Hoofdcategorieën
Home » Naruto » Kaiya » Hoofdstuk 10: Gato
Kaiya
Hoofdstuk 10: Gato
Tazuna kijkt naar de grond. Ik wist dat er iets niet klopte. Ik kijk naar Naruto. We zijn hem bijna vergeten. Hij staart angstig naar de wond in zijn hand. Kakashi kijkt ook naar hem. ’Ik denk dat zijn hand een probleem kan worden. Dan moeten we maar terug naar het dorp.’ Naruto begint kwaad te worden. Hij trekt zijn kunai. Vragend kijken Kakashi en ik hem aan. Dan snijd Naruto zichzelf ermee in zijn verwonde hand. Ik kijk hem met grote ogen aan. Ook Kakashi is geschokt door Naruto’s actie. Naruto’s gezicht verrekt van de pijn. ‘Waarom ben ik zo anders?!’ vraagt hij zich hardop boos af. ‘Waarom ben ik altijd…’ Het blijft even stil. ‘Ik heb keihard getraind om hier te zijn. Ik deed alles om sterker te worden zodat ik mijn droom kan bereiken. Ik zal nooit meer mezelf terugtrekken en iemand anders me laten redden.’ Het bloed druppelt op de grond. ‘Ik zal nooit meer wegrennen en ik zal niet verliezen van Sasuke.’ vervolgt hij. Sasuke voelt zich niet echt aangesproken. Ik ben best verbaast over Naruto’s gedrag. ‘Op deze wond doe ik een belofte. Geloof het. Bruggenbouwer, ik maak deze missie af en ik bescherm je met deze kunai. Een ninja geeft nooit op, dus ik ook niet. Maak je geen zorgen over mij. Ik ben oké. Laten we nu gaan.’ zegt Naruto. Ik kijk hem verbouwereerd aan. ‘Naruto, dat was allemaal erg leuk en aardig, maar als je meer bloed verlies, ga je dood’ zegt Kakashi. Het blijft een lange tijd stil. Naruto begint te trillen van schaamte. ‘Het is een goed idee om het bloeden nu te stoppen.’ zegt Kakashi vrolijk. Naruto begint helemaal te flippen. ‘Nee! Nee! Ik ben te jong om dood te gaan en en…’ratelt hij verder. Ik moet grinniken. Hij is echt een sukkel eerste klas. ‘Laat me je hand zien.’ zegt Kakashi geduldig. Naruto begint nog net niet te huilen. Hij laat zijn hand aan Kakashi zien. Kakashi bekijkt de wond grondig. Hij blijft er naar staren. Ik vindt Naruto’s wond ook vreemd. Ik voel dat het al is begonnen met helen. Naruto wordt onzeker van Kakashi zijn gestaar. Hij begint te rillen van angst. ‘Um….uhm…’ zegt hij angstig. Kakashi kijkt op. ‘Je kijkt zo serieus. Je maakt me bang. Is er iets mis?’ vraagt Naruto angstig. ‘Uh…uhm… nee, nee, het komt wel goed.’ zegt hij en begint Naruto zijn hand te verbinden. ‘Nu geloof ik je niet meer!’ roept Naruto gestrest en probeert zijn hand terug te trekken. ‘Sta stil.’ beveelt Kakashi. Uiteindelijk heeft hij gewonnen en is Naruto’s hand verbonden. Ik vraag me af of we nog verder gaan met de missie. Kakashi gaat weer rechtop staan. ‘We gaan toch verder met de missie.’ zegt hij. Naruto is daar blij mee en maakt een ‘yes’ gebaar. Tazuna is ook opgelucht. We gaan verder lopen. ‘Wacht, wat gaan we doen met die twee ninja’s?’ vraag ik. Kakashi kijkt naar de ninja’s. ‘Gewoon laten zitten. Die vallen ons niet meer lastig.’ zegt hij. We lopen verder. Hoe verder we gaan, hoe meer mist er hangt. Uiteindelijk zien we geen hand voor ogen. Naruto knalt vaak tegen mij op en ook Sasuke heeft moeite om nergens tegen aan te lopen. We naderen een meer waar een bootje ons staat op te wachten. Er hangt een gespannen sfeer tussen ons allemaal. We laden zwijgend onze rugzakken het bootje in. We gaan op weg naar het dorp verborgen in de mist. Op het meer hangt ook een dikke laag mist. Het verbaast me dat de man die het bootje bestuurt, weet waar hij heen moet. Ik zou totaal de verkeerde kant opgaan. ‘De brug is niet ver meer.’ zegt de man die roeit. Mooi, deze houten planken zitten niet bepaalt comfortabel. Langzamerhand verschijnt er een vage schim naast ons over het water. Het wordt groter en groter. Het blijkt de brug te zijn. Ze zijn nog bezig met bouwen. Een enthousiasme overspoeld Naruto. ‘het is gigantisch!’ roept hij enthousiast. ‘Wees stil!’ sist de man die roeit. ‘ik had verteld dat je stil moest zijn. Waarom denk je dat we zo reizen? We doen dat zodat ze ons niet zien.’ Geschrokken houd Naruto zijn handen voor zijn mond. ‘Sorry.’ fluistert hij. Ik sla mijn hand tegen mijn voorhoofd. Typisch Naruto. Het blijft even stil en rustig varen we verder. ‘Meneer Tazuna, voordat we de pier bereiken, wil ik je nog wat vragen.’ begint Kakashi. Tazuma zit onderdanig naar beneden te turen. ‘De mannen die achter je aan zaten, ik moet weten waarom.’ zegt Kakashi. ‘Als je het ons niet verteld, moet ik de missie alsnog staken.’ Ergens vindt ik het niet leuk dat Tazuna heeft gelogen, maar aan de andere kant vindt ik actie niet zo erg. Daarvoor zijn we toch ninja’s? Het blijft stil. Iedereen kijkt Tazuna strak aan. ‘Ik denk dat ik het maar moet vertellen.’ begint hij. Ik ben benieuwd. ’De man die achter mij aanzit, is vrij klein, maar heeft een erg dodelijke schaduw.’ ‘Dodelijke schaduw?’ vraag ik. Het blijft stil. ‘Wie?’ vraagt Kakashi. ‘Je kent hem, eigenlijk moet je zijn naam wel kennen. Gato.’ Verbaast kijkt Kakashi hem aan. Kennelijk kent hij die naam niet. ‘Gato van ‘Gato transport’?’ vraagt hij verbaast. Hij kent de naam dus toch. Bij mij en bij de anderen doet het geen belletje rinkelen. ‘Wie, wie? Wat, wat?’ vraagt Naruto ongelofelijk nieuwsgierig. Naruto hoort bij de 1% die Gato niet kent. ‘Hij is niet de man die iedereen denkt te zijn. Hij verkoopt drugs en andere troep met behulp van groepen en ninja’s.’ gaat Tazuna verder. ‘Het is een jaar geleden dat Gato zijn zinnen had gezet op de land van golven. Hij nam de totale controle over onze handel. Iedereen die in zijn weg stond, verdween gewoon. Er is echter één ding wat hem bang maakt.’ ‘Wat?’ vraag ik. Kakashi werpt een beetje geïrriteerde blik naar mij. We hadden afgesproken dat hij de vragen stelt en wij gewoon luisterden. ‘De brug.’ zegt Tazuna. Ik snap het niet. Waarom is iemand bang voor een brug? Er moet een verklaring voor zijn. ‘Zodra de brug klaar is, hebben we contact met het land en dat brengt Gato naar zijn ondergang. Ik ben de bruggenbouwer.’ zegt Tazuma en kijkt naar zijn brug. Ik snap het. ‘Je staat in Gato zijn weg.’ zeg ik. Tazuna knikt. ‘Dat betekend dat de mannen die we in het bos tegen kwamen, voor Gato werken.’ zegt Sasuke. Ook hij snapt wat er aan de hand is. Naruto wrijft over zijn hoofd. ‘Ik snap het niet.’ zegt hij. Sasuke en ik zuchtten. Vogelbrein. ‘Als je wist dat hij gevaarlijk was en ninja’s op je af stuurden, waarom verborg je dat dan voor ons?’ vraagt Kakashi. ‘De land van golven is een kleine natie. Zelfs onze leiders hebben weinig geld. We kunnen een B of A-rank missie niet betalen.’ legt Tazuna uit. Ik begin ene beetje medelijden met Tazuma te krijgen. ‘Als jullie me achter laten, dan wordt ik zeker vermoord, maar zit daar niet over in. Het is alleen dat als dat gebeurt mijn lieve, kleine kleinzoon begint te huilen: Opa, opa! Ik wil mijn opa!’ begin Tazuna een klein kind na te doen. Wat een vreemde man. ‘En mijn dochter geeft jullie ninja de schuld voor het vernielen van hun leven.’ Tazuna zet ons echt onder druk. Zelfs Kakashi heeft moeite met een besluit maken. ‘Nou, ik denk dat we geen andere keus hebben. We moeten je blijven beschermen.’ besluit hij. Tazuna heeft ons precies waar hij ons wil hebben. ‘Ik ben erg dankbaar.’ zegt hij. Ja, vast.
Reacties:
sneeel verder :333