FanFic.nl

Another fight against evil - complete

Hoofdstuk 21: Bellatrix

Ik klopte aan bij Bellatrix. Ze deed bijna onmiddelijk open. Zodra ze me zag begon ze te stralen. Stom wicht.
“Meester! Ik wist dat je terug zou keren, ik wist het gewoon!”�
Het leek wel of ze me wou omhelzen, zo enthousiast was ze. Het was irritant. Ze zou bang voor me moeten zijn. Maar in plaats daarvan was ze blij dat ze me zag. Ik keek haar kwaad aan. Haar glimlach verdween. “Bellatrix. Ik denk dat wij eens moeten praten!”�
Ze knikte en liet me binnen. Ze schonk onmiddelijk een glaasje wijn voor me in. Wat was ze toch vriendelijk. Ik nam het glas van haar aan en dronk de vloeistof in één keer op.

“Waarom wou jij persé dat meisje vermoorden Bellatrix en waarom heb jij de dooddoeners iets bevolen? Ik ben de enige die ze kan en mag bevelen Bellatrix!”�
“Het spijt me meester, het spijt me!”�
“Dat is geen antwoord op mijn vraag!”�
“De moeder van het meisje wil jou vermoorden.”�
“Alsof dat een reden is om het meisje te vermoorden, niemand kan mij overwinnen, niemand!”�
“Ik ... het spijt me meester. Ik heb niet nagedacht.”�
“Met spijt kom je niet ver Bellatrix. Je kunt misschien eerst eens overleggen met mij voor je roekeloze dingen gaat doen! Ik dacht dat ik je kon vertrouwen!”�
“Het spijt me meester, maar, ik liet me meeslepen, ik was zo woedend. En toen haar vrienden kwamen, ik wist dat ik geen schijn van kans maakte tegen zes jongeren. Daarom heb ik de dooddoeners laten komen!”�
“Ik ben nog altijd de Heer Bellatrix, ik en ik alleen heb het recht om de dooddoeners te bevelen.”�
“Het spijt me meester, het was echt gewoon in een opwelling, ik zal het nooit meer doen, het spijt me echt!”�
“Zwijg Bellatrix, ik heb genoeg van je gesmeek. Zorg er in de plaats voor dat er wat meer mensen achter mij komen te staan, ik ben van plan om Zweinstein aan te vallen en daarbij kan ik alle hulp gebruiken.”�
“Goed meester, zeker meester, ik zal voor jou wel wat volk bijeenrapen, met veel plezier zelfs.”�

“Het is al goed, zeg me liever hoe het in godsnaam kan dat die jongen de vloek des doods heeft overleeft.”�
“Dat weet ik niet meester, ik snap er zelf ook niets van.”�
“Ik zal het weer moeten oplossen zeker? Ik zal dat jongetje zelf wel vermoorden. Hij heeft niet voor niets de vloek des doods overleefd. Hij moet sterven!”�
“Natuurlijk, meester, u hebt volkomen gelijk.”�
“Ik heb altijd gelijk!”�
Ik keek haar nog één keer aan en liep toen naar buiten.

Bellatrix - POV

De meester was terug! Eindelijk. Ik wist dat hij terug zou keren. Waarom was ik nu zo stom geweest om Sandra te proberen vermoorden? Nuja, de Heer had me een moeilijke opdracht gegeven, niet veel mensen stonden graag aan de kant van de Heer van het Duister, maar het zou me wel lukken. Ik heet niets voor niets Bellatrix van Detta.

Reacties: