Another fight against evil

Hoofdcategorieën

[complete lijst]

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » Harry Potter » Another fight against evil - complete » Hoofdstuk 5: Lucius

Another fight against evil - complete

Geschreven door:

sophieV

Onderdeel van:

Another fight against evil - complete

Laatst bijgewerkt:

5 nov 2011 - 14:44

Aantal woorden:

474

Aantal reacties:

Aantal keer gelezen:

293

Hoofdstuk 5: Lucius

Ik weet dat in het boek het weeshuis is verdwenen, maar hier eventjes niet

Met haastige stappen liep ik door het bos. Het werd bijna licht en ik wou eerst Lucius nog eens met een bezoekje vereren. Ik zag al voor me hoe Narcissa achter hem zou staan. Met bange ogen. Ze is dan wel een dooddoener maar toch, ze is doodsbang voor me. Als ze een kans had gehad had ze zich onmiddelijk bij Perkamentus aangesloten. Maar voorlopig was ze nog trouw aan mij. Een verstandige keuze.

Ik stond voor de grote zwarte poort die toegang gaf tot Villa Malfidus. Ik trok aan de bel en wachtte. Ik voelde me moe. Raar. Normaal voelde ik me altijd optimaal. Misschien een beetje te veel rondgereisd de laatste tijd. Oftewel was het dat verdomde Gruzielementen dat vernietigd was dat mijn krachten wegnam. Lucius kwam aangelopen. Hij opende de poort en boog voor me. “Welkom meester, komt u binnen, met wat kan ik u helpen?”
“Ik kom voor mijn dagboek Lucius. Ik heb hem nodig, dringend.”
“Ja, meester, natuurlijk meester.”
Hij liep naar de voordeur en ik volgde hem. Narcissa zat in de zetel, met een bange blik zoals ik me ze had voorgesteld. Ik glimlachte naar haar. Ze wierp een blik op me en keek dan weer weg.

“Dag Narcissa, hoe gaat het met jou?”
“Goed meester.”
“En met de kleine Draco?”
“Ook goed, meester, hij vertrekt dit jaar naar zweinstein.”
“Zozo, dat is goed nieuws. We hopen natuurlijk allemaal dat hij in Zwadderich terecht komt, niet?”
“Ja meester, natuurlijk meester, Zwadderich is de beste afdeling van Zweinstein!”
“Dat weet ik Narcissa, dat weet ik.” Lucius kwam terug met het dagboek in zijn handen.
“Heb je het goed bewaard Lucius?”
“Ja meester, zoals u het wou.”
“Goed zo, geef maar hier.”

Ik nam het dagboek vast, er stroomde weer wat meer kracht door mij heen. Ik stopte het in een zak van mijn gewaad. Dat waren nu al drie Gruzielementen waar ze niet zo gemakkelijk aan zouden geraken. Perkamentus zou heel hard zijn best moeten doen. Ik bedankte Lucius en liep weer naar buiten. Ik moest eerst nog een plekje vinden om mijn dagboek veilig weg te bergen voor ik een bezoekje kon brengen aan Stavlov. Goudgrijp kon niet, dan zou ik overdag moeten gaan, veel te riskant. Plots had ik een idee. Toen ik klein was leefde ik in een weeshuis. En in de tuin daarvan stond een boom.

Ik keek naar de grote eik die voor me stond. Helemaal vanboven zat er een gat in. Ãƒâ€°én of ander beest had dat daar gemaakt. Ik liet mijn dagboek erin vallen en liet het gat dichtgroeien met schors. Ik sprak nog een ingewikkelde spreuk uit over de boom, zodat die enkel open kon gaan met mijn bloed en ik was klaar. Mijn dagboek was veilig. Ãƒâ€°én Gruzielement was vernietigd, ik had er nog zes. En die zes waren veilig. Ik liep weg van het weeshuis en ging op weg naar Stavlov.