FanFic.nl

I Remember You (BK)

5

Hij trok me op via zijn hand, die aanvoelde als dons.
Zacht, warm en vreselijk verslavend. Leidend gaf ik een kort trekje in de juiste richting. 'Dan toon ik Tom's kamer wel!' Waarom is zij zo plots anders in hun bijzijn? Het lijkt niet echt mijn soulmate meer. Net of ze anders gaat reageren door hen. Ik sta stil voor de zwartgelakte deur, waar een naamkaartje aanhangt.

> Bill <

Ik grinnik voorzichtig bij het schijnheilige gezichtje van hem. 'Ik zou de kamer nooit zonder jou gevonden hebben.'
Glimlachend glijd mijn hand uit de zijne. Het lijkt of hij dit proces langzamer wil laten verlopen door zijn vingers over mijn handpalm te laten strijken. Ik voel een gekke tinteling en open snel afleidend de deur. Terwijl hij binnentreed vang ik een onbekend aroma op.
Zoet, mannelijk...

Het warme aroma doet haar opwarmen en gelijk weer afkoelen bij de gedachte. Zou het kunnen dat ze zich veilig begint te voelen in Bill's aanwezigheid? Het voelt allemaal zo vertrouwd aan. Alice begreep er helaas niets meer van. Het maakte haar vreselijk verwarrend, te weten dat ze vertrouwd was bij Bill, maar niet bij de andere jongens.

'TE GEK!' Ze kijkt op en ziet de jongen hyper rondrennen door de kamer heen. Waar haalt hij eigenlijk al die energie vandaan? Toen ik van Duitsland naar Arizona verhuisde, had ik zeker een volle week platte rust nodig om te herstellen! En Bill zit hier rond te stuiteren als een springbal. 'Volgens mij... vind je het wel oké.' Sprak ze voorzichtig toe. Met stralende oogjes knikte hij en plofte op het bed neer.

Overbodig draait ze zich om richting eigen kamer.
Hij zou nu waarschijnlijk wel uitgestuitert zijn, en rust nodig hebben. Je moet echt wennen aan een nieuwe omgeving, zeker als je er een halfjaar moet verblijven!
'Hey, waar ga je heen?' De stem schiet verbaasd de hoogte in, waardoor het ravenzwarte haar van het meisje op en neer danste, terwijl ze giechelde. 'Ik laat je even genieten en wennen aan je nieuwe..ehm... kamer.'

Haastig sprong de rockster op en greep d'r hand. Meteen voelde hij de tinteling die hem zo gek maakte. Wat het precies was, is voor hem nog een raadsel. Maar hij sprak zichzelf toe om daar snel achter te komen.
'Ik ben niet graag alleen , dus kun jij me even vergezellen.' Sprak hij zacht, alsof hij bang was de woorden uit te spreken, ookal waren het woorden zonder bijbedoelingen. 'Ik weet niet of ik..'
Negerend trok hij haar naast hem op het kingsize gedoe.

Grinnikend prikte hij met zijn vrije hand in d'r smalle lenden. 'Lig maar naast mij hoor, het is lekker zacht!' Ongemakkelijk schoof ze naast hem aan, nog steeds de handen van elkaar vasthoudend. Geen van beiden was echter van plan deze los te laten. Was het gewoon toeval? Of genoten ze stiekem van elkaars warmte?

Het witte plafond dat versiert was met kleine spots wekte hun aandacht. Zwijgend staarden ze omhoog, tot Bill zich een kwartslag draaide. Hij zag het meisje met een gelukzalige blik naar het plafond staren. Hij merkte haar schattige kleine neusje op, evenals de zuivere gave huid, die ze had. Zou ze elke dag crème op haar gezicht smeren, tegen alle uitslag of puistjes? Hij vond dat niet storend, maar het zou toch best kunnen dat ze er van nature al goed uitzag? Of niet?

'Is er iets?' Ze keek opzij en staarde hem vragend aan. Ze voelde de diepbruine ogen branden op haar lichaam. Ze wist dat hij haar aan het bekijken was, maar negeerde het de eerste tellen. 'Nee hoor, ik dacht gewoon na.' Haar wenkbrauw schoot omhoog, wat de jongen deed lachen. 'Denken aan?' Ze giechelde mee om het gezicht van Bill.

'Aha, hier zijn jullie dus!' Meteen hield het lachen op en keken ze beiden naar de deuropening waar Tom en Laura hen fronsend bekeek. Laura's gezichtsuitdrukking was emotieloos, ergens jaloers. Waar zou ze jaloers op kunnen zijn? Het is niet dat ik hier op Bill lig ofzo, we doen toch niets verkeerd met lachen?
Langzaam gleden Tom's ogen af naar een lager stadium. Hierbij werd zijn blik hard, en krampachtig. 'Wat doen jullie?'
Verlegen sloeg ze de ogen neer, wetend dat deze 2 prachtige schepsels kwaad waren om dingen die ze niet verstond.

Ze begreep het echter al snel als ze de verstrengelde handen opmerkte, duidelijk zichtbaar op het bed...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.