FanFic.nl

Those days are over. (Tokio Hotel)

Dix. [The End]

Vooraf :

Ik zat knus op Toms schoot met zijn warme armen rond me heen. De verliefdheid voel ik nog altijd. Het is niet weg, het blijft in me, alsof het er een huisje in mij zit waar de verliefdheid in woont. “Dat weten we nog niet.”� Antwoordde Tom op Georgs vraag. “Dat moeten jullie dan maar eens afspreken bij de priester!”� Giechelde Gustav die samen met Bill hyper ging doen.

----------------------------------------------------------------------


Zenuwachtig trok ik aan mijn prachtige witte jurk. Straks ging ik het ja-woord zeggen aan mijn toekomstige man Tom Kaulitz. Straks mocht ik met trots de naam Jennifer Kaulitz dragen. Simone kwam de slaapkamer van Tom en ik binnen en keek me fier aan. “Jennifer, je ziet er zo prachtig uit.”� Ik glimlachte. “Dankje, jij ook.”� Ze pinkte een klein traantje weg en bleef me aankijken. “Weet je, ik had altijd gedroomd van deze dag. Ik had altijd gedroomd om jou als mijn schoondochter te hebben. Je bent gewoon perfect voor Tom. Geen slet, die alleen met hem is voor zijn behoeftes of geld, maar een prachtige meid die voor Tom door het vuur zal gaan.”� Ik glimlachte verlegen. “Die woorden doen me echt goed,… Simone.”� Ze zag dat ik twijfelde. Moest ik haar nu net als Tom en Bill mam gaan noemen of gewoon Simone. “Je mag best mama zeggen hoor, dat maakt me juist trots.”� Ik begin te lachen. “Oké, dankje. Mam.”� Ik knuffelde haar en samen verlieten we het huis en gingen op weg naar de plaats waar het ging gebeuren. Neen, niet de kerk, maar een mooie open plaats waar de zon bijna altijd scheen. Het was er fantastisch, een plek waar je geen ruzie kon maken. Het zorgde voor sfeer en rust. De bomen waren prachtig en het groene kleur van het gras was puur. Een man hield de portier van de witte limousine open en liet mij en mijn toekomstige schoonmoeder de prachtige auto in. Hij deed het portier weer dicht en ging achter het stuur zitten. Dit leek allemaal wel een droom, hopelijk word ik dan nooit wakker. Want deze droom was prachtig. Na een kwartiertje te hebben gereden stopte de limousine. Ik keek nog snel in de spiegel die in de limo zat en legde mijn zwarte losse haren goed. Mijn schuine pony hing half voor mijn rechteroog, wat mijn look perfect maakte. De ramen waren geblindeerd dus kon niemand me zien zitten. “Oké, zijn jullie er klaar voor?”� vroeg de man die de limousine bestuurde. Ik knikte en hoorde Simone een opgewekte ‘ja’ zeggen. De man stapte de auto uit en opende het linker portier. Simone stapte als eerst uit en ging naar de rechterkant van de wagen. Ze deed voor mij de deur open en ik stapte uit. Iedereen keek me bewonderend aan. Verlegen keek ik naar Simone die mijn arm vast nam en me traag naar het soort van altaar leed. Ik keek recht in het gezicht van Tom. Hij had een glimlach op zijn gelaat waarvan je kon zien dat het de beste dag uit zijn leven was. Ik ging rechtover Tom staan terwijl Tom me overnam van Simone. “Veel succes, meid.”�Lachte Simone me toe. “Dankje.”� Tom hield me stevig vast en de cameraman trok juist een foto. We hebben er voor moeten zorgen dat de pers niet aanwezig was, want anders was er om de minuut een flits. Met een supertrots gezicht keek van Tom naar de priester. Hij vertelde over twee mensen die elkaar gevonden hadden en steeds dichter naar elkaar toe groeiden. “Die mensen zien we hier voor ons.”� Vertelde de priester. Ik nam Toms hand vast en gaf er een klein kneepje in. Tom kneep me zachtjes terug en samen trilden onze handen van de zenuwen. Na een lang verhaal dat de man vertelde keek hij ons aan. We mochten elk een stuk vertellen over onze liefde voor elkaar. Ik begon als eerste. Ik had niets opgeschreven, want ik wist wat ik moest zeggen. “Tom, toen ik je voor het eerst zag op tv werd ik al smoor verliefd op je. Hoe je op die gitaren tokkelde. Ik werd gewoon warm vanbinnen. Ik deed er alles aan om naar een concert van jullie te gaan en uiteindelijk merkte je me op. Eerst werden we goede vrienden, maar later werd het meer dan dat. Je moest een weten hoe gelukkig je me maakte. Nu staan we hier en nog steeds heb ik dat verliefde gevoel in me. Sterker nog, het gevoel groeit met de dag. Tom, je bent het beste wat me ooit is overkomen.”� Tom glimlachte breed. “Jennifer, toen ik je zag wist ik niet wat me overkwam. Ik kreeg kippenvel van gewoon naar je te kijken. Het gevoel dat ik nu op dit moment heb is abnormaal. Het voelt alsof ik de hele wereld aan kan met jou aan mijn zij. Toen ik je had gedumpt voelde ik me meteen al vreselijk. Toen wist ik al dat jij de gene was waarmee ik mijn leven moest delen. Ik ging er alles aan doen om je terug te krijgen en het is me gelukt. Ik hou te veel van je om het te formuleren in woorden. Jenn, je bent de beste!”� Mijn ogen glunderden. Dat voelde ik. Die woorden maakte me warm, ik was nog steeds hopeloos verliefd op die jongen. “Jennifer Sali, neemt u Tom Kaulitz als uw wettige echtgenoot, tot de dood jullie scheid?”� Ik slikte even en keek Tom en de rest van de genodigde mensen aan. “Ja, dat doe ik.”� Een grijns ontstond op Toms mooie gezicht. “Tom Kaulitz, neemt u Jennifer Sali als uw wettige echtgenoot, tot de dood jullie scheid?”� “Ja, dat doe ik.”� “Dan verklaar ik jullie twee als man en vrouw. U mag de bruid kussen.”� Tom lied het zich geen tweede keer zeggen en kuste me teder. Een flits van de cameraman hoorde ik. Ik genoot van de zoen en haalde mijn lippen van de zijne af. Overal klonk er een luid gejuich en een groot applaus. Bill kwam voor me staan en schudde mijn hand. “Gefeliciteerd, zus.”� Ik knuffelde hem blij en gaf hem nog een kus op zijn wang. “Dankje.”� Mijn nieuwe moeder kwam me ook feliciteren en ook haar gaf ik een knuffel en een kus op de wang. Eindelijk had ik weer familie. Mijn moeder en vader keken niet meer naar me om, dus had ik niet veel aan ze. Dit was de geweldigste dag uit mijn leven. Lachend draaide ik me weer om naar Tom en drukte een lange kus op zijn mond. “I love you.”� Fluisterde ik in zijn oor. “Ich liebe dich.”� Hoorde ik hem terug fluisteren.

Reacties: