Hoofdcategorieën
Home » Goede Tijden, Slechte Tijden » Hold On » Hold On
Hold On
Hold On
Lucas zakt naast hem neer, en kijkt hem aan, in afwachting van wat hij hem gaat vertellen. Het blijft wederom weer een tijdje stil, voordat Edwin de woorden uitspreekt.
"Hij weet het.." Is het enige dat Edwin zegt, waarna hij weer naar zijn handen staart, die op zijn knieën rusten. Lucas kijkt hem wat vragend aan, in de hoop dat hij verder vertelt. Hij weet namelijk niet zo goed waar dit over gaat.
"Mijn pa.."
"Erm.. wat weet hij dan precies?" Vraagt Lucas voorzichtig. Dit is namelijk duidelijk waar Edwin zo boos, maar vooral ook verdrietig om is.
"Dat.. dat.."
"Sst. Rustig." Zegt Lucas geruststellend, terwijl hij zijn hand op Edwin's knie legt. Edwin's adem stokt, hij schrikt hier duidelijk van. "Het is oke, rustig.."
"Dat.. dat ik.." Edwin schudt zuchtend zijn hoofd en haalt een keer diep adem voordat hij het er in een keer snel uitgooit; "Dat ik homo ben" Lucas' mond valt open, en hij moet er belachelijk uit hebben gezien met zijn goudvisimitatie. Hij wist niet wat hij hoorde. Hij schudt zijn hoofd en kijkt Edwin aan. "Ho-mo?" Vraagt hij uiteindelijk verbaasd, en hij realiseert zich hoe stom dat moet klinken. "Maar.. wow" Lucas moet even bijkomen van dit nieuws. Hij had hier stiekem op gehoopt, maar hij had nooit verwacht deze woorden uit Edwin's mond te horen. "Maar, hij reageerde blijkbaar niet al te enthousiast.." Concludeert Lucas nu, nog enigszins verdwaasd.
"Op z'n zachtst gezegd.." Mompelt Edwin.
"Wat zei hij dan?"
"Hij gelooft me niet!" Zegt Edwin nu kwaad.
"Hij gelooft je niet? Wat valt daar nou aan te geloven?" Vraagt Lucas ongelovig. "Jezus, dat is echt typisch jouw vader."
"Pff, ja, dat moet je aan hem vragen", reageert Edwin gefrustreerd. Hij pakt een stuk steen en gooit het met een zwaai richting het golvende water.
"Is dat waarom je hier zit?"
"Ik trok het ff niet meer.."
"Dat kan ik me voorstellen.. En je moeder? En Sjoerd? Hoe reageerden die?"
"Sjoerd moet denk ik gewoon aan het idee wennen. Hij stond niet te juichen, maar gelukkig reageerde hij niet zo fel als mijn vader.."
"En je moeder?"
Voor het eerst sinds Lucas hier kwam, verschijnt er een kleine glimlach op Edwin's gezicht.
"Zij was heel lief", zei hij, waarop hij Lucas eindelijk aankijkt. "Ze omhelsde me, en zei me dat het haar niet uitmaakt, maar dat ze blij is dat ik het heb durven vertellen.. Al ben ik daar na deze belachelijke reactie van mijn vader minder blij mee.."
"Dat is het zeker, ja! Het doet natuurlijk vreselijk pijn dat hij je zo behandelt.."
"Hij durft me niet eens í¡í¡n te kijken!" Zegt Edwin boos en verdrietig. "Hij is mijn vader.." Fluistert hij daarna. Edwin kijkt naar boven en ziet dat het is gaan spetteren. Zijn enkele tranen gaan nu op in de regen.
"Natuurlijk, en hij is een eikel als hij je niet accepteert. Hij hoort je te accepteren zoals je bent. Net als Sjoerd. Homo, hetro, bi.. dat zou niet moeten uitmaken." Zegt Lucas, terwijl hij een arm om Edwin heen slaat en hem tegen zich aandrukt. "Ik vind het zo rot voor je, maar je weet dat je altijd bij me terecht kunt, he?" Edwin knikt zachtjes.
"Dank je." Edwin draait zich wat opzij, "Echt, ik waardeer het, dat je ondanks mijn gedrag toch gebleven bent.." Dat was het moment dat Edwin zag dat er iets veranderd was in de manier waarop Lucas naar hem keek. Hij kan niet goed plaatsen wat het precies is, maar hij weet wel dat het hem een fijn gevoel geeft. Hij kijkt Lucas aan en er gebeurt van alles met hem. Wat er vervolgens gebeurt kan hij nauwelijks bevatten. Was het zijn bezorgdheid? Zijn interesse? Zijn vriendschap, of..? Hij weet het niet. Het gaat zo snel. Als twee magneten lijken ze naar elkaar toe getrokken te worden en voordat Edwin het zich ook maar kan realiseren, raken hun lippen elkaar. Eerst langzaam en aftastend, maar al snel volgt er een gevoel van verlangen, een drang naar meer. Ze gaan zo in elkaar op, dat de jongens niet eens door hebben dat het is gaan stortregenen. Het duurt niet lang tot ze beide tot op het bot nat zijn, maar het kan ze niet schelen. Zij, daar samen, dat klopt. Wat de wereld daar ook over te zeggen heeft. Edwin's hoofd tolt en hij duwt Lucas zachtjes van zich af. Hun voorhoofden rusten even tegen elkaar.
"Wow, wat is dit.."
"Goed?"
"Bizar.."
"Bizar goed, of..?"
Edwin grinnikt. "Kijk ons nou, helemaal doorweekt.." En jij nog steeds zo aantrekkelijk, denkt hij erbij. Lucas' haar hangt langs zijn hoofd en het water drupt uit de puntjes. Het maakt hem niets uit. Even genieten ze van dit intieme moment, dicht bij elkaar, wanneer Lucas Edwin's gezicht vastpakt en fluistert: "Je bent niet alleen. Vanaf nu doen we dit samen." Edwin kan alleen maar knikken.
Hold on to me tight
Hold on
I promise it will be alright
Reacties:
Eens met Wesley. Erg lief!
Ik hoop dat je meer fics gaat schrijven. 
Ã…í¥w wat lief. Dit had ik eigenlijk toen wel op tv willen zien, maar zoiets kan misschien binnenkort wel weer
Ik ben het ook eens met alles wat hiervoor is gezegd! Echt heel lief