FanFic.nl

I Remember You (BK)

4

Van op een veilige afstand spiekt ze tussen haar zwarte lokken heen. De 5 personen nauwlettend in de gaten te houden. Waarover zouden ze zo ronduit praten? De brunette schud nonchalant haar kleedje op, waarbij het stel prachtige lopers tentoongesteld wordt aan de 4 paar lachende, trotse paar kijkers. Ze vinden haar enig. Het bruine haar golft perfect op elkaar afgestemd, het kleedje siert haar vrouwelijke lichaam, de glimlach doet haar enkel maar stralen. Net een ster tussen de 4 andere planeten.

Je hoort hier jaloers op te zijn, wat ze ook is. Maar toch staat ze liever uit de prent, uit het zicht van die 5 geweldige creaties. Veilig...


Haar onzekerheid is af te lezen van haar smalle gezicht, klein, maar duidelijk leesbaar. Een nattig gevoel aan haar handen laat haar omdraaien en omhoog lopen. Hoe hoger ze komt, hoe stiller het gepraat en gelach weerklinkt. De rust die ze nu voelt is niet meer zo prettig als gisteren, en alle voorhene jaren. De rust is nu kil, koud, eng...
De deur valt in het slot, 1 paar waterige ogen staart naar de witgelakte, gesloten deur. Zouden ze ook maar gemerkt hebben dat ik weg ben? Een trillige zucht ontsnapt tussen haar warme lippen.

Dat knagende gevoel in haar onderbuik barst weer los, waardoor ze al snel de badkamer opzoekt, aan de andere kant van haar kamer. Het viezige galzuur, ontsnapt uit haar tengere lichaam. Haar handen klemmen zich om haar buik, om de pijn symbolisch weg te drukken.

'Alice, waar ben je?' Geschrokken spuwt ze wat overgebleven speeksel uit en maakt zich sufjes klaar. 'Ik kom zo!' Ze ligt al languit op het kingsize bed, dromend over haar geweldige leven. Veels te geweldige leventje. 'Wat vind je nu van ze?' Haar blauwe ogen staan prettig, haar mond subtiel getuit in mijn richting. 'Best...doenbaar.' Liegen lijkt me nu de enige uitweg, ze zou blijven doordrammen op mijn favo nr.1.
En haar vertellen dat, dat duidelijk Bill Kaulitz is, staat niet op mijn lijstje, To Say...

'Mhhm, ik weet niet of je liegt maar basta! Van mij is dat duidelijk Tom of Georg, maar Bill vind ik het sympathiekst van allemaal!' Het spiertje onder mijn oog vertrekt even, maar ontspant zich langzaam. Geen paniek, we zijn nog maar dag 1. En wie weet heb ik enkel die connectie met Bill, omdat hij er enkel veel te goed uitzag. Laten we daarop hopen.

'Alice, deel jij even de kamers uit?' Het hoofd van pap verschijnt langs mijn deur en ik glimlach. 'Oh, ik help haar wel!' Springt Laura meteen toe en rent al omlaag. 'Guys! Ik zal jullie de kamers tonen!'
Als verstomd geslagen staar ik het schepsel achterna. 'Ze is gewoon enthousiast, ga maar mee met haar.' spreekt hij me lachend toe. Waarom zou ik nu nog moeite doen? Ik wil niet als een hondje gaan volgen.
Ik ga op bed liggen en hoor meteen geklop op de deur. 'Binnen.' brom ik geïrriteerd, maar al snel voel ik de rode gloed omhoog stijgen.

'Dus hier slaap jij dan. Mag ik?' Spontaan verschijnt er een glimlachje op mijn gezicht. 'Tuurlijk..' Verrast kijkt Bill rond en tuurt naar de deur naast mij. 'Dat is .. geen inloopkast.' Hij lijkt verbaasd en wat opgetogen. Wat denkt hij dan, dat het is? 'Als je hem opent, dan kun je het zelf zien.' De woorden zijn nog niet half uit mijn mond, of hij rent vrolijk de kast binnen. 'WAUW! Wat geweldig!' Ik krijg een warm gevoel en hij rent weer weg, naar de badkamer. 'GAAF! TOM!!' Verbaasd kijk ik naar mijn deur en zie Tom binnen rennen. 'Vet!!'


Als ik het goed begrijp vinden ze mijn kamer enig, geweldig. 'Wat heb je een maffe kamer joh! Nee, wat zeg ik, HUIS!' Niet wetend wat te zeggen, lach ik maar stom en voel me weer blozen. 'Zijn onze kamers ook zo, waanzinnig?' Hoopvol staren de bruine ogen me aan, waar ik langzaam op knik. 'Jongens waar zijn jullie, oh...hier.' Laura kijkt me even aan en tikt dan ongeduldig met haar hak op de vloer. 'Komop jongens, mijn kamer is aan de andere kant, het is niet dat jullie hier vaak zullen komen, hophop!' Mijn hand balt zich ongezien tot een vuist. Virtueel geef ik haar nu een paar klappen op haar perfecte barbiegezichtje.

'Alice, toon jij mijn kamer even?'
Een warmtegloed straalt door mijn arm, verder over mijn hele lichaam. Gevangen in de prachtige kralen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.