker haalt me uit mijn dromen. Met een zucht zet ik hem uit en ik spring op uit bed. Ik kijk even uit het raam om te zien wat voor weer het is. Het regent! De meeste mensen zouden het niet leuk vinden als het regent, maar ik ben dol op de regen. Opeens hoor ik het donderende geluid van onweer. Zoals altijd denk ik meteen weer dat de Cullens ergens aan het honkballen zijn, maar dat kan niet want die zijn verzonnen door Stephenie Meyer.
“Niet te laat komen voor school, jongens.”� Mompel ik terwijl ik naar buiten kijk. Snel verwissel ik mijn pyjama met een leuk setje kleren dat ik al speciaal hiervoor had uitgezocht en ik loop naar beneden. De rest van het gezin ligt nog in bed dus maak ik mijn eigen ontbijt klaar. Ik rooster twee broodjes en zet wat thee. Ik eet mijn ontbijt snel op en maak me klaar om naar school te gaan. Ondertussen zitten mam en pap ook aan het ontbijt en tegen de tijd dat ik klaar ben staat pap al voor met de auto. Ik stap in en hij rijd weg. Ik ben zo opgewonden dat ik niet stil kan zitten. Dus zo moet Bella zich gevoeld hebben. “Nee Amy, die bestaat niet hou nou eens op!”� zeg ik zacht tegen mezelf. Bij school spring ik uit de auto. Ik loop zo rustig mogelijk, voor zover dat lukt, naar de administratie. Ik krijg mijn rooster en mijn boeken. Gelukkig heb ik vandaag maar vier uurtjes. Even kijken, eerst Engels, dan Scheikunde, half uurtje pauze, Wiskunde, en als laatste Gym. Ik loop naar mijn eerste les. Hoe groot zou de kans zijn dat ik bij Edward in de klas kom? Ik moet wel een beetje lachen om mezelf, daar ga ik weer. Tot mijn grote teleurstelling zit bij Engels niemand die me bekend voorkomt uit de films, en ook niet bij Scheikunde. In de pauze zoek ik een leeg tafeltje op. Die zijn hier moeilijk te vinden, merk ik. Alleen het tafeltje waar de Cullens aan zitten in de films is nog leeg. Ik kijk even snel om me heen om te kijken of ik ze zie en loop dan snel naar de tafel. De deur van de kantine gaat open, maar ik ben er vrijwel van overtuigd dat het de Cullens niet zijn, dus ik let er niet op en eet gewoon verder.
“Hoi, zouden we misschien bij jou mogen zitten? Er zijn geen lege tafeltjes meer.”� Vraagt een twinkelende stem. Zonder op te kijken knik ik en er gaan een aantal mensen zitten.
“Ben je nieuw hier op school?”� vraagt dezelfde stem weer, voor ik antwoord geef neem ik eerst even een slok van mijn drinken. Ik knik weer en ik kijk op. Als ik zie wie er bij me aan tafel zijn komen zitten stik ik half in mijn drinken. Nog na hoestend en hijgend kijk ik Alice recht aan. Ik begin een beetje half te hyperventileren en alle Cullens kijken me bezorgd aan.
“Voel je je wel goed?”� vraagt Alice, ze werpt even een blik op Jasper die zijn schouders ophaalt.
“J-Ja, ‘t gaat wel.”� Mompel ik. De bel gaat en ik spring op. Edward staat ook op.
“Wat voor les heb je nu?”� vraagt hij aan mij. Ik kijk weer even snel op mijn rooster. Edward kijkt met me mee.
“Oh, je hebt Wiskunde. Dan kan je met Jasper en mij meelopen, daar moeten wij ook heen.”� Edward en Jasper beginnen al te lopen en ik loop een beetje overdonderd achter ze aan. De kans dat ik bij de Cullens op school zit? Nee, die kans is er gewoon weg niet. Maar toch is het zo…
Bij Wiskunde moeten we de vierkantswortel van... iets uit gaan rekenen. Ik snap er werkelijk geen hol van en baal als een stekker dat er niemand naast me zit waardoor ik ook niet kan afkijken. Ik hoor de stoel naast me verschuiven en weet zonder te kijken al dat Edward naast me is komen zitten. Hij schuift zijn schrift een beetje mijn kant op en ik schrijf het antwoord dankbaar over. Opeens verdwijnt alles om me heen.
“Shit, niet nu!”� mompel ik, Edward lijkt door te hebben dat ik me niet goed voel.
“Wat is er? Voel je je wel goed?”� hoor ik Edward naast me bezorgd vragen. Ik krijg het gevoel alsof ik in een zwart gat gezogen word….

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.