FanFic.nl

Hij hield niet van me - complete

IV.

We zaten in het vierde jaar. Ik en Sirius groeiden steeds dichter naar elkaar toe. Dat gold ook voor Lily en James. Tijdens een uitstapje in Zweinsveld verklaarde hij zijn liefde aan me, ik was dolgelukkig.

“Lily, Emma, we zijn hier!”� hoorde ik Sirius roepen. Ik glimlachte. We draaiden ons om en liepen naar hen toe. “En, heb je zin in een dagje Zweinsveld?”� vroeg Sirius aan me terwijl hij een arm om mijn schouder legde. Het was alsof er elektriciteit van hem afstraalde.
“Ik heb er reuze zin in!”� antwoordde ik. Hij haalde zijn arm eventjes weg zodat we onze mutsen en sjaals konden aandoen en legde hem toen weer om mijn schouder. Toen we buitenkwamen sneeuwde het. James stak zijn tong uit en probeerde een paar vlokjes op te vangen, even later volgde ik zijn voorbeeld en ook de rest deed uiteindelijk mee. We schoten in een lachbui toen Sirius en James ineens vlakbij elkaar stonden en hun tongen elkaar raakten. “Eikeba!”� riepen ze tegelijk en veegden hun tong af met hun handen. We waren ondertussen in Zweinsveld aangekomen en gingen gelijk naar Zacharius om een voorraad snoep in te slaan. Toen we het winkeltje uitliepen met allemaal een reuzezak snoep in onze handen besloten we om naar het pleintje te gaan.

Bij het pleintje aangekomen kreeg ik ineens een sneeuwbal tegen mijn achterhoofd. Ik keek achter me en zag Remus grijnzen. Ik bukte me om ook een sneeuwbal te maken maar kreeg een tweede tegen mijn hoofd. Het was er een van Sirius. Ik keek hem kwaad aan en smeet zelf een sneeuwbal in zijn gezicht. Een tijdje later waren we in een hevig gevecht verwikkeld. Na tien minuten gingen we uitgeput op de grond liggen. Ik was helemaal nat. Ik maakte een engeltje in de sneeuw. Sirius ging naast me liggen en streek lichtjes met zijn hand over mijn gezicht. Zijn warme handen voelden goed aan tegen mijn koude huid. Ik glimlachte. “Weet je, je bent eigenlijk wel heel schattig met die rode wangetjes,”� fluisterde hij. Ik bloosde en mijn wangen werden nog roder.
“En je hebt zo van die ogen waarin je kunt verdrinken, zo mooi blauw.”�
“Jij hebt ook mooie ogen.”�
“Dank je.”�
James’ stem verstoorde ons moment: “Kom tortelduifjes, we gaan naar De Drie Bezemstelen!”�

Er was een goede sfeer en we amuseerden ons kostelijk, vooral toen we beslisten om waarheid, durven of doen te spelen en James een boterbiertje over een oude man zijn hoofd moest gieten. (“Jij, klein stom ettertje! Ge moogt blij zijn da ge in een café zit of ik ad u allang vervloekt!”�) Sirius en Remus rolden over de grond van het lachen en James keek hen kwaad aan. Lily koos voor waarheid en kreeg een flesje Veritaserum toegeworpen van Remus. Ze nam een slok en wachtte op James’ vraag. “Hou je van mij?”� vroeg hij. Lily schrok. Ze had die vraag helemaal niet verwacht. Uiteindelijk mompelde ze “Ja.”� James grijnsde breed. “Ik wist, ik wist het, ik wist het!”� riep hij blij uit en danste rond de tafel. Toen hij weer ging zitten gaf hij een zoentje op Lily’s wang waardoor ze moest blozen.

Ik koos voor doen en Lily grijnsde kwaadaardig naar me. “Zoen Sirius.”� Ik gaf Sirius snel een kusje op zijn wang. “Op zijn mond!”� zei Lily. Ik keek haar kwaad aan maar draaide me toch naar Sirius en drukte mijn lippen tegen de zijne. Sirius probeerde terug te zoenen maar ik trok me weg. “Ok, Sirius, waarheid, durven of doen?”� “Doen!”� riep hij enthousiast. Ik keek het cafeetje rond en mijn oog viel op een stapel servetten aan de toog.
“Wel, Sirius, jij mag voor mij zo’n servet opeten.”�
“Helemaal? Ben je gek ofzo?”�
“Nee, dat was ik al,”� antwoordde ik droog.
Sirius liep naar de stapel servetten, nam er eentje vanaf en stopt het in zijn mond. Toen hij begon te kauwen keek iedereen hem raar aan. “Niet op letten dames en heren, dat doet hij elke dag!”� riep James. Sirius keek hem kwaad aan. Toen hij zijn servet ophad keek hij me boos aan. Maar ik glimlachte liefjes naar hem. Hij draaide zich naar Peter en zei: “Waarheid, durven of doen?”� “W-wa-waarheid,”� stotterde hij. Hij kreeg het flesje Veritaserum toegeworpen en nam een slok. “Ben je verliefd? En zoja op wie?”� “Ik b-ben v-verl-liefd o-op Emma,”� stotterde hij stil. Hij werd helemaal rood. Sirius draaide zich om naar mij. “En zijn die gevoelens ook wederzijds?”� vroeg hij met een gemeen lachje. Ik antwoordde niet maar staarde stil naar het tafelblad.

Peter draaide zich naar Remus en Remus koos voor doen. “Drink één bo-boter bie-biertje in één keer op,”� zei hij. Remus ging naar de bar, vroeg een boterbiertje, kwam terug naar de tafel en dronk het ad fundum leeg. Zo ging het nog een tijdje door. James, Sirius, Remus en ik kozen altijd voor doen en we kregen steeds meer grappige opdrachten. Uiteindelijk keek Madame Rosmerta een beetje boos naar ons en verlieten we het café. We waren ondertussen al drie uur in Zweinsveld en binnen een uurtje moesten we terug op Zweinstein zijn. We liepen richting het krijsende krot om daar ons spelletje verder te spelen.

Toen we terug keerden naar Zweinstein trok Sirius me aan mijn arm naar achteren. “Wacht even,”� zei hij tegen me. Hij liet zijn vrienden en Lily een eindje voorlopen en draaide zijn gezicht toen naar mij om. “Ik.. ik moet je iets bekennen,”� fluisterde hij in mijn oor. “Ik.”� Hij slikte. Nam een grote hap lucht en gooide het eruit “Ik hou van jou.”� Ik keek hem diep in zijn ogen. “Toen we vorig jaar vrienden werden…, mijn gevoelens zijn steeds sterker geworden.”� Hij leunde naar me toe. Iets in mij schreeuwde dat ik hem tegen moest houden, dat het een ordinaire player was en dat hij nooit van mij zou houden. Maar mijn hart won het van mijn verstand en toen zijn lippen de mijne raakten zoende ik hem vol passie terug. “Ik hou ook van jou,”� fluisterde ik toen hij de kus verbrak. Hij nam mijn hand vast en samen liepen we terug naar de rest.

Het was de mooiste dag uit mijn leven geweest. Die ene dag toen hij zij dat hij van mij hield. Maar nu weet ik wel beter.

Reacties: