FanFic.nl

•A Shadow Out Of Darkness•

~ 12. 'Not Again!' ~

Kakashi kijkt vol schrik naar de hand waar je het boekje in vast heb. Snel pakt hij het uit je handen, doet het in zijn zak en zegt: ‘Met jou praat ik later nog wel, Kazumi.. Maar ja, nu zijn jullie aan de beurt.. Degene die helemaal rechts zit, jij begint.’
Omdat je weet dat je na Naruto aan de beurt bent omdat je precies tussen hem en Sasuke in zit, ga je iets rechtop zitten. Ook zit je zowat op Sasuke’s schoot, omdat je niet door de Naruto bacteriën aangeraakt wilt worden. Je bereid alvast voor op jouw beurt en wilt dat Naruto snel begint, zodat er een einde is aan dit saaie gedoe, dus zeg je: ‘Ga je gang Gay-Boy..’
‘Geloof het of niet, ik ben Uzumaki Naruto.. Ik houd van ramen en ik houd ook heel erg van mijn headband, die ik van Iruka-sensei gekregen heb..’ Alleen dat hoor je Naruto zeggen, want ineens wordt alles zwart voor je ogen. Je hoort niks meer. Helemaal niks.
Met moeite open je jouw ogen. Je ziet dat alles weer duister en wazig is. “Nee hé.. Niet weer!”� denk je als je om je heen kijkt. Alleen dit keer lig je niet op de grond, maar wordt je door een stevige hand tegen de muur aangedrukt. Pas na een aantal seconden zie je dat alles wat helder begint worden. Je ziet een gezicht van een jongen, die in de buurt van je nek komt…
Je voelt hoe zijn tanden jouw nek aanraken en langzaam maar pijnlijk erin gedrukt worden. Er gaat op dit moment zoveel pijn door jouw hele lichaam, dat je het uitschreeuwt van de pijn. Maar nu voel je iets heel raars. Je houdt iets vast. Snel open je jouw ogen, waardoor je bent weer terug in de werkelijkheid.
Al gauw zie je wat je vasthoudt, want jouw armen zitten helemaal rond Sasuke’s middel en jouw hoofd is tegen zijn borst gedrukt. Zijn armen heeft hij om jou heengeslagen, iets wat je totaal niet verwacht had van Sasuke. Het lijkt alsof hij je wilt beschermen. Alsof hij al jouw pijn voelt en die wilt onderdrukken. Je kijkt hem aan en je zegt met een heel zacht stemmetje: ‘Je mag me nu wel loslaten hoor..En, bedankt dat je me niet weggooide of duwde, maar in plaats daarvan me een soort knuffel gaf.’
Als hij deze woorden hoort, laat hij jou langzaam los. En zoals je al kan verwachten, komen Naruto en Sakura heel dichtbij je en stellen allemaal vragen. ‘Gaat het wel Kazumi?’ ‘Wat is er gebeurd?’ ‘Waarom gilde je zo hard?’ Dat zijn de vragen die ze maar blijven herhalen, en je wordt er doodziek van.
‘Kap nou eens! Deze vragen helpen mij echt niet hoor… Ik weet dat jullie het aardig bedoelen, maar serieus.. Ik krijg alleen maar koppijn van al die vragen! Laten we gewoon snel verder gaan met het aan elkaar voorstellen. Want dan kunnen we tenminste dingen doen die nuttig zijn!’

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.