FanFic.nl

Those days are over. (Tokio Hotel)

Neuf.

Vooraf :

“Ik hou van je, Tom.”� Fluisterde ik. “Ik ook van jou.”� Hij sloot zijn armen rond me heen en knuffelde me. “Is alles dan weer goed tussen, ons?”� Vroeg ik onzeker. “Ons in welke vorm?”� “Nou, je weet wel.. meer dan vrienden.”� Ik was veel te verlegen en onzeker. Dat wist ik allang! Maar kom op! Mijn vraag was echt wel idioot! Met een rode kop keek ik Tom aan die mij ook glimlachend aankeek. “Tuurlijk, gekkie!”� Hij kuste mijn lippen en samen gingen we naar de auto.



----------------------------------------------------------------------


“Tom? Vertel eens, jij bent wel heel close met je beste vriendin, genaamd: Jennifer.”� De presentator keek nieuwsgierig naar Tom. Ik volgde alles backstage. Daarnet hadden we besproken om het niet geheim te houden. Ze zouden er toch allemaal achterkomen en het was niet de eerste keer dat ik met Tom had. “Jennifer, is niet mijn vriendin. Ze is mijn meisje. Ze is het meisje waarvan ik altijd gedroomd heb. Ik kon niet zonder haar en het was echt dom van me om haar te dumpen. Er was geen dag verder gegaan zonder aan haar te denken.”� Die woorden raakten me. Het liet me bijna huilen. Hij hield veel van me en ik van hem!







1 jaar later.

Ups en downs, dat was normaal voor een relatie en dat hadden wij ook. Maar de vraag die Tom me nu stelde was groots. Heel groot. We waren samen gelukkig. Ik was zelf al in verwachting van een zoon. Tom zou een perfecte vader zijn. Ik zag hoe Tom onzeker begon te worden. Het was zo schattig. Waarom zou ik het dan niet doen? “Ja! Ik zou graag met je trouwen!”� Lachte ik. Tom die eerst voor me gehurkt was, sprong meteen recht en begon me te knuffelen. Hij liet me even los en zocht in zijn broekzak achter een zwart doosje. Niet begrijpend keek ik hem aan. Hij liet een zilveren ring met roze kleine steentjes er op, aan me zien. Met grote ogen keek ik hem aan en zag hoe Tom de ring voorzichtig aan mijn vinger schoof. “Jennifer! Je weet niet hoe gelukkig ik ben!”� Hij kuste teder mijn lippen en wreef nog eens over mijn opgezwollen buik die op ontploffen stond. Nu ja, zo opgezwollen was hij ook weer niet. Fier wandelde ik samen met Tom naar de anderen die allemaal op de playstation speelden. “Waarom heeft Jenn zo’n enge grijns o haar gezicht?”� De trotse grijns die word telkens groter. Ik ben trots dat ik me later Jennifer Kaulitz, mag noemen. “Wij.. zijn verloofd.”� Zegt Tom blij. Hij trok me dichter tegen hem aan en drukte een kus op mijn kruin. Alle drie keken ze ons aan. Bill sprong recht en begon me te knuffelen! “Joepie!! Jennifer als schoonzus!”� Gilde Bill blij. Hij had me graag in de buurt en ik hem ook. We waren de beste vrienden. Net als Gustav, Georg. Aan die drie kon ik echt alles kwijt! Gustav en Georg gaven me ook een stevige knuffel. “Proficiat.”� Zeiden ze. “Gefeliciteerd broer.”� Lachte Bill die hyper werd. “Wanneer is de trouw?”� Vroeg Georg als iedereen al is gaan zitten. Ik zat knus op Toms schoot met zijn warme armen rond me heen. De verliefdheid voel ik nog altijd. Het is niet weg, het blijft in me, alsof het er een huisje in mij zit waar de verliefdheid in woont. “Dat weten we nog niet.”� Antwoordde Tom op Georgs vraag. “Dat moeten jullie dan maar eens afspreken bij de priester!”� Giechelde Gustav die samen met Bill hyper ging doen.

Reacties: