Hoofdcategorieėn
Home » Overige » Living with One Direction [PAUZE] » Hoofdstuk 16
Living with One Direction [PAUZE]
Hoofdstuk 16
Ik werd rond drie uur wakker van een onweer maar Harry had er blijkbaar geen enkele last van. In een impulsieve bui besloot ik om een briefje voor hem te schrijven omdat hij waarschijnlijk toch al weg was als ik terug wakker werd. Ik bevrijde me heel voorzichtig uit zijn omhelzing, die wat minder stevig was geworden omdat hij sliep en sloop zachtjes naar zijn bureau. De regen tikte hard tegen het raam en een luide donder doorboorde de stilte. Op zijn bureau vond ik een leeg papiertje en een bic en ik begon te schrijven terwijl ik bijlichtte met mijn gsm.
Schatje,
Ik werd deze nacht wakker van het onweer en omdat je waarschijnlijk toch al weg bent als ik weer wakker word besloot ik een briefje te schrijven dat je kan meenemen op tour. Omdat jij zo eerlijk was over je gevoelens gisteren ga ik hier ook eens proberen te beschrijven wat ik voor je voel. Ik vond het in het begin vreemd en vooral lastig om gevoelens voor je te hebben, je was mijn best buddy en samen met mijn vriendin. Ik wou dat de gevoelens weer verdwenen maar in de plaats daarvan werden ze sterker. Als ik in je ogen keek was het alsof de rest van de wereld rondom mij verdween, als je kuiltjes in je wangen kreeg als je naar mij glimlachte kreeg ik vlinders in mijn buik. Ik probeerde de gevoelens te negeren, je was met Tessa en het zou toch nooit iets kunnen worden tussen ons dacht ik. Maar nu we samen zijn voelt het alsof mijn wereld compleet is, alsof jij het laatste puzzelstukje was. En als je nog eens naar buiten kijkt moet je eens proberen de sterren te tellen, en dan merk je dat ze ontelbaar zijn net zoals mijn liefde voor jou. Ik hou van je Hazza, en ik zal je verdomd hard missen.
Jou liefste schatje xxx <3
PS: ik heb op de achterkant onze boom nagetekend ;p
Ik las nog eens na wat ik had geschreven en een blisemflits verlichtte de kamer, ik vouwde het briefje op en stak het in de broek die hij morgen zou aandoen. Daarna zocht ik in mijn eigen broekzakken de smurf en stak die ook in zijn broekzak. De regen bleef echter hard op het raam tokkelen en ook de donder bleef oorverdovend luid en ik wist dat ik niet in slaap kon vallen. Ik keek rond of ik ergens een potlood zag liggen en toen ik er eentje vond schreef ik op zijn muur, waar ook al posters aan hingen en andere tekeningen opstonden, Ik hou van je Harry!. Hij zou mijn geschrift wel herkennen. Ik tekende ook nog een klungelsmurf op zijn muur, of toch iets waar daarop moest lijken. Toen kroop ik voorzichtig terug onder de dekens omdat ik het kou begon te krijgen en legde Harry’s arm voorzichtig rond mijn middel zodat hij niet wakker zou worden. Een uur later werd ik weer wakker door twee zachte lippen op de mijne. Ik opende mijn ogen en staarde recht in de zijne.
“Goedemorgen,”¯ zei hij.
“Het was niet mijn bedoeling om je wakker te maken.”¯
“Maakt niet uit.”¯
Ik drukte een kusje op zijn lippen.
“Ga je maar rap klaarmaken voordat je manager kwaad word dat je te laat bent.”¯
Hij stond recht en liep de kamer uit, even later hoorde ik het water in de badkamer stromen. Harry begon te zingen en ik sloot mijn ogen om te genieten van zijn stem. Hij kwam een kwartier later terug met enkel een handdoek rond zijn middel gebonden en er droop water uit zijn haar. Hij schudde met zijn hoofd zodat ik bedolven werd onder de druppeltjes. Ik keek hem boos aan en hij glimlachte liefjes terug. Toen nam hij zijn kleren en liep terug weg om een paar seconden later terug binnen te komen.
“Zo, helemaal mooi aangekleed, kom je mee ontbijten?”¯
“Ja, is goed.”¯
Ik kroop het bed uit en ik dwong hem om zich om te draaien zodat ik me kon omkleden. Daarna liep ik heel zachtjes tot vlak achter hem, sloeg mijn armen om hem heen en drukte een kusje in zijn nek. Hij slaakte een gilletje van schrik.
“Klaar,”¯ zei ik “we kunnen ontbijten.”¯
Toen we de keuken binnenkwamen was Harry’s moeder al druk in de weer met eieren met spek te maken.
“Mmmm, dat ruikt heerlijk!”¯ zei ik. Harry’s moeder glimlachte.
“Dankjewel, heeft Harry je wakker gemaakt misschien?”¯
“Ja, maar ik vind het niet erg hoor, nu kan ik van de rest van de jongens nog eens afscheid nemen straks.”¯
Harry en ik dekten de tafel en net als we gingen zitten waren de eieren klaar. Harry schepte een beetje op mijn bord en bediende daarna zichzelf. Het was echt het lekkerste ei dat ik ooit had gegeten. Ik had niet zoveel honger maar at toch braaf mijn bord leeg. Harry schepte echter nog drie keer bij en ik wachtte geduldig tot hij klaar was met eten.
“Zeker dat je genoeg hebt liefje?”¯ vroeg Harry’s moeder.
“Ja hoor, ik heb niet zoveel honger.
Toen ook Harry’s eetlust eindelijk gestild was nam hij uitgebreid afscheid van zijn moeder voordat we de voordeur uitliepen. Het tourbusje ging hen ophalen aan het begin van de wijk, wat maar tien meter verder was en we liepen zwijgend naast elkaar. We zetten ons neer op een bankje en wachtten toen op de jongens. Ik legde mijn hoofd op zijn schouder en hij pakte mijn hand. Onze vingers verstrengelden zich en zo bleven we in stilte zitten. Liam kwam als eerste aan, samen met Iris. “Goedemorgen!”¯
“Goedemorgen,”¯ groette ik terug. Harry gaf hem een vuistje met zijn vrije hand. Liam ging naast ons zitten en Iris plaatste zich om zijn schoot.
“En heb je zin in de tour Hazza.”¯
“Ja en nee, ja want touren is altijd leuk maar ik wou dat Sophie mee kon.”¯
“Dat gevoel ken ik.”¯.
Eén voor één kwam ook de rest van de jongens aangelopen. Toen het tourbusje kwam drukte ik nog een kus op Harry’s lippen en liet hem toen recht staan. Hij gaf me nog een kneepje in mijn hand voor hij het tourbusje binnenging. Ik en Iris zwaaiden naar het busje tot het uit het zicht verdween. “Zo, die zijn weg,”¯ zei Iris.
wat jammer dat ze niet meemogen
ga maar snel weer verder