FanFic.nl

Nieuw leven.

Hoofdstuk 6.

Ik had niet veel zin meer om in een volgend vliegtuig te gaan stappen, maar ik zou wel moeten. Het duurde nog 4 uur dat het volgende vliegtuig zou komen dus besloten Jil, papa en ik om even van het vliegveld af te gaan en een stukje begin van de stad te gaan kijken.
Het was heel warm hier en we kregen het nog warmer omdat we met koffers liepen.
“Wat jammer dat je nieuwe werk niet hier zit pap. Dan hadden we geen winterkleding meer nodig hoeven te hebben.”� Zei Jil met een sarcasme in haar stem. Ik denk dat ze er bij neer begon te leggen dat we in Forks gingen wonen. Gelukkig want ik zou niet de komende tijd tegen een chagrijnige zus aan willen kijken.
“Betekend dat grapje dat je er een beetje bij neer hebt gelegd dat we in Forks gaan wonen?”� Vroeg papa alsof hij mijn gedachten zou kunnen lezen.
“Ja eigenlijk wel. Nou ja ik heb geen keuze. Maar toch net als jullie al zeiden is dit beter. We kunnen een nieuwe start maken. Dus ik heb mijn afgrijzen tegen het verhuizen in Nederland gelaten en een nieuwe moed mee hierheen genomen.”�
“Geweldig zus!”� Riep ik blij en gelijk keken er mensen om naar ons en ik werd nog roder dan ik al was en grinnikte zachtjes.
We liepen nog een tijdje door de stad, maar toen het ons te warm werd gingen we weer terug naar het vliegveld waar we nu al wel in konden checken voor onze volgende vlucht.
Toen duurde het ook niet meer lang dat we naar ons vliegtuig konden, maar omdat het vliegveld zo groot was werden we er met een busje heen gebracht wat wel weer langer duurde omdat het niet bij 1 keer heen en weer rijden bleef om alle mensen naar het vliegtuig te krijgen. Na een uur gewacht te hebben in het vliegtuig gingen we weer opstijgen.

Deze vlucht was minder vreselijk als de vorige omdat ik nu wel de meeste tijd er van heb kunnen slapen. En de tijd die ik niet heb kunnen slapen zat ik zachtjes met mijn vader te praten omdat Jil wel lag te slapen.
Toen we begonnen te landen lag Jil nog te slapen dus maakte we haar wakker. Dit vliegtuig landde ook zachter als de vorige en we konden nu gewoon lopen naar de hal waar we onze koffers weer op konden halen.
We merkte een duidelijk verschil qua tempratuur tussen hier en phoenix het was hier nog kouder als het was in Nederland toen we gister daar vertrokken.
Nadat we de koffers hadden gepakt en de hal uitliepen zagen we een man met een bordje “Familie Bloom hierheen.”� staan en we liepen daarheen.
Het bleek een collega van papa te zijn die ons naar ons nieuwe huis moest brengen en deed dat ook plichtsgetrouw.
Mijn mond viel open van verbazing toen ik ons nieuwe huis voor het eerst zag. Het was een mooie witte villa en vanaf de voorkant zag het er best wel groot uit.
“Nou meiden laten we maar naar binnen gaan.”� Stelde vader voor want het begon te regenen.
Eenmaal binnen durfde ik niet eens meer met mijn ogen te knipperen bang dat ik wat zou missen van het huis. Het zag er zo mooi uit en alles was al aangekleed en ingericht. Ik kreeg een van de 3 even grote kamers voor mijzelf. De kamer was net zo groot als onze woonkamer in ons vorige huis. Plotseling was ik in juichstemming dat we hierheen waren verhuist. Hier zou ik me helemaal top gaan voelen.

Reacties: