Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » 30 Seconds to mars » The Road To Happiness » Chapter 23

The Road To Happiness

7 nov 2011 - 19:33

3832

2

334



Chapter 23

Het is alweer een tijdje geleden, maar het was ontzettend druk aan de unief.. nu zou het iets rustiger moeten zijn, maar ik heb geen idee wanneer het volgende hoofdstuk erop komt! Hopelijk duurt het niet te snel ;) Hope you like it! xx

De rest van de week ging in een roes aan me voorbij. Ik ben gaan werken en heb geprobeerd om me zoveel mogelijk te concentreren, maar elke vrije moment dat ik kon en mocht fantaseren, dwaalden mijn gedachten af naar het huisje in Vancouver. Toch zijn mijn gevoelens wat tegenstrijdig. Aan de ene kant kijk ik er ontzettend naar uit, maar langs de andere kant gaat het ook de eerste keer zijn dat ik Iana enkele dagen niet zie. Ik weet wel dat mijn ouders meer dan gekwalificeerd zijn om op haar te passen, tenslotte hebben ze me ook opgevoed, maar toch.. ik zal het moeten verduren..
Elke keer als ik thuiskwam van mijn werk begon ik dan ook al spullen in te pakken. Lang blijven we weer niet weg en ik kijk al uit naar onze huwelijksreis als we het er twee weken van kunnen nemen. Heerlijk! Ik neem twee shortjes mee, een reeks T-shirtjes en topjes, ondergoed en ik ben snel ook nog even gaan winkelen om een nieuw setje ondergoed en een nachtkleedje van satijn te kopen. Mijn fantasie is helemaal geprikkeld. Ook mijn bikini’s steken in de koffer, net zoals handdoeken en het toiletgerief wat ik nu al kan missen. Dat heb ik allemaal dinsdag in orde gemaakt. Woensdag was het dan de beurt aan Jareds koffer. Ja, hij kan dat zelf ook wel, maar ik wil dat hij zeker dingen meeneemt die hem goed staan. Dus dingen waar ik hem onweerstaanbaar in vind. Ook spendeer ik woensdagavond mijn hele avond met Iana. De dag erna vertrekken we immers al rond negen uur en ze moet ook nog naar mijn ouders gebracht worden, dus ik wil dat ik zeker genoeg tijd heb om afscheid van haar te nemen. En dat valt me natuurlijk zwaar. Jared ziet ook wel hoe stil ik ben die woensdagavond als ze terug in haar bedje ligt en hij houdt me innig vast om me wat te troosten.
“She will be fine, you know”¯, zegt hij.
“I know”¯, zeg ik wat stil, “but she just got out of the hospital and.. I’m gonna miss her so much.”¯
“I’m gonna miss her too. And it has been a month already, so she’s more than healthy. If something happens, your mum will call us right away and we will be back here in a few hours. Everything will be fine.”¯
Ik leun nog wat dichter naar hem toe en hij streelt door mijn haren en over mijn rug. “Thank you for not calling me an idiot for being so worried”¯, glimlach ik dan.
“It may not look like it, but I’m worried too, you know”¯, lacht hij. “A few days without her.. It sounds terrible. I hope she goes to college nearby.”¯
Nu schiet ik werkelijk in de lach. “Let’s not think about that for another eighteen years, shall we?”¯
“Good idea”¯, is hij het met me eens. Hij geeft me een kus op mijn neus en dan kruip ik maar onder de wol, zodat ik morgen fris kan opstaan om mijn laatste dag te gaan werken voor de trip! Ik kijk er toch erg naar uit!

De avond erna staan we met de koffers klaar in ons huis. Ik controleer voor de laatste keer of alle lichten uit zijn en loop dan naar buiten. Jared is de valiezen al in de koffer aan het leggen en ik hou de maxi cosi van Iana vast. Daarna rijden we naar het huis van mijn ouders. Op dit moment overheerst het verdriet dat ik mijn dochter een paar dagen niet ga zien. Als mijn mama de deur opendoet en haar kleindochter meteen vastpakt om te knuffelen, heb ik het toch moeilijk. Maar ze ziet mijn gezicht en stelt me gerust dat alles in orde komt. Ik hou Iana nog eens stevig tegen me aan en ook Jared geeft ze nog een lief knuffeltje. Net op het moment dat ik de deur wil uitlopen, begint ze echter te huilen. Ik wil al terug naar haar toelopen, maar Jared zegt dat het intussen echt wel tijd is om te vertrekken. Het is tijd voor haar flesje en daarom huilt ze. Ik kijk naar de klok en zie dat hij gelijk heeft, maar toch breekt het mijn moederhart. Na mijn ouders nog een kus te hebben gegeven, vertrek ik dan eindelijk richting luchthaven.
Op het vliegtuig merkt Jared dat ik wat afwezig ben met mijn gedachten.
“She’s fine”¯, zegt hij. “It was time for her bottle, that’s why she was crying.”¯
“I know”¯, zeg ik. “But it was hard not to comfort her. Normally when she cries, we are the ones who make her feel better.”¯
“Your mum will do a great job”¯, meent hij. “Try to relax a bit.”¯
Ik kijk hem wat verontschuldigend aan. “I’m sorry, honey. I don’t mean to be so overprotective. And I most certainly do not want to spoil our vacation.”¯
“You can’t”¯, zegt hij geruststellend. “I’m with you so that’s all that matters. And to be honest.. I didn’t like it either..”¯
“Really?”¯ vraag ik nogal aangenaam verrast.
“Honey, do you really think I like to walk out on my daughter when she’s crying?”¯
Hij kijkt me met een gefronste blik aan en ik schud mijn hoofd. “No, of course not. But you are much more relaxed at this than me. I wonder how you do it.”¯
“That’s only on the outside”¯, lacht hij. “If we were both sitting here like worried parents, it would be hopeless.”¯
Nu schiet ik in de lach en ik buig naar hem toe om hem een zachte kus te geven. “What was that for?”¯ vraagt hij met een donkere blik.
“Because I love you”¯, zeg ik glimlachend. “And I can’t wait to see how our house looks like!”¯
“Prepare yourself to be amazed”¯, lacht hij en hij houdt me vast om me opnieuw te kussen. Deze kus is anders dan de anderen. Ze duurt langer en is veel intenser. Er ligt in belofte in voor het komende weekend. Ik voel het tot in mijn tenen.

Als het vliegtuig landt, staat er een taxi klaar die ons naar het huisje brengt. Het is natuurlijk al donker en we rijden in een bosrijke omgeving, waardoor ik onbewust iets dichter bij Jared ga zitten. Hij vindt het helemaal niet erg, maar grijnst als een overwinnaar. Hij slaat zijn arm rond me en trekt me zo dichter. De taxi stopt voor een klein, houten huisje, Jared haalt de koffers uit de auto, betaalt de man en dan staan we er alleen. Ik hoor in de verte een uil en er branden wat lantaarns op de weg en op het paadje naar de deur, maar toch is het wat spooky. Ik help de koffers te dragen, terwijl Jared al naar de deur loopt en de sleutel erin steekt. Als de voordeur opengaat, kom ik in een klein halletje. Op de grond ligt parket en ook de muren bestaan uit houten balken. Het is echt reuze gezellig. Voor ons staat een deur en een snelle blik leert me dat dat het toilet is. Aan de rechterkant is ook een deur en die leidt ons naar de living en de keuken. Verwonderd staar ik naar de living. Er staan grote, comfortabele zetels voor een haardvuur (dat we nu toch niet nodig hebben) en daarboven hangt een grote breedbeeldtelevisie. Tegen de achterkant van het huisje staat een moderne keuken met een eiland waar ook drie barkrukken rond staan. Ik zie al meteen dat de keuken van de laatste snufjes is voorzien. Naast het aanrecht staat een schuifdeur en ik heb al een idee dat die naar het terras en de jacuzzi gaat. Maar eerst wil ik nog eens kijken naar die deur langs het haardvuur. Ik doe ze open en blijf aan de grond genageld staan als ik zie hoe groot het bed is. En het is zelfs geen gewoon bed, maar een hemelbed. Met zijde, koele lakens en gordijnen die we kunnen dichtdoen, zodat de wereld buiten blijft. Het idee om daar met Jared in te slapen doet me sneller ademhalen van verrukking. Het is zelfs niet meer nodig om de omgeving te zien. Dit bed is meer dan genoeg. En het is zoo groot! Ik kan het nauwelijks geloven. Jared komt achter me staan en glimlacht als hij me met bijna open mond ziet kijken.
“You like the bed?”¯ vraagt hij. “Of course you do. I liked it too.”¯
“Have you been here before?”¯ vraag ik hem dan.
“No, I saw it in the brochure”¯, antwoordt hij. Hij brengt de koffers naar binnen en zet ze tegen de muur.
“This bed is huge”¯, stamel ik. “How big is it?”¯
“2,5 meters on 2,25 meters. It’s huge alright, but I thought you might like it.”¯
“It covers 2/3 of the room!”¯ roep ik uit. “Of course I love it.”¯
Ik draai me met een speelse grijns naar hem om en hij beantwoordt ze even voldaan. Hij moet niet raden waar mijn gedachten naartoe gaan, want hij weet het goed genoeg.
“Let’s take a look in the bathroom, shall we?”¯ zegt hij dan met een diepere stem die me doet rillen. Ik volg hem en zie het grootste bad ooit. Er kunnen zeker 4 mensen in.
“This is not a bath”¯, zeg ik. “It’s a swimming pool.”¯
Jared schiet in de lach. “It’s a bath alright. Iana would love to swim here with us.”¯
“She already likes that in our tub! And that one looks like a glas of water compared to this.”¯
“We can have one of these installed if you want?”¯ zegt hij met een stoute glimlach. “It has massage equipment and all.”¯
“So does our bath”¯, wijs ik hem terecht. “Let’s just keep it. Good memories, you know.”¯
Jared lacht nu niet meer, maar kijkt me aan met zo’n hitte dat ik moeite heb om normaal te ademen. Hij wilt naar me toekomen, maar ik weet dat als hij me nu aanraakt, ik verloren ben. En ik wil eerst nog naar huis bellen.
“Maybe you should try the Jacuzzi”¯, zeg ik. “I want to relax a bit.”¯
“Hm, that sounds like a great idea”¯, reageert hij op intense manier. Ik doe mijn uiterste best om te blijven staan en niet op hem af te lopen, maar als hij naar de koffer loopt om zijn zwembroek te pakken, hou ik hem tegen.
“I don’t think you need your swimming trunks”¯, zeg ik zacht. Hij kijkt me aan en even lijkt het of de omgeving vervaagt.
“Okay”¯, mompelt hij, een beetje van slag door mijn opmerking. “I’ll go make some bubbles.”¯
Hij vertrekt en ik haal opgelucht adem. Die man blijft een vreemd effect op me hebben. Ik bel snel even naar huis om te horen hoe het met Iana is, maar alles is oké. Ze had gewoon haar flesje nodig en is nu al weer rustig aan het slapen. Opgelucht haak ik in. Tijd om me klaar te maken voor een intense avond. Ik zoek in mijn koffer naar een doorzichtig negligé dat ik heb meegenomen. Daarna kleed ik me uit en trek ik alleen dat aan. De stof lijkt mijn huid nog meer te prikkelen en na een laatste blik in de spiegel te hebben geworpen, ga ik naar buiten. Het is nog altijd vrij zwoel en dat maakt de sfeer nog beter. Jareds kleren zijn snel op een stoel in de living gelegd, waardoor ik nog meer kriebels krijgt. Want zijn boxershort ligt boven op de hoop. Ik loop naar hem toe en zie dat er kleine lichtjes branden op de weg naar de Jacuzzi. Het is heerlijk romantisch. Jared zit al te wachten op mij en kijkt me met zo’n blik aan die niets aan de verbeelding overlaat. Het licht van de buitenlamp schijnt door mijn negligé heen en ik weet dat hij alles kan zien, maar toch.
“I thought we wouldn’t need any clothes”¯, zegt hij met hese stem. Ik knoop mijn doorzichtige kledij los en laat het langzaam zakken.
“We don’t”¯, antwoord ik. Ik stap traag in het water en geniet van de hitte die mijn lichaam omsluit. Als een magneet word ik naar Jared gedreven. Zijn blik roept me en ik lik nerveus over mijn lippen. Ik zie zijn ogen oplichten als hij die beweging nauwkeurig volgt. Als ik bij hem ben, laat ik me zo in het water zakken dat alleen mijn hoofd boven komt. Net zoals bij hem. Zijn ogen strelen mijn gezicht, waardoor het onmogelijk wordt om hem te weerstaan. Mijn lippen worden als vanzelf naar hem getrokken. Nog voor ik fatsoenlijk zit, ben ik hem al innig aan het kussen.

Een tijdje later, als ik wat ben bekomen, kijk ik hem met blozende wangen aan.
“Why do I have the feeling that this will happen more often?”¯
“Because we are going to do this every evening”¯, zegt hij nog altijd lichtjes hijgend. “Until it becomes night.”¯
“And what then with the bed?”¯ vraag ik zacht.
“We’ll just continue there”¯, antwoordt hij, me intens aankijkend. Ik zucht diep en voel alweer kippenvel over mijn armen komen. Jared merkt het en grijnst. “It’s impossible to be cold now, my lady.”¯
“I’m not cold”¯, zeg ik ook snel. “You just have this effect on me.”¯
Ik sta op en ga dan op zijn schoot zitten. Jared legt zijn handen op mijn buik, mijn rug ligt tegen zijn borstkas en mijn hoofd rust op zijn schouder. Zijn lippen vinden de weg naar mijn hals en ik ril weer als hij zegt: “And this weekend I’m going to see how far that effect is going to bring me.”¯
Genietend leun ik tegen hem aan. Er wordt een tijdje niets gezegd, want dat is ook helemaal niet nodig. Alles is perfect zo. Tot Jared na tien minuten de stilte verbreekt.
“You know”¯, zegt hij. “Wouldn’t it be nice for Iana to have a sister or brother?”¯
Verbaasd draai ik mijn hoofd naar hem om. “What?”¯ vraag ik.
“Well, I’m happy I have my brother and I know you are happy you have Trey, so it would be nice for her too.”¯
Ik merk de serieuze blik in zijn ogen en glimlach onwillekeurig, omdat hij er eerst zo vreemd over deed toen hij wist dat ik zwanger was van Iana. Nu is hij helemaal omgeslagen.
“I think it would be great”¯, zeg ik dan ook. “Then they will have each other. I’m even beginning to think that maybe two isn’t enough. After all, I only have my brother and it would be nice if I had more siblings to share stuff with.”¯
“Yeah, that’s true”¯, zegt hij. “Maybe three would be better.”¯
Ik lach bij het idee aan een kroostrijk gezin. In gedachten zie ik Jared al met pampers sleuren door al die kleine bengels wat rond hem hangen. “Why are you bringing this up?”¯ vraag ik nieuwsgierig. “You don’t want to start now, do you?”¯
“No”¯, lacht hij. “But maybe after the wedding? That way Iana will be two years old and that sounds like a nice age difference?”¯
“Yeah, that’s true”¯, ben ik het met hem eens. “I always wanted more than one child, but I just didn’t know what you thought of it.”¯
“You mean after my reaction with Iana?”¯
Natuurlijk merk ik dat de klank in zijn stem anders wordt als hij daarover praat. Hij heeft het er al vaak met me over gehad hoe hij later aan zijn kleine meid moet gaan zeggen dat hij eerst niet blij kon zijn met haar komst. Zijn schuldgevoel is nog altijd niet verdwenen.
“I meant in general. Jared, you love your daughter and you have been there for me the entire pregnancy. It was only the first week that you needed some time to adapt. I don’t blame you and why should we even tell her that? It’s not that you were not happy she was coming. You just didn’t know how to deal with all of it, because you wanted the best.”¯
“I know, but still”¯, zegt hij.
“Don’t talk about it”¯, antwoord ik en na een tijdje zeg ik op speelse toon: “So, you want three children?”¯
“That would be nice”¯, glimlacht hij. Hij weet ook wel dat ik hem wil afleiden en hij staat het maar toe. Tenslotte is het vakantie. “Maybe we should practice?”¯ stelt hij dan voor.
“My idea exactly”¯, antwoord ik glimlachend. “But tomorrow! I want to test the bed first!”¯
Ik stap uit de Jacuzzi, hem wat verbouwereerd achterlatend.
“Who says we can’t practice in bed?”¯ vraagt hij snel als ik mijn negligé terug aandoe.
“Well, I don’t know if you are fast enough for me, darling”¯, antwoord ik met plagende blik en ik vertrek naar binnen. Dat moet Jared zich geen twee keer laten zeggen. Hij vliegt nat en naakt uit de Jacuzzi en haalt me in als ik in de living ben. Daarna tilt hij me op en gierend van pret neemt hij me mee naar de slaapkamer waar we het hemelbed gaan inwijden.

De ochtend erna word ik met een heerlijk gevoel wakker. Ik werp een blik op de klok en merk dat het al tien uur is, maar dat deert me niets. Het is vakantie voor een reden. Jared ligt op zijn buik naast me en slaapt nog altijd. De zijde lakens hangen tot aan zijn middel, waardoor ik een prachtig zicht heb op zijn rugspieren. Het is onmogelijk om te doen of ik niets gezien heb. Ik buig me naar hem toe en kus hem langs de wervelkolom. Natuurlijk wordt hij daar wakker van.
“Goodmorning”¯, mompelt hij. Ik ga naar hem toe en kus hem op de mond.
“Goodmorning.”¯
Jared houdt zijn hand achter mijn hoofd, zodat ik hem blijf kussen, maar dan begint zijn maag ineens luid te knorren. Ik stop en lach.
“Maybe we should eat first”¯, zegt hij. Ik trek een pruillip, omdat het net leuk begon te worden, maar stem er dan uiteindelijk mee in. Zijn volle maag zal voor meer energie zorgen. Als we gezellig buiten aan het tafeltje zitten, bespreken we wat er die dag op het programma staat. Het is al aangenaam warm en nu zie ik ook hoe prachtig de kleine tuin is. Overal staan er wilde bloemen in bloei. De tuin is begrensd door grote heggen, zodat niemand kan komen piepen. Het is een ideale plaats voor wat privacy. Ik zeg dat ik graag wat van de omgeving zou willen zien. Het was tenslotte donker toen we aankwamen. Jared vindt dat een schitterend idee. Hij gelooft zelfs dat er een minigolf parcours is en het lijkt hem leuk om daar wat balletjes te gaan slaan. Het is me allemaal eender. Zolang ik ook maar eens naar het meer kan gaan om te zwemmen.
Jared had zich snel aangekleed en draagt nu een zwart, dun hemd, samen met een short. Ik moet me nog aankleden en ben in mijn hoofd al aan het overlopen wat het gaat worden. In gedachten verzonken ruim ik af. Daarna is het mijn beurt om me aan te kleden. Als ik terug kom, laat hij zijn ogen bewonderend over mijn lange benen gaan. Ik heb een shortje aan met een grijs topje en ik voel me heerlijk in mijn sas. Dat is eraan te merken, want ik straal helemaal.
“Ready to go explore the neighbourhood?”¯ vraag ik. Jared grijnst en komt naar me toe.
Hij neemt mijn hand vast en samen wandelen we naar buiten. Nu zie ik pas dat de weg best breed is. Overal staan gezellig lampen, vuilbakken en bankjes. Om de zoveel meter komen we een ander huisje tegen wat ook telkens goed bedekt is. Dit is werkelijk een paradijs voor privacy. Niet te geloven dat ik het gisteren nog zo eng vond. Het is adembenemend mooi. De bomen, de banken, de bloemen, de zon… het is gewoon fantastisch! Jared en ik lopen naar de minigolfbaan, maar gaan eerst naar de man achter het loket om stokken te halen en natuurlijk ook te betalen. Er is niet veel volk, wat dus perfect is om nog meer privacy te hebben. De man keek niet eens raar op toen we om twee stokken vroegen. Blijkbaar komen hier geregeld celebrity naartoe. We beginnen aan de eerste hole en Jared laat me als een echte gentleman beginnen. Net als ik wil slaan, zegt hij echter: “You know.. The winner should get something.”¯
“Okay”¯, stem ik er mee in. “The one who loses has to cook for the winner!”¯
“Deal”¯, lacht hij. “Now let me help you.”¯
Voor ik het besef staat hij dicht achter me en ademt hij in mijn oor. Ik krijg kippenvel van de intimiteit ervan. Ik voel zijn stevige borstkas tegen mijn rug en zijn armen zijn rond me geslagen, zodat hij me kan helpen om de stok zo te houden. Voor ik echter kan slaan, geeft hij me eerst een kus in mijn hals. Ik sla, maar mis natuurlijk helemaal richting.
“You did that on purpose!”¯ roep ik gespeeld geschokt naar hem. “Two can play this game, Leto!”¯
“Bring it on”¯, lacht hij.
Het hele spel lang wordt een ultieme verleiding. Jared slaagt erin om elke keer achter me te komen staat, zodat ik me helemaal niet meer kan concentreren en ik slaag erin om elke keer de bal voor hem op te rapen. Maar dan op zo’n manier dat hij ofwel een goed zicht krijgt in mijn decolleté, ofwel dat hij naar mijn achterste staart. Hoe meer het einde nadert, hoe moeilijker het wordt om ons te concentreren.
Op het einde blijkt dat Jared toch het minste aantal pogingen heeft gedaan en dat hij dus gewonnen heeft. Ik moet dus koken, maar daar zit ik helemaal niks mee in. Lachend en plagend lopen we terug naar het huisje en daar begin ik meteen aan het eten. Ik ben net bezig als ik ineens weer zijn armen rond me voel komen.
“I love you so much”¯, zegt hij als ik hem over mijn schouder aankijk.
“I love you too”¯, antwoord ik liefdevol. “This vacation was an amazing idea. I can’t even remember the last time I felt so peaceful.”¯
“Me neither”¯, is hij het met me eens. “And it doesn’t mean I don’t miss my little girl, because I’ve called home twice today, but still.”¯
“You called home twice?”¯ vraag ik verbaasd. “So did I! I didn’t want you to see, because maybe you thought it was stupid, but now I see how things are!”¯
Ik schiet in de lach bij de gedachte aan mijn ouders die de hele tijd telefoons krijgen van ons. En het feit dat Jared ook belt om te horen hoe het met zijn dochter is, verwarmt mijn hart helemaal.
“You are amazing”¯, fluister ik. “But now I have to continue with dinner!”¯
Ik druk nog snel een kus op zijn mond en ga dan verder met het eten. Jared helpt me toch, ook al zou ik het alleen moeten doen. Het is des te gezelliger zo. Tijdens het eten wordt er veel gelachen en gepraat en daarna zetten we ons in de zetel om een film te kijken. Ik lig tussen Jareds benen en hij houdt me stevig vast. Het is niet te geloven, denk ik, want de vlinders fladderen nog altijd even hevig als in het begin. Ik kijk al ontzettend uit naar de komende nacht en de volgende dag!


Reacties:


Kahlan
Kahlan zei op 26 nov 2011 - 17:04:
dit is weer eens fantastisch, die twee samen maken me gewoon telkens weer supperblij.
En Jarred klinkt zo schattig als hij over Lana praat.
en interessant dat ze nu et over gezinsuitbreiding praten, met zo een decor heb ik het vreemde gevoel dat dit wel eens heel snel werkelijkheid kan worden


Lovalicious
Lovalicious zei op 9 nov 2011 - 20:49:
Ahhhhhh!
Wat schattig zijn die twee!
Makes me think about Toby
Hahahaha
Man ooh man, you're am -a -zing!
Snel verder hoor! Weet je, jij maakt mijn hele dag weer goed! Ik was de hele dag moe en bezig, maar jij maakt mijn dag weer helemaal goed! Echt waar!

SUPER GOED GEDAAN!

xxxx Nadine