FanFic.nl

Another fight against evil - complete

Hoofdstuk 17: Genezen

Eindelijk was ik volledig genezen. Ik wist nu wie Grindelwald was en waar ik hem kon vinden. Ik bedankte Sneep voor zijn goede zorgen en liep de voordeur uit. Ik hoopte dat Grindelwald de staf nog altijd had. Ik riep Nagini en ging op zoek naar Normengard. De zoektocht duurde niet lang. Een verantwoordelijke van Azkban vertelde me, niet geheel gewillig, waar ik Normengard kon vinden. Ik was nu sterkt genoeg om zelf te vliegen en liet de bezem voor wat hij was. Met wapperde mantel steeg ik op, richting de gevangenis, het was een eind vliegen en de hevige wind zette me soms uit koers maar uiteindelijk bereikte ik toch mijn doel. Ik vloog terug naar beneden en landde even later netjes voor de grote poort. Hij stond open en ik liep naar binnen. Een tijdje later zat Grindelwald voor mij. Hij bleef maar ontkennen dat hij de staf in bezit had gehad. Tot mijn grote spijt was het flesje Veritaserum al op.
“Weet je heel zeker dat je staf nooit hebt gehad mijn beste Grindelwald?”�
“Heel zeker meneer.”�
Ik hief mijn toverstaf en richtte hem op zijn borst.
"Hij is niet meer in mijn bezit," zei hij kalm. Zijn ogen fixeerden zich op mijn staf. "Crucio!" Hij viel van zijn stoel en schreeuwde het uit van de pijn. "Perkamentus," hijgde hij. "Perkamentus heeft hem!"
Ik hief mijn staf op zodat de spreuk werd opgehoffen en keek hem met samengeknepen ogen aan.
"Perkamentus?"
"Ja meneer."
"Bedankt voor de informatie." Ik richtte mijn staf weer op hem en voor de zoveelste keer schoot er een groene straal uit.

Nu moest ik toch op zoek naar Perkamentus. Het begon moeilijk te worden voor mij. Zelf kon ik Perkamentus niet uitdagen, hij had me al eens verslagen en ik kon niet riskeren het opnieuw mee te maken. Ik denk dat ik mijn beste vriend Severus nog eens om een gunst moet vragen. Als hij Perkamentus doodde en ik hem zou de staf van mij zijn. Er was geen andere oplossing. Arme Severus. Hij was een trouwe dooddoener. Maar hij begon zich een beetje te veel naar Perkamentus om te draaien en had tegen mij gelogen. Daar moest hij voor boeten.

“Severus, je zou iets voor me moeten doen.”�
“Wat Heer?”�
“Perkamentus heeft iets wat ik heel graag zou hebben.”�
"Wat dan Heer?"
"Dat zijn jou zaken niet, het enige dat jij moet doen is Perkamentus vermoorden en zijn staf aan mij bezorgen."
“Waarom Heer?”�
“Omdat ik het zeg!”�
“Maar Heer, als ik Perkamentus vermoord kan ik vaarwel zeggen tegen Zweinstein, en bent u uw informant ook kwijt."
"Daar vind ik wel een oplossing voor. Maar je hebt tijd genoeg, ik moet nog veel regelen, ik denk dat je nog wel een paar jaartjes de tijd hebt om je opdracht tot een goed eind te brengen."
"Goed Heer." Hij knikte naar me.

Ik keek hem nog één keer aan en liep toen naar buiten. Nu was het gewoon wachten tot Sneep de staf had. De Zegevlier was bijna van mij.

Reacties: