Hoofdcategorieėn
Home » Twilight » Nieuw leven. » Hoofdstuk 7.
Nieuw leven.
Hoofdstuk 7.
Ik was blij dat we in het weekend in Forks terecht waren gekomen. Zo konden we de zaterdag nog boodschappen doen en daarna gingen we de buurt bekijken met de auto die papa ook van zijn werk had gekregen.
Na een tijdje rondrijden begon ik slaap te krijgen en ik zag dat Jelisa ook weer lag te slapen.
“Pap zullen we maar naar huis gaan? Jelisa licht al te slapen. Misschien dat we dit morgen beter kunnen doen.”¯ Stelde ik voor aan hem.
“Ja is goed.”¯ Zei papa.
Ik had ook geen idee meer waar we waren, maar het dorp was in ieder geval wel een rustige plek. Heel wat anders als Eindhoven waar we eerst woonde.
Toen we thuis kwamen stonden er twee hele grote pakketten voor de deur met een strik er om heen. Een pakket was roze en de ander was blauw. Heel mysterieus zag het er uit.
Vanaf de straat was er ook te zien dat er enveloppen aan hingen en dat maakte me alleen maar nieuwsgieriger.
“Hé wat is dat nou?”¯ Vroeg ik verbaasd. En ik hoorde Jil achter me ook wakker worden.
“Wat doen die 2 pakketten bij ons voor de deur? Al onze spullen waren er toch al?”¯
Terwijl ik naar de pakketten keek vanuit de auto zag ik papa glimlachen vanuit mijn ooghoeken. Dus het kon zijn dat hij er wat vanaf wist.
“Wat is dat papa? Vertel op wat weet jij?”¯ Zei ik.
“Ik zeg niks loop er zo meteen maar heen als de auto geparkeerd is.”¯ Zei hij.
Zodra papa de auto geparkeerd had rende Jil en ik naar de 2 grote pakketten. Op de envellop van de paarse doos stond mijn naam opgeschreven en op de roze doos de naam van Jil.
“Tegelijk open maken?”¯ Zei ik terwijl ik het lint van de doos pakte.
“Ja is goed. Op start.”¯ Zei Jil en ze had een brede grijns op haar gezicht. “3. 2. 1. Start!”¯
Tegelijk trokken we de lint van de doos af en de dozen vielen open. Er stonden 2 scooters in en voor allebei ook nog een helm.”¯
“Waanzinnig!”¯ Riepen Jil en ik tegelijk en draaide ons naar papa toe.
“Bedankt pap! Echt geweldig!”¯ Zei ik en ik vloog hem om de nek om een knuffel te geven.
“Nou ga ze maar uit proberen. Ik ben binnen voor als jullie me nodig hebben.”¯
“Ah toe pa blijf even buiten we hebben hier genoeg ruimte om wat kleine dingen uit te proberen. En dan kunnen we straks wel het grotere gebeuren uittesten.”¯ Zei Jil.
Toen bleef papa toch nog bij ons terwijl wij in de straat onze nieuwe scooters uit testen. Tijdens onze rondrit in Forks met de auto had ik geen scooters gezien. Misschien rijden ze hier geen scooter en dan zijn wij de enigste 2 die er allebei een hebben.
“Hé pas hier komen wonen en nu al overlast veroorzaken!”¯ Zei een man die boos aangelopen kwam. Ik reed meteen terug naar onze oprit en zette de scooter af.
“Sorry meneer we wilde alleen onze scooter even uitproberen, maar ik ga wel ergens anders heen. Het was niet de bedoeling overlast te veroorzaken.”¯ Zei ik.
“Oké dan is het goed. Nog een keer en ik bel de politie.”¯ Zei de man en hij liep weg.
Toen zette ik mijn helm weer op. En ging weer op de scooter zitten.
“Pa we gaan wel een stukje de stad in rijden.”¯ Zei ik en reed toen weg. En ik zag dat Jil vlak achter me zat. We moesten een grote weg oversteken en voor ons was het groen dus reden net door. Op dat moment kwam er een vrachtwagen aanrijden en ik kon niet meer op tijd stoppen. Ik werd hard van mijn scooter afgeslingerd en viel even verderop neer.
heeft ze wel een rijbewijs?(je moet toch zo'n speciaal bewijs hebben?)
Naja... n iet erg
leuk geschreven!