FanFic.nl

Een plek onder de zon

Een plek onder de zon

Lucas nam nog een slok van zijn biertje en zuchtte, ‘Serieus zusje, ik ben er gewoon helemaal klaar voor’
Nina lachte en wierp een blik op de laptop van Lucas, waar hij de website van een lokale makelaar had openstaan.
‘Je weet dat je Rosa niet mee mag nemen, toch?’ zegt ze dan spottend, ‘En dat de meeste huizen geen zwembad hebben?’
Lucas rolt met zijn ogen, ‘Ik kan echt wel voor mezelf zorgen hoor’ kaatst hij terug, ‘Jij hebt het tenslotte ook overleefd’
Nina’s glimlach verdween, ‘ik was wellicht niet al te zelfstandig toen Noud en ik gingen samenwonen, maar jij behoort tot een hele nieuwe categorie’.
Lucas zucht, ‘Ga je nu alleen maar katten, lief zusje?’
Nina schudt haar hoofd, ‘Als je zeker weet dat je dit wil, ben ik alleen maar blij voor je. Heb je al iets op het oog?’
Lucas’ ogen beginnen enthousiast te glimmen en snel klikt hij een andere pagina aan. ‘Deze’ zegt hij dan enthousiast, ‘Niet te ver van Dansatoria, leuke buurt en kijk eens naar die ruimtes’
Nina en Lucas praten verder, terwijl hun fantasie steeds verder op hol slaat. Ze merken niet op dat Edwin inmiddels was binnengekomen en op hun afkomt.
‘En dan in de badkamer een jacuzzi’ sluit Lucas zijn verhaal af, ‘Of in de tuin natuurlijk’
‘Of allebei’ maakt Nina af, waarna ze opkijkt en vriendelijk naar Edwin glimlacht, ‘Heej Edwin’
Edwin knikt vriendelijk en gaat op de stoel naast Lucas zitten, ‘ik wist niet dat Noud en jij verhuisplannen hadden?’ vraagt hij verbaasd.
Nina schudt lachend haar hoofd, ‘Nee, dit huis is voor Lucas’ legt ze uit. Edwins ogen worden groot, als Lucas trots glimlacht, ‘En ook voor ons natuurlijk’ voegt hij snel toe.
Nina kijkt op en neer van Lucas naar Edwin en merkt dat ze even te veel is. ‘Ik ga wel wat te drinken halen’ kondigt ze daarop aan, en maakt zich snel uit de voeten richting de bar.
‘Sinds wanneer heb jij verhuisplannen?’ vraagt Edwin.
Lucas haalt zijn schouders op, ‘Sinds ik gewoon voel dat ik er klaar voor ben’ probeert hij uit te leggen, ‘Een eigen plekje, privacy en geen ouders op mijn lip’
Edwin zwijgt en werpt even een blik op de laptop, ‘En dit moet het worden?’ vraagt hij tenslotte.
Lucas knikt en laat even snel wat foto’s zien, ‘Vind je het niet helemaal super?’
Edwin haalt zijn schouders op, ‘Is het niet groot?’
Lucas fronst zijn wenkbrauwen, ‘Groot?’ herhaalt hij verbaasd.
‘Ja, veel onderhoud in je eentje’ zegt Edwin rustig, waarop Lucas zucht, ‘Je vind het geen goed idee’ concludeert hij.
‘Dat zeg ik helemaal niet’ protesteert Edwin, ‘ik zeg alleen dat het een groot huis is’
‘Je weet toch wel dat ik hoopte dat jij..’ begint Lucas, als Edwin zijn wenkbrauw al fronst, ‘Lucas, ik ben tweedejaars student. Die kopen meestal geen huizen’.
Lucas glimlacht, ‘maar clubeigenaren die de vriend zijn van die studenten soms wel’
Edwin schudt zijn hoofd, ‘Jij snapt er ook helemaal niets van hè’ zucht hij dan, waarna hij opstaat, wegloopt en bij de ingang een verbaasde Noud passeert.

‘Wat heb ik gemist?’ vraagt die, als hij Nina en Lucas ziet kijken. Lucas rolt met zijn ogen, ‘Ik geloof dat Edwin net zegt dat hij niet met me wilt samenwonen’ legt hij uit.
Nouds’ mond vormt een begrijpende ‘o’, als Nina met drie glazen terugloopt naar de tafel en haar hoofd schudt, ‘Nee Lucas, ik geloof dat Edwin net zegt dat hij graag had geweten dat hij ging samenwonen’ verbetert ze haar broertje.
Noud kijkt even achterdochtig, als Lucas zucht, ‘Het is niet alsof ik het huis al heb gekocht’ snauwt hij terug, ‘ik liet het alleen maar zien’
Noud en Nina werpen even een blik naar elkaar en kijken dan beiden met een serieuze blik naar Lucas. ‘Wat?’ vraagt die verbaasd.
‘Je bedoelde het vast niet zo, maar soms ben je gewoon een beetje..’ begint Nina, als Noud instemmend knikt, ‘bulldozend’ maakt hij dan af.
‘Bulldozend?’ herhaalt Lucas, ‘Dat is niet eens een woord’
Noud rolt met zijn ogen, ‘Wat we proberen te zeggen, Lucas, is dat stellen vaak samen besluiten te gaan samenwonen, dan samen een huis gaan zoeken en daarbij rekening houden met elkaar’
‘Ik vraag toch wat hij ervan vindt’ protesteert Lucas nog, maar Nina werpt hem een waarschuwende blik. Noud pakte intussen de laptop en bekeek het huis.
‘Lucas, je gaat me niet serieus vertellen dat je dit huis hebt voorgesteld’ zegt hij dan streng.
‘Hoezo niet?’ vraagt Lucas, ‘het is toch perfect?’
‘Ja, voor jou misschien. Maar heb je er ooit aan gedacht dat het wellicht licht boven de prijsklasse ligt die Edwin zich kan permitteren?’
Lucas rolt met zijn ogen, ‘Alsof ik..’ begint hij, maar Noud onderbreekt hem met een schuddend hoofd. ‘Lucas, als jij dit huis koopt is het JOUW huis’ verduidelijkt hij, ‘Dan is het geen samenwonen, dan is het alleen wonen’
‘Maar’ sputtert Lucas, ‘Ik heb er totaal geen problemen mee als..’
Nina zucht, ‘Maar Edwin dus wel’ concludeert ze, ‘Misschien kun je beter iets zoeken wat jullie samen kunnen kopen’
Lucas werpt nog een teleurgestelde blik op het huis, ‘Jullie zullen wel gelijk hebben’ geeft hij dan toe, ‘Als hij tenminste niet helemaal is afgehaakt’
Noud schudt geruststellend zijn hoofd en klikt wat dingen aan op de site van Lucas, ‘Misschien zit hier wat voor jullie tussen’ stelt hij dan voor, terwijl hij de laptop weer naar Lucas draait.

‘Ben je alweer thuis?’ zegt Sjoerd verbaasd, als hij Edwin de huiskamer weer in ziet lopen. Hij zat aan de eettafel, die bezaaid was met verschillende onderdelen van zijn brommer. Edwin knikte, pakte een blikje uit de koelkast en plofte op de bank neer.
‘Was Lucas er niet?’ vraagt Sjoerd , als zijn broer nog steeds niet zegt.
‘Jawel’ zegt Edwin, terwijl hij de tv aanzette, ‘Waar zijn pap en mam?’
‘Uit eten’ antwoordde Sjoerd, ‘Hebben jullie soms ruzie gehad?’
Edwin haalde zijn schouders op, maar zweeg wederom. Sjoerd stond op en liep naar de bank, waar hij naast Edwin ging zitten. Even vouwde hij een pluk haar achter zijn oor en keek zijn broer toen vragend aan.
‘Hij wil met me samenwonen’ zegt Edwin dan plots, terwijl hij zijn blik op de televisie houdt.
Sjoerd slikt even verbaasd, maar knikt, ‘Okay’ reageert hij dan droog, ‘Dat is toch niet zo heel gek?’
Eindelijk keek Edwin om, maar weer haalde hij zwijgend zijn schouders op.
‘Ed, jij en Lucas gaan nu al zo lang met elkaar’ probeert Sjoerd dan nogmaals, ‘dan is het toch niet zo raar als Lucas wil gaan samenwonen?’
Edwin zuchtte, ‘Dat is het ook niet’ bekent hij plots.
Sjoerd fronste zijn wenkbrauwen verbaasd, hij snapte er niets meer van, ‘Wat is het dan?’ vraagt hij tenslotte.
Edwin speelde afwezig met het lipje van zijn blikje en zweeg. ‘Hij wil een huis kopen’ zegt hij dan.
Even zweeg ook Sjoerd, maar knikte begrijpend.
‘Ik wilde dit gewoon graag samen doen’ vervolgt Edwin zijn verhaal, terwijl hij nog steeds naar zijn blikje staart, ‘Maar Lucas..’ Edwins zin werd onderbroken door de bel. Sjoerd kijkt even naar zijn broer, maar als die geen beweging vertoond staat hij zelf op en loopt naar de gang.
‘Lucas’ glimlacht hij vriendelijk, ‘Hij is in de huiskamer’. Lucas knikt dankbaar en loopt de huiskamer in, als Sjoerd zich naar boven uit de voeten maakt.
‘Heej’ zegt Lucas zacht, terwijl hij zenuwachtig aan de sjaal in zijn hand frunnikt, ‘Mag ik bij je komen zitten?’
Edwin, die niet had gereageerd toen Lucas binnenkwam en met zijn rug naar hem toe zat, haalde licht zijn schouders op. Lucas liep daarop om de bank heen en ging zitten, terwijl Edwin naar zijn blikje bleef staren.
‘Het spijt me’ begint Lucas, als Edwin het lipje van zijn blikje eraf wipt, ‘Ik sloeg misschien een beetje door’
‘Een beetje?’ herhaalt Edwin, terwijl hij zijn blikje op de tafel zet.
Lucas glimlacht, ‘Okay, een beetje heel erg’ geeft hij dan toe. Edwin knikt, maar houdt zijn blik van Lucas af.
‘Ik meende wel wat ik zei’ probeert Lucas dan, ‘Ik wil echt heel graag met je samenwonen’
Edwin kijkt eindelijk op en zuchtte, ‘Ik weet niet of ik..’ begint hij, als Lucas knikt.
‘Ik snap dat je daar misschien nog niet klaar voor bent, en dat maakt niet uit’ verzekert Lucas, ‘Ik wil alleen dat je hier even naar kijkt’.
Edwin keek even naar het papier wat Lucas naar hem uitstak en pakte het tenslotte aan. Even betere blik leerde dat het een huurappartement was. Niet groot, maar wel op een goede locatie en met genoeg ruimte voor twee personen.
‘Ik heb hier morgen een afspraak gemaakt’ gaat Lucas dan verder, ‘Gewoon om te kijken’
Edwin keek verbaasd op. ‘Ik wil graag dat je meegaat’, vervolgde Lucas zijn verhaal, ‘En natuurlijk het liefst dat je er mee intrekt als het iets blijkt te zijn, maar dat mag je zelf beslissen’
Edwin wierp nog een blik op het appartement en las even snel door de specificaties heen, ‘En het huis dan?’ vraagt hij plots.
‘Dat staat er over een paar jaar ook nog wel’ glimlachte Lucas, ‘En als jij straks afgestudeerd bent, kopen we dat of een ander huis samen’
Edwin glimlachte en knikte, ‘Graag’. Ze bezegelden hun deal met een zoen, waarna Sjoerd voorzichtig zijn hoofd naar binnen stak.
‘Kust veilig?’ grapt hij, als hij Edwin met zijn arm om Lucas ziet zitten. Edwin werpt hem even een blik toe, maar knikt.

Reacties: