FanFic.nl

Another fight against evil - complete

Hoofdstuk 13: Sneep

Ik voelde de drank werken, ik kreeg weer een beetje kracht. Maar niet voldoende. Ik dacht even na en dronk toen heel het flesje op. Ik moest wel. Ik voelde de drank door mijn aderen stromen. Ik voelde me sterker. Ik legde mijn hand op Nagini, verzamelde al mijn kracht en verdwijnselde naar Sneep. Met een harde bons viel ik neer voor zijn voordeur. Mijn ademhaling was weer zwak. Mijn hartslag was ook niet normaal. Ik had geen kracht meer om aan te bellen. Ik keek naar Nagini. Zij gleed naar de voordeur. Ze bonsde met haar hoofd tegen het hout en gleed toen terug naar mij.
“Allessss komt goed meesssster.”�
“Ik hoop het Nagini, ik hoop het.”�
Ik hoorde voetstappen en het slot dat werd omgedraaid. Sneep zag mij liggen en liep naar me toe. Toen werd alles zwart voor mijn ogen.

Toen ik terug wakker werd zag ik dat Sneep bezig was met allerlei kruiden en vloeistoffen. Hij draaide zich om en en keek me aan.
“Je bent vergiftigd meester, ik probeer een tegengif te vinden, ik heb je al een bezoar gegeven maar dat is niet genoeg.”�
“Dankje Severus, ik vertrouw op jou. Genees me, alstjeblieft.”�
“Ik doe mijn best meester, maar zeg eens, hoe komt het dat je vergiftigd bent?”�
“Volgens mij komt het door die vervloekte nep-ring!”�
“Welke ring?”�

“Welja, ik had een gruzielement in een ring verstopt, maar Perkamentus is dat te weten gekomen en heeft de ring vernietigd en een andere ring in de plaats gelegd, volgens mij was die ring vergiftigd.”�
“Weet je ook welk gif het kan geweest zijn?”�
“Nee, het enige dat ik weet is dat ik me steeds zwakker begon te voelen. Alleen Felix Fortunatis hielp een beetje.”�
“Hmm, ok, ik denk dat ik het tegengif heb gevonden meester.”�

Sneep liep op me af en liet me de vloeistof drinken. “Helpt het?”� “Niet echt Severus.”�
Ik voelde het tegengif door mijn aderen stromen maar ik voelde niets. Ik voelde me nog altijd even zwak. “Ik voel me nog altijd even zwak als voor ik hier binnenkwam.”�
“Niet teveel praten meester, het beste is om gewoon stil te blijven.”�
“Niet dat ik me goed kan bewegen Severus.”�
Mijn ademhaling verslechterde. Ik kon amper ademhalen.
“Snel Severus.”�
“Ik doe mijn best meester.”�
Ik sloot mijn ogen. Ik legde mijn hand op mijn hart. Het klopte onregelmatig. Ik had dringend iets nodig. Waarom deed Sneep er zo lang over? Ik hoorde hem verschillende flesjes en potjes verschuiven. Na drie minuten draaide hij zich naar me om.
“Ik denk dat dit wel werkt meester.”�
Ik opende mijn ogen en nam voorzichtig een paar slokjes van de drank. Ik voelde het tegengif door mijn aderen stromen en voelde me onmiddelijk een stuk sterker.
“Het helpt.”�

“Drink maar volleidg op meester.”�
Ik gehoorzaamde hem. Mijn krachten begonnen terug te keren. Ik glimlachte. Ik voelde me nog altijd zwak. Maar niet zo zwak als eerst. Ik wist dat ik nog een tijdje bij Sneep zou moeten blijven voor ik weer helemaal in orde was. Maar dat gaf niets. Hoe sterker ik was hoe beter.
“Heb je soms nog Felix Fortunatis staan Severus?”�
“Nee meester.”�
Ik wist dat hij loog.
“Weet je dat heel zeker Severus?”�
“Ja meester.”�
Ik bevool hem op bij mij te komen. “Heel zeker?”�
Sneep keek me recht in de ogen. “Ja meester, ik weet het zeker.”�
Ik haalde het flesje Veritaserum uit mijn zak.
“Weet je wat dit is Severus?”� “Veritaserum meester.”�
“Zou je zo vriendelijk willen zijn een paar slokjes te nemen?”�
“Zeker meester.”�
Ik gaf hem het flesje. Hij draaide het open en dronk voorzichtig twee slokjes.
“Zo, geef maar terug, dankje, ik zal mijn vraag opnieuw stellen, heb jij nog wat Felix Fortunatis staan?”� “Nee meester.”�
Ik vloekte. Hij loog nog steeds. Ik voelde het. Hij had waarschijnlijk iets gedronken tegen het Veritaserum. Ik wist niet waarom hij loog en het liefst van al zou ik hem nu meteen straffen. Maar ik kon niet. Ik had hem nog nodig, hem nu straffen zou zinloos zijn. Ik gaf hem een lichte knik als teken dat het in orde was.

Reacties: