FanFic.nl

When The Lights Die Down {Twilight}

005 - Cullens History

“Amy. Amy, wakker worden. Je ontbijt staat klaar.”� Hoor ik Alice zeggen.
“Ja, dus?”� mopper ik, ik draai me weer om, trek de dekens over me heen en wil verder slapen. Ik hoor Alice lachen.
“Sorry Amy, ik heb geprobeerd te sparen door je eerst rustig wakker te maken, maar nu moet ik toch echt Emmett erbij gaan halen.”� Zegt ze, terwijl ze de kamer uitloopt. Ongeveer twee seconde later word de deur met een klap open gesmeten en komt Emmett met een luide indianen kreet binnen stormen. De dekens verdwijnen, net als het bed onder me. Emmett heeft me opgetild en rent met mij in de houdgreep de trap af, naar buiten. Al gillend word ik het riviertje in gegooid en ik kom proestend weer boven drijven. Ik klauter op de kant en zie Emmett met een grote grijns naar me kijken. Ook goeiemorgen.

Nog steeds boos zit ik in de auto, tussen Emmett en Jasper in gepropt. Edward en Alice zitten met z’n tweeën voorin, Edward rijdt. Rose is niet naar school vandaag, die is aan het jagen met Esmé. Ik draag vandaag een setje kleren van Alice. Een mooie witte spijkerbroek en een glittershirtje. Mijn haar enzo had ik vanochtend aan Alice overgelaten waardoor het nu in een heel apart model zit. Eigenlijk best wel cool, vind ik. Bij school zijn meteen alle ogen op de Volvo van Edward gericht. Emmett springt eruit en ik kruip er ook uit. Iedereen staart me aan alsof er iets onmogelijks gebeurd is. oke, ik geef toe, het is ook best wel raar dat er iemand uit de auto van de Cullens komt en het is niet een van de Cullens. We lopen met z’n allen naar binnen en Emmett slaat zijn arm om me heen. Hij sleurt me als het ware mee, terwijl ik worstel om los te komen. Tijdens mijn eerste uur zit ik bij Edward en Emmett. Het is Natuurkunde. Ik zit naast Emmett en tijdens een saaie uitleg zitten we rustig te kletsen. Ik krijg gewoon bijna medelijden met zijn stoeltje, Emmett is zo zwaar dat de stoel bijna doorzakt. Na Natuurkunde zit ik met Alice bij Biologie. Weer is het saai, dus ik ben weer de hele les aan het kletsen. In de pauze zitten we gezellig met z’n alle te kletsen ik zie dat Edward de hele tijd naar iemand zit te staren, en ik weet ook wel naar wie. Bella natuurlijk. Ik stoot hem even aan onder tafel en met een ruk kijkt hij me aan.
“Edward, als ik jou was zou ik je volgende les gaan spijbelen. Jullie gaan namelijk dieren ontleden en daar komt veel bloed bij te pas.”� Lieg ik even, ik moet Twilight veranderen. Hij knikt een beetje afwezig, staat op en loopt snel weg. Waarschijnlijk is hij naar zijn auto. Niet zo heel lang daarna gaat de bel. Voor mijn volgende les, Gym, moet ik eerst even over de parkeerplaats lopen. Ik kijk even snel, maar zie Edwards auto niet meer staan. En hoe moeten wij straks naar huis? Ik zit samen met Emmett bij Gym en we moeten gaan worstelen. Er worden teams gemaakt en Emmett en Mike Newton mogen teams maken. Emmett mag eerst kiezen en hij kiest mij. Natuurlijk. We krijgen speciaal les van een prof worstelaar en hij laat een paar voorbeelden zien van hoe sterk hij wel niet is. Hij haalt mij uit de groep en legt me in een houdgreep over zijn schouder. Als ik boos schreeuw dat hij me neer moet zetten hoor ik iedereen lachen, Emmett lacht het hardst van allemaal. Daarna wil hij hetzelfde bij Emmett doen, maar die blijft rustig voor de man stilstaan. Hoe de man ook probeert, hij krijgt Emmett gewoon niet van de grond. Terwijl de man even uitpuft tilt Emmett hem op en legt de man over zijn schouder. Iedereen kijkt Emmett met grote ogen aan nu is hem mijn beurt om te gieren van de lach. Typisch Emmett.
Na de gymles is iedereen behalve Emmett uitgeput. Emmett heeft de hele klas verslagen en heeft er bij mij een extra groot drama van gemaakt.
“Oh nee, ze is veels te sterk!”� had hij geroepen, het sarcasme droop van stem af. Natuurlijk kreeg ik hierdoor de slappe lach en heeft Emmett me opgetild en keurig naast de mat neergezet. We rennen naar de kleedkamers en kleden ons zo snel mogelijk om. Eindelijk mogen we naar huis. Op de parkeerplaats wacht ik op de anderen. Emmett komt naast me lopen en loopt automatisch naar een schitterende rode BMW. Oh ja, Rose had er zo een. We stappen in en Alice rijdt. Binnen vijf minuten zijn we weer bij het gigantische huis aangekomen en ik loop naar binnen. Carlisle zit al op me te wachten en klopt naast zich op de bank als teken dat ik naast hem moet komen zitten. Dus doe ik dat maar.
“Amy, kun je me misschien vertellen wat je allemaal van ons weet? Echt alles wat je weet graag.”� Vraagt hij me dringend, ik knik. Mij best.
“Ik ken jullie geschiedenis, en, ja ik weet echt alles van jullie. Ik zal bij de geschiedenis van jou beginnen. Je was de zoon van de priester en je bent Anglicaans. Op een nacht was je met het dorp op vampieren jacht en er kwam er een uit de put toen jullie langsliepen. Hij beet jou en is toen achter de rest van het dorp aan gegaan. Je bent de rioolput in gegaan en je bent daar de hele transformatie gebleven. Je walgde van jezelf en je kon niet terug naar je vader de priester want hij zou je afmaken. Je hebt jezelf van kliffen afgegooid en geprobeerd jezelf te vernietigen, maar dat lukte niet dus heb je jezelf er maar bij neergelegd en ben je medicijnen gaan studeren om toch mensen te kunnen helpen. Je was trouwens een erg zwakke vampier omdat je weigerde om mensen te doden, maar toen er een keer een hert langskwam ben je op dieren gaan jagen en erachter gekomen dat je ook op dierenbloed kan overleven. Aangezien je alle tijd had om te studeren ben je de beste dokter ter wereld en je bent immuun voor voor bloed. Je hebt Edward verandert omdat je je eenzaam voelde en zijn moeder je erom vroeg toen zij stierf en hij niet lang meer te leven zou hebben door de Spaanse griep. Dat was trouwens in 1918. Om meteen even met Edward verder te gaan, hij lag op sterven door de Spaanse griep en zij moeder, Elisabeth Mason, wist dat je een vampier was en smeekte je om haar zoon van de dood te redden door hem te veranderen. En dat deed je. Zijn complete naam is trouwens Edward Anthony Mason Cullen. Oke dat was Edward, nu Esmé. Dat is een iets kortere. Esmé kreeg een miskraam en was daar zo kapot van dat ze zichzelf een afgrond in wierp. Ze was dood verklaard en lag al in het mortuarium toen jij haar vond. Met je sterke vampier oren kon je haar hart nog heel zacht horen kloppen. Om haar te redden veranderde je haar en ze bleef bij jou en Edward en is ook het vegetarische pad op gegaan. Daarna kwam Rosalie. Ze werd door haar dronken verloofde en zijn vrienden verkracht en ze lieten haar bloeden op straat liggen omdat ze dachten dat ze dood was, en eigenlijk wilde ze dat ook wel. Jij vond haar omdat je haar bloed rook. Je veranderde haar en hoopte dat ze wat met Edward zou krijgen, maar dat is nooit wat geworden. Toen kwam Emmett. Rosalie vond hem toen ze aan het jagen was en hij werd aangevallen door een beer. Hij was meer dood dan levend en ze wilde dat hij gered zou worden, maar ze wist dat ze zichzelf niet zou kunnen inhouden en ze bracht hem naar jou. Jij hebt hem veranderd en sindsdien hebben Emmett en Rose met elkaar. Ze zijn zelfs getrouwd. Ehm, tja, Alice was een geval apart. Alice zat in een één of andere inrichting omdat ze als mens al visioenen kreeg. Ze werd tegen James beschermd door een andere vampier en hij heeft haar veranderd. Jasper is nog zo een raar gevalletje. Hij was de jongste majoor in de burgeroorlog zonder ook maar één keer een slachtveld mee gemaakt te hebben. Een keer moesten alle vrouwen en kinderen geëvacueerd worden en toen hij terug ging na het evacueren zag hij drie vrouwen rondzwerven. Als de echte heer die hij was bood hij ze meteen hulp aan. Een van de vrouwen, Maria, vormde een nieuwelingen leger en veranderde Jasper zodat hij haar rechterhand kon zijn. Maar een keer is Jasper gevlucht omdat twee al eerder ontsnapte vampiers hem vertelde over het noorden. In het zuiden werden alle vampier oorlogen gehouden en daar zat Jasper ook. Hij is er vandoor gegaan omdat hij alles kon voelen wat de anderen ook voelde. Hij kwam Alice tegen die hem natuurlijk allang al aan had zien komen. Alice had een visioen over jullie gezien en ze zijn naar jullie toe gekomen. Het was voor jullie best raar toen die twee opeens voor de deur stonden. Alice had zelfs Edwards kamer ingepikt omdat ze daar mooier uitzicht had. Hij kon die middag zijn spullen terug vinden in de garage. Wil je verder nog wat weten?”�
Carlisle kijkt me aan. Hij opent zijn mond en weet er stotterend uit te krijgen.
“Je weet meer dan ons over Alice. Je weet meer over Alice dan… Alice!”� Carlisle heeft het er maar moeilijk mee dat ik alles weet.
“Oh ja, Carlisle, jij hebt ook nog een tijdje bij de Volturi gewoond, maar ze waren jou iets te bruut. En je hebt met Ephraim Black een verdrag gesloten waardoor jullie niet meer naar La Push mogen.”� Besluit ik mijn verhaal. Carlisle is er stil van, en het is voor mij tijd om naar bed te gaan, dus ik ga naar boven.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.