FanFic.nl

Sorry! I'm your daughter! (Hogwarts)

28

Zuchtend stap ik naar voor en Sneep kijkt me emotieloos aan.
”�Smakelijk”� Hij duwt een flesje met een rare vloeistof erin.
”�U denkt toch niet dat ik hier van ga drinken?”� Vraag ik sarcastisch. “En waarom niet? Hebt u soms iets te verbergen?”� Ik kijk hem hatelijk aan en neem een slok van het drankje en hij kijkt me met een zelfvoldane glimlach aan. Mijn hele lichaam begint te rillen en ik voel me zachtjes duizelen. “Zo vertel eens. Hebt u iets met Viktor Krum?”� Ik wilde niets zeggen maar het antwoord rolde meteen over mijn lippen. “Neen.”� “En zou u dat dan niet willen?”� Vraagt hij spottend. “Misschien wel.”� Zeg ik onwillend.”�En hoe gaat het met uw broer?”� “Ik heb geen broer.”� Zeg ik en verschillende monden in de klas vallen open van verbazing. ”�Interesant, maar als Blaise je broer niet is wat is dan je echte naam?”� Vraagt hij grijnzend. Chiara Ri.”� Mijn zin werd afgegaakt door Blaise die woendend iets onverstaanbaar riep. “Kom mee, Chiara!”� Zegt hij luid en hij trekt me mee naar buiten.


Ik zet me samen met Blaise op een bankje en mijn hele lichaam begint te rillen, als teken dat het veritaserum uitwerkte.”�Ik hoop echt dat niemand iets door heeft.”� Zegt hij hoopvol. “Ik heb gezegt dat ik niet je zus ben! Dan weten ze zowiezo dat ik andere ouders heb!”� Zeg ik luid en tranen vullen mijn ooghoeken. “Chiara toch.”� Zucht hij en hij slaat zijn armen om me heen en ik verberg mijn gezicht tegen zijn borst en laat mijn tranen vrij lopen. “Het komt wel goed, dat beloof ik je.”� Sust hij en hij streelt over mijn rug. “Ik ga eventjes naar Viktor.”� Zeg ik stil en hij knikt begrijpelijk.


Snel veeg ik mijn tranen weg en loop snel naar buiten, naar het Klampfelsschip. Als ik eenmaal op het schip geraakt ben ga ik op zoek naar Viktors kamer. Ik klop zachtjes aan op zijn deur en ietswat later kijken zijn verbaasde ogen me aan. “Mag ik binnenkomen?”� Vraag ik stil. “Natuurlijk.”� Zegt hij verbaast en zwijgend zet ik me op zijn bed. “Je hebt gehuild, ik zie het aan je ogen.”� Zegt hij bezorgt en hij komt naast me zitten. “Vertel het me.”� Zegt hij vertrouwd en hij legt zijn hand op mijn wang zodat ik hem moet aankijken. Ik wend mijn blik van hem af en een traan rolt geruisloos over mijn wang.
“Was het Malfoy?”� Ik schud zachtjes van nee. “Wie dan?”� “Sneep.”� Fluister ik zacht. Zijn ogen spuwden bijna letterlijk vuur. “Blijf alsjeblieft bij me.”� Piep ik stil en ik klamp me aan hem vast. Opnieuw dwingt hij me hem aan te kijken. “Ik ben er altijd voor je.”� Zegt hij lief en hij drukt zijn warme zoete lippen op de mijne.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.